مهدی آرایی صبح امروز(۲۶ دی ماه) در نشست مجازی تخصصی آشنایی با ساختار هنر قصه گویی هرمزگان، افزود: اگر قصه ای را با بیان شفاهی و با تکیه بر کلمات و براساس تخیل و ماجرایی تعلیق گونه اجرا کنیم و بازی رقیق و مالیمی را در چهره و بدن چاشنی این روایت شفاهی کنیم و روایتی منحصر به فرد را برایش در نظر بگیریم قصه گویی است.
وی گام های ضروری قصه گویی را به نه بشقاب مفید تعبیر کرد و گفت: بشقاب اول برای قصه گو انتخاب و پرورش قصه مناسب است یک قصه گو ابتدا قصه را متناسب با سلیقه و نیاز مخاطب و همچنین توانایی خود انتخاب می کند و سپس با زیست بوم و فرهنگ خود ترکیب کرد و به اصطلاح قصه را مال خود می کند.
آرایی بشقاب دوم قصه گویی را انتخاب عنوان هوس برانگیز برای قصه دانست و عنوان کرد: یک عنوان خوب می تواند مخاطب را به شنیدن قصه ترغیب نماید و کنجکاوی او را برانگیزد.
مقدمه چینی و ورود به قصه مرحله سوم یک قصه بود که این مدرس قصه گویی به آن اشاره کرد و افزود: در واقع این بخش دروازه ورود به قصه گویی است و اگر قصه گو نتواند این مرحله را به خوبی طراحی کند در جذب مخاطب دچار مشکل می شود.
آرایی پایان بندی درست و لطیف قصه را چهارمین رکن یه قصه گویی خوب دانست و شرکت کنندگان را به پرهیز از نتیجه گیری در پایان بندی دعوت کرد.
وی با بیان اینکه اجازه دهید مخاطب در برداشت از قصه آزاد باشد، خروج مطمئن کلمات از دهان، را بسیار ضروری دانست و عمده ترین دلایل خروج نامطمئن کلمات از دهان را عبارت از عدم تسلط برقصه، استرس و خوردن غذاهایی که تمرکز را مختل می نمایند برشمرد.
این داور قصه گویی بشقاب ششم قصه گویی را خلق دیالوگ یا سکانس برتر برشمرد و پیشنهاد داد حتما قصه تان یک عبارت برتر داشته باشد و افزود: لباس متناسب با قصه انتخابی بسیار ضروری و مهم در پیشبرد قصه گویی است و به عنوان بشقاب هفتم قصه گویی معرفی می شود.
آرایی در پایان گفت: فیلم بسازید، قصه مانند فیلم در ذهن ما باید تخیّل شود، شخصیت ها، صداها، دیالوگ ها و تن صدا همه باید در ذهن ما شکل بگیرد.
انتهای پیام
