به گزارش خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما در گفت و گوی اختصاصی با دکتر سید مجتبی حورایی ارتباط خوب با سالمندان برکات زیادی را به سمت ما سرازیر خواهد کرد. واقعیتی که اگر از آن آگاه شویم در عمل به وظایف خود نسبت به آن‌ها جدی‌تر خواهیم شد.
این روانشناس قبل از هر چیز به توصیه‌های دینی اشاره می‌کند و توضیح می‌دهد: «در احادیث و روایات دینی ما به شدت روی این موضوع تاکید شده که وجود یک فرد کهنسال در یک خانه، در همسایگی و در محل کار قطعاً مایه برکت است».
خوب است بدانیم خیلی وقت‌ها برکاتی که به ما می‌رسد به یمن وجود سالمندانی است که مورد عنایت خدا هستند. تا جایی که نفس خود سالمندی فارغ از اخلاق و رفتار خوب یا بد آن‌ها موجب برکت و فرود آمدن رحمت و نعمت به سمت ما می‌شود.
دکتر حورایی در این باره اضافه می‌کند: «خیلی وقت‌ها که برکات و نعمت‌هایی به زندگی ما سرازیر می‌شود و ما آن‌ها را به حساب شانس و اتفاق، یا به حساب تلاش و خلاقیت و کارکرد موثر خودمان می‌گذاریم، بخش زیادی از آن به برکت وجود افراد سالمند در اطراف ماست».
دومین نکته‌ای که دکتر حورایی به آن اشاره می‌کند این است که: «باید بدانیم خداوند به واسطه ارتباط خوب و درجه یک ما با فرد سالمند به ما پاداشی فوق تصور عنایت می‌کند. پیامبر عزیز ما فرموده‌اند هر کس یک سالمند را فقط به خاطر اینکه سالمند است احترام کند نه به خاطر اخلاق خوب او و نه به خاطر اینکه مومن است و نه به خاطر اینکه انسان خوب و مهربانی است بلکه فقط به خاطر این که یک انسان کهنسال است او را تکریم کند؛ خدا از هول و هراس‌های قیامت او را در امان می‌دارد و به او احساس امنیت و در سایه مهر خدا قرار گرفتن از آن صحنه هولناک و هراسناک می‌دهد که این بسیار پاداش بزرگی است».
نکته سوم اینکه افراد سالمند تجربه‌های بسیار با ارزشی دارند؛ یعنی موی سپید و کمر خمیده آن‌ها و روز‌هایی که در این دنیا سپری کرده اند و عمری که از آن‌ها گذشته است و شکست‌ها و بالا و پایین‌هایی که داشته اند، آن‌ها را کوهی از تجربه کرده است.
این روانشناس ضمن تاکید بر این موضوع پیشنهاد می‌کند: «وجود افراد سالمند در زندگی ما می‌تواند ما را از این تجربه‌های به شدت ارزشمند بهره‌مند کند و لزومی نداشته باشد که ما خودمان آزمون و خطا کنیم».
وی همچنین به چهارمین برکت وجود افراد سالمند در کنارمان اشاره می‌کند و می‌گوید: «افراد مسن در یک خانواده محور وحدت هستند. یعنی عامل جمع شدن خواهران و برادران و دیگر اعضای فامیل می‌شوند؛ خیلی وقت‌ها که این محور وحدت از بین می‌رود فرزندان خانواده دیگر انس و صمیمیت قبل را با هم ندارند».
پنجمین مورد درباره آثار و برکات تکریم سالمندان به گفته این روانشناس این است که: «اگر آن‌ها را احترام کنیم فرزندان ما هم در آینده با ما هم اینگونه رفتار خواهند کرد.» دکتر حورایی می‌گوید: «بخشی از این موضوع به دلیل الگو گرفتن بچه‌ها از ماست و بخشی دیگر هم مربوط به آثار آسمانی و معنوی این تکریم است که خدا به قلب و ذهن فرزندان ما حرمت نگه داشتن پدر و مادر را می‌آموزد».
