دکتر مهدی کرمانی روز شنبه در گفت و گو با خبرنگار ایرنا افزود: پرکردن این شکاف ارتباطی و ممانعت از تحمیل تبعات چنین چالشی نیازمند تمهیداتی از سوی مدیران دانشگاهی است تا دانشجویان تازه‌وارد روابط فرهنگی، اجتماعی و علمی لازم را با نسل دانشگاهی پیش از خود بطور طبیعی تجربه کنند.
وی ادامه داد: این امکان متصور است که چنین ارتباط لازم و طبیعی با توجه به شرایط و الزامات بهداشتی جاری که بخاطر آن محیط فیزیکی دانشگاه امکان ایجاد فضای مطلوب را برای تعاملات بین دانشجوی ندارد تا حدود دو سال برقرار نشود.
استادیار گروه علوم اجتماعی دانشگاه فردوسی مشهد گفت: فضای دانشگاه محیطی روشن و نخبگانی است لذا می‌توان با برنامه‌ریزی و تهمید مناسب اینگونه چالشها و مشکلات را در درون خود رفع و جبران نماید.
وی افزود: یکی از اقداماتی که در این حوزه می توان انجام داد، برگزاری برنامه‌های فرهنگی، اجتماعی و حتی آموزشی است تا بر این اساس شرایطی ایجاد شود تا نسل جدید بتواند با نسل‌های گذشته دانشگاهی آشنا شوند. برپایی برنامه‌های جمعی و فستیوال‌هایی رقابتی و مهارتی یکی از این اقدامات است.
دکتر کرمانی ادامه داد: برخی افراد معتقد هستند دانشگاه باید فقط فضای آموزش و پژوهش باشد ولی آنچه که در کنار آموزش لازم است، پرورش دانشجویان است.
وی گفت: برای پیگیری این موضوع باید از سوی نخبگان و مدیران دانشگاهی مطالباتی صورت گیرد زیرا در قالب فعالیتهای فوق برنامه در حوزه فرهنگی اجتماعی امکان نزدیک کردن نگاه ها و تجربه حضور دانشجویان نو ورود در کنار سایر دانشجویان محقق می شود.
مجموعه متمرکز دانشگاه فردوسی شامل ۱۳ دانشکده، هفت پژوهشکده، ۱۳ خوابگاه (هشت خوابگاه دختران، پنج خوابگاه پسران و یک خوابگاه دانشجویان متاهل)، کتابخانه مرکزی، ساختمانهای اداری، تاسیسات و محوطه‌های ورزشی و فضای سبز در گستره‌ای ۳۰۰ هکتاری واقع در شمال غرب کلانشهر مشهد است.
حدود ۴۰ هکتار از این وسعت را زیربنای ساختمانها و تاسیسات دانشگاه تشکیل می‌دهد و بقیه ۲۶۰ هکتار آن شامل خیابانها، مسیرهای دسترسی به دانشکده‌ها و گستره قابل توجه فضای سبز دانشگاه فردوسی به عنوان "دانشگاه سبز" است.
دانشگاه ۷۰ ساله فردوسی مشهد که سال ۱۳۲۸ تأسیس شد، سومین دانشگاه باسابقه ایران پس از دانشگاههای تهران و تبریز، هم‌اینک در قالب دانشکده‌های "ادبیات و علوم انسانی، الهیات و معارف اسلامی، علوم، مهندسی، کشاورزی، علوم ریاضی، علوم اداری و اقتصادی، دامپزشکی، علوم تربیتی و روانشناسی، منابع طبیعی، علوم ورزشی، معماری و شهرسازی، حقوق و علوم سیاسی" ۲۵ هزار دانشجو دارد که دو هزار و ۵۰۰ نفر آنها در مقطع دکترا،و شش هزار نفرشان در مقطع کارشناسی ارشد و بقیه در مقطع کارشناسی مشغول تحصیل هستند.
هزار و ۷۵۰ دانشجوی خارجی نیز از دیگر کشورهای جهان در دانشگاه فردوسی تحصیل می‌کنند. این دانشگاه از نظر تعداد دانشجویان خارجی رتبه نخست را در میان دانشگاههای ایران دارد.
