نویسندگان گفتند: چشمگیرترین تغییر در نتایج آخرین نظرسنجی، سقوط ایالات متحده از رتبه اول است. آنان بیان کردند: واکنش ناسازگار به همه‌گیری، اتخاذ سیاست‌های ملی‌گرایانه و ناآرامی‌های اجتماعی، ایالات متحده را در رتبه دوم پس از کانادا قرار داده و با استرالیا مساوی کرده است. کانادا و استرالیا هر دو مقصد برتر، مدیریت موثر در همه‌گیری داشتند و همچنین دارای سیستم‌های اجتماعی بهتر و فرهنگ بازتری نسبت به ایالات متحده هستند. اگرچه کانادا بهترین مقصد کاری فعلی در جهان است اما هیچ شهر کانادا در رتبه ۱۰ شهر برتر نیستند و بالاترین رتبه شهری کانادا، تورنتو است که در این نظرسنجی رتبه ۱۴ را دارد. در این گزارش آمده است که سنگاپور و نیوزیلند در سال ۲۰۲۱ در ۱۰ رتبه برتر قرار گرفتند و این نشان می‌دهد که چگونه کشورهای آسیا و اقیانوسیه نیز در زمینه مهار بیماری همه‌گیر کارآمد عمل کردند.
نویسندگان اعلام کردند: «نیوزیلند تقریبا از ابتدای همه‌گیری، الگویی برای مدیریت موثر ویروس کرونا بوده و از ویژگی‌های جذاب دیگری نیز برخوردار است.» در رتبه‌بندی شهرها، لندن برترین مقصد جهانی کار محسوب می‌شود. نویسندگان گفتند: «شهرت و محبوبیت انگلیس به‌دلیل کشورهای مشترک‌المنافع بریتانیا، هاله‌ای به لندن می‌بخشد که به آن کمک می‌کند تا بر عدم‌قطعیت‌های ژئوپلیتیکی، مانند مواردی که در برگزیت پیرامون انگلیس وجود داشته، غلبه کند.» در این گزارش آمده است که آمستردام و برلین در میان پنج استارت‌آپ برتر پویا قرار دارند و قطب نوآوری نیز محسوب می‌شوند. برخی از شهرهای محبوب پیشین در رتبه‌بندی امسال تنزل کردند. به‌عنوان مثال، نیویورک به مکان هشتم نزول کرده است زیرا مرکز شیوع بیماری همه‌گیر در ایالات متحده بود و جاذبه‌های شهری و موسسات فرهنگی آن به‌طور گسترده تعطیل شده بودند.
این بررسی همچنین نشان داد که همه‌گیری چگونه نگرش‌ها در مورد کار و تحرک را شکل داده است. تعداد افرادی که مایل به کار در خارج از کشور خود هستند از زمان آغاز بررسی در سال ۲۰۱۴ با ۱۳ واحد کاهش به ۴/ ۵۰ درصد در سال ۲۰۲۰ رسیدند و به میزان ۸/ ۶۳درصد از سال ۲۰۱۴ کاهش یافته است.
براساس این گزارش، همه‌گیری، سیاست‌های محدود‌کننده مهاجرت و ناآرامی‌های اجتماعی تحرک کارگران را تضعیف کرده است. بااین‌حال، مدل جدیدی از تحرک مجازی در حال ظهور است و جذابیتی قابل درک در زمانی است که روش‌های معمول کار زیر سوال رفته است.
نتایج این گزارش نشان می‌دهد که ۵۷ درصد پاسخ‌دهندگان اظهار کردند: مایل هستند از راه دور برای کارفرمایی که در کشور آنان حضور فیزیکی ندارد، کار کنند؛ میزان کاملا بالاتری نسبت به افرادی که امکان جابه‌جایی فیزیکی دارند.