استاد حورایی برای تقویت مهارت ارتباط بر قرار کردن با سالمندان اولین نکته‌ای را که یادآوری می‌کند این است: «از آنجا که فرد سالمند احساس می‌کند انسان جذابی برای اطرافیانش نیست و محبوبیت ندارد و از طرفی نیاز به حرف زدن و همدم دارد، توجه و اهمیت دادن به سالمند و اظهار اینکه شما مایه برکت و رحمت برای ما هستید و ما بی تاب بودن در کنارتان هستیم خیلی ارزشمند است».
این روانشناس تاکید می‌کند: «مثل خوردن و خوابیدن که جزء باید‌های زندگی ماست توجه کردن به سالمندان را باید جزء وظایف خودمان قرار دهیم؛ به این ترتیب که هم خودمان با آن‌ها ارتباط خوبی برقرار کنیم و هم تسهیل گر ارتباط آن‌ها با دیگران باشیم».
دکتر حورایی همچنین اضافه می‌کند: «بسیار محتمل است که عزیزان سالمند ما به دلیل کهولت سن و یا تغییر برخی خلق و خو هایشان حرف‌هایی بزنند که ما را برنجاند، اما باید مراقبت کنیم که حتی اگر بد خلق هستند احترامشان را نگه داریم. نمایشی آن‌ها را گوش ندهیم، بلکه نشان دهیم مشتاقانه حرف آن‌ها را می‌شنویم. مراقب باشیم اگر گوش آن‌ها سنگین است این موضوع ما را از دایره ادب و احترام خارج نکند. کلافگی ما در اثر نشنیدن آن‌ها و یا مسخره کردن شان آن‌ها را می‌رنجاند حتی اگر به روی خودشان نیاورند.
دکتر حورایی به حدیثی از پیامبر اشاره می‌کند و می‌گوید: «اگر کسی جلوتر از پدر و مادرش قدم بردارد، از عمرش کاسته می‌شود. بله عجیب است، اما این حدیث می‌خواهد میزان احترام به پدر و مادر و سالمندان را برای ما روشن کند. اینکه ما باید همیشه حرمت شان را نگه داریم حتی در راه رفتن هم قدمی عقب‌تر از آن‌ها حرکت کنیم».
در گام بعدی باید به سالمندان اطرافمان که پدر و مادر باشند یا همسایه یا همکار یا یک سرایدار، احساس ارزشمندی بدهیم. این روانشناس تاکید می‌کند: «باید به آن‌ها اثبات کنیم که شما وجود ارزشمندی برای ما هستید؛ برای این کار می‌توانیم از آن‌ها بخواهیم ما را نصیحت کنند برایمان حرف بزنند و یا خاطره بگویند تا احساس کنند که حرف‌هایشان برای ما شنیدنی است».
دکتر حورایی می‌گوید: «برای آن که احساس مفید بودن نکنند باید به آن‌ها کار بسپاریم؛ مثل آب دادن روزانه به گلدان‌ها تا احساس کنند هنوز آدمی هستند که به کار می‌آیند؛ باید به آن‌ها بگوییم که اگر موفقیت و خوشبختی داریم به برکت وجود شما و دعای خیر شماست؛ اگر اتفاق ناگواری برای ما نیفتاده به آن‌ها بگوییم که مدیون دعا و محبت‌های شما هستیم».
به آراستگی سالمندان اطرافمان بها دهیم.
دکتر حورایی به این نکته هم سفارش می‌کند و توضیح می‌دهد: «آن‌ها را حمام ببریم؛ لباس‌مناسب تنشان کنیم و در نظافت و بهداشت و مرتب بودن آن‌ها با عشق و افتخار کمکشان کنیم؛ این عشق و افتخار را نشانشان دهیم. به آن‌ها نگاه عاشقانه کنیم و قربان صدقه شان برویم. به همین سادگی می‌توانیم مورد لطف خدا قرار بگیریم»
