به گزارش ایرنا، «جان دوست» نویسنده کُرد اهل کوبانی، بیست از سال‌های عمر خود را صرف تحقیق و پژوهش، و همچنین جمع آوری مستنداتی برای نوشتن رمانی در باره زندگی «احمد خانی» شاعر و نویسنده نامدار کُرد کرده است که ظلم وستم‌های امیران و حاکمان آن دوران را در حق مردم کُرد، را برای ما تعریف کند.
تاریخ کُردها زایشگاه و پتانسیل شخصیت‌های سرآمد و صاحب قلم زیادی در طول تاریخ تاکنون بوده، و نویسندگان وشاعران شهیری را در سینه خود جای داده است که از قدمت و ریشه عمیقی از جمله جایگاه شعر وادبیات در دین، رابطه ادبیات و عرفان و همچنین نقش بسزای قلم در چگونگی زندگی مردم آن دوران‌ها وغیره برخوردار بوده است.
«ادبیات و رنج» دو واژه ی ترکیبی هستند که در طول تاریخ تا کنون در زندگی نویسندگان وشاعران به فور روایت شده است، به گونه‌ای که هر شاعر و نویسنده ای، بعد از ناملایمت‌های وشکایت از محیط اطراف خود در زندگیش به قلم و نوشتن روی آورده است.
احمد خانی یکی از نویسندگان و شاعرانی بوده، که ظلم‌ها وستم‌های زیادی را متحمل شده است و زندگی پر درد و رنجی داشته است او در صدد تلاش و رهایی رفاه مردم زادگاهش در شهر بایزید از دریچه قلم و پیشرفت دانش بوده است. ودر زندگی شخصیش نیز، عاشق دختری به اسم «شنگی» بوده، که با مخالفت پدر شنگی به وصلت نمی انجامد و از این رو احمد خانی شکست‌های روحی زیادی را در زندگی شخصی خود، هم از جانب حاکمان و هم از جانب پدر معشوقه اش متحمل می شود.
قلم زرین و مشهور احمد خانی،شخصیت روحانی، اخلاق وصفت مثبتش، باعث شده تا دشمنان زیادی برای از بین بردن او نقشه هایی بکشند وسر انجام به وسیله مسموم کردن او طی مدتی او را به قتل می رسانند.
دکتر جمال احمدی عضو هیات علمی دانشگاه آزاد اسلامی واحد سنندج کوشیده است تا «رمان میر نامه » اثر «جان دوست» که بر گرفته از روایت زندگی «احمد خانی» است را به زبان فارسی ترجمه کند و این اثر با ارزش را برای مخاطبان و نسل‌های امروز به چاپ برساند.
دکتر جمال احمدی مترجم کُرد بر این باور است که رمان میرنامه پاسخ به پرسشی اساسی است و آن اینکه: علل و دلایل ناکامی و عقب ماندگی ملت کُرد چیست؟ ژان دوست در قالب رمان میرنامه به پاسخ این پرسش پرداخته و با رویکردی تاریخی توانسته است به واکاوی و بررسی این پرسش بپردازد.
«جان دوست» آثار متعددی دارد و برخی از آنها به زبان‌های دیگر نیز برگردانده شده است. که بیست سال برای نوشتن رمان «میر نامه» وقت صرف کرده و علاوه بر اینکه آثار خانی را به دقت بررسی کرده، «مم و زین » را با وسواس هر چه تمامتری واکاوی کرده، به بسیاری از منابع مراجعه کرده تا بتواند در نقل روایت خود دقت بیشتری نشان دهد.
رمان میرنامه در میان سایر رمان‌های جان دوست، جایگاه ویژه ای دارد. این رمان نشتری است که بر زخمی کهنه زده شده، سرباز کرده و عفونت آن به بیرون ترابیده است. زخمی که در طول سده ها دیده شده اما از کنارش گذشته اند، بسیاری از بزرگان کورد، ناکامی‌ها و نامرادی‌های خود را به دیگران نسبت داده‌اند و همواره در تلاش با دشمنی بیرونی به سر برده اند؛ غافل از اینکه دشمن آنها در میان خود آنها و از خود آنها است. دشمن کُردها امیران کورد نالایق و ناشایستی هستند که همواره جز سرمستی و خوشگزرانی و چپاول و تاراج اموال مردم کاری نداشته اند.
وبه نام امارت هر ظلم و جوری را نسبت به مردم ستمدیده خود روا داشته و برای بقای خود تن به هر ذلت و خواری می دهند. حکایت آن دسته از امیرانی است که تا حد بردگی و بندگی در خدمت اربابان خود هستند و تا حد خدایی بر مردم زیر دست خود ستم روا می دارند. روایت دشمنیهای داخلی و تفرقه ای حزبی و گروهی است.
از طرف دیگر، این رمان حکایت شاعری درد کشیده و رنج دیده است که به آزادی ملتش می اندیشد. او درد ملت را درک کرده و دلسوزانه و مشفقانه در پی چارۀ آن برمیآید. خود را به امیران نزدیک می کند و مدتی را به شغل کتابت در دربار امیر می گذراند تا بدین وسیله مقاصد نیکوی خود را از نزدیک به او بگوید. اما وقتی ناکام می شود و روزگار صدها بار آزمونی دیگر را از سر می گذراند، از دربار بیرون می آید و در بیرون از دربارِ امیر، مقاصد و اهداف خود را به شکل مسالمت آمیز دنبال می کند. روشنفکرانه، مردم را از بلای تفرق، بندگی و تحزب و گروه گرایی‌های افراطی و دسته بندی‌ها، آگاه می کند و مشفقانه امیران را پند و اندرز می دهد تا شاید سر عقل آیند و آگاه شوند. اما تلاش او بی ثمر می ماند و سر انجام نقشه قتل او را رقم می زند.
این رمان توسط انتشارات تافگه و ئاراس در تیراژ ۵۰۰ جلد منتشر و روانه بازار نشر شده است.
