به گزارش وب گردی خبرگزاری صداوسیما؛ در این مطلب وب گردی قصد داریم، خطبه شماره ۱۵۷ از کتاب ارزشمند نهج البلاغه با ترجمه محمد دشتی را مرور نماییم، ضمنا صوت خوانش خطبه و ترجمه آن ضمیمه شده است:
۱. عبرت از گذشتگان
ستایش خداوندى را سزاست که حمد را کلید یاد خویش و سبب فزونى فضل و رحمت خود و راهنماى نعمت‌ها و عظمتش قرار داده است. بندگان خدا روزگار بر آیندگان چنان مى گذرد که بر گذشتگان گذشت، آنچه گذشت باز نمى گردد و آنچه هست جاویدان نخواهد ماند، پایان کارش با آغاز آن یکى است، ماجرا‌ها و رویدادهاى آن همانند یکدیگرند و نشانه هاى آن آشکار است. گویا پایان زندگى و قیامت، شما را فرا مى خواند، چونان خواندن ساربان، شتر بچه را. پس آن کس که جز به حساب نفس خویش پردازد، خود را در تاریکى‌ها سرگردان و در هلاکت افکنده است. شیطان‌ها مهارش را گرفته و به سرکشى و طغیان مى کشانند و رفتار زشت او را در دیده اش زیبا مى نمایانند، پس بدانید که بهشت پایان راه پیشتازان و آتش جهنّم، سرانجام کسانى است که سستى مى ورزند.
۲. ضرورت تقوا و خود سازى
اى بندگان خدا بدانید که تقوا، دژى محکم و شکست ناپذیر است، اما هرزگى و گناه، خانه اى در حال فرو ریختن و خوار کننده است که از ساکنان خود دفاع نخواهد کرد و کسى که بدان پناه برد در امان نیست. آگاه باشید با پرهیزکارى، ریشه هاى گناهان را مى توان برید و با یقین مى توان به برترین جایگاه معنوى، دسترسى پیدا کرد. اى بندگان خدا، خدا را، خدا را، در حق نفس خویش که از همه چیز نزد شما گرامى‌تر و دوست داشتنى‌تر است. پروا کنید، همانا خدا، راه حق را براى شما آشکار کرده و جاده هاى آن را روشن نگاه داشت، پس یا شقاوت دامنگیر یا رستگارى جاویدان در انتظار شماست، پس در این دنیاى نابود شدنى براى زندگى جاویدان آخرت، توشه برگیرید، که شما را به زاد و توشه راهنمایى کردند و به کوچ کردن از دنیا فرمان دادند و شما را براى پیمودن راه قیامت بر انگیختند. همانا شما چونان کاروانى هستید که در جایى به انتظار مانده و نمى دانند در چه زمانى آنان را فرمان حرکت مى دهند. آگاه باشید با دنیا چه مى کند کسى که براى آخرت آفریده شده است و با اموال دنیا چه کار دارد آن کس که به زودى همه اموال او را مرگ مى رباید و تنها کیفر حسابرسى آن بر عهده انسان باقى خواهد ماند.
بندگان خدا خیرى را که خدا وعده داد رها کردنى نمى باشد و شرّى را که از آن نهى فرمود: دوست داشتنى نیست بندگان خدا از روزى بترسید که اعمال و رفتار انسان وارسى مى شود، روزى که پر از تشویش و اضطراب است و کودکان در آن روز پیر مى گردند اى بندگان خدا بدانید که از شما نگاهبانانى بر شما گماشته اند و دیدبان هایى از پیکرتان برگزیده و حافظان راستگویى که اعمال شما را حفظ مى کنند و شماره نفسهاى شما را مى شمارند، نه تاریکى شب شما را از آنان مى پوشاند و نه درى محکم شما را از آن‌ها پنهان مى سازد.
۳. یاد تنهایى قبر
فردا به امروز نزدیک است و امروز با آنچه در آن است مى گذرد، و فردا مى آید و بدان مى رسد، گویى هر یک از شما در دل زمین به خانه مخصوص خود رسیده و در گودالى که کنده اند آرمیده اید، وه که چه خانه تنهایى و چه منزل وحشتناکى و چه سیه چال غربتى گویى هم اکنون بر صور اسرافیل دمیدند و قیامت فرارسیده و براى قضاوت و حسابرسى قیامت بیرون شده اید، پندارهاى باطل دور گردیده، بهانه‌ها از میان برخاسته و حقیقت‌ها براى شما آشکار شده و شما را به آنجا که لازم بود کشانده اند، پس از عبرت‌ها پند گیرید و از دگرگونى روزگار عبرت پذیرید و از هشدار دهندگان بهرمند گردید.
۱۵۷- و من خطبة له (علیه السلام) یحث الناس على التقوى:
الْحَمْدُ لِلَّهِ الَّذِی جَعَلَ الْحَمْدَ مِفْتَاحاً لِذِکْرِهِ وَ سَبَباً لِلْمَزِیدِ مِنْ فَضْلِهِ وَ دَلِیلًا عَلَى آلَائِهِ وَ عَظَمَتِهِ عِبَادَ اللَّهِ إِنَّ الدَّهْرَ یَجْرِی بِالْبَاقِینَ کَجَرْیِهِ بِالْمَاضِینَ لَا یَعُودُ مَا قَدْ وَلَّى مِنْهُ وَ لَا یَبْقَى سَرْمَداً مَا فِیهِ آخِرُ فَعَالِهِ کَأَوَّلِهِ مُتَشَابِهَةٌ أُمُورُهُ مُتَظَاهِرَةٌ أَعْلَامُهُ فَکَأَنَّکُمْ بِالسَّاعَةِ تَحْدُوکُمْ حَدْوَ الزَّاجِرِ بِشَوْلِهِ فَمَنْ شَغَلَ نَفْسَهُ بِغَیْرِ نَفْسِهِ تَحَیَّرَ فِی الظُّلُمَاتِ وَ ارْتَبَکَ فِی الْهَلَکَاتِ وَ مَدَّتْ بِهِ شَیَاطِینُهُ فِی طُغْیَانِهِ وَ زَیَّنَتْ لَهُ سَیِّئَ أَعْمَالِهِ فَالْجَنَّةُ غَایَةُ السَّابِقِینَ وَ النَّارُ غَایَةُ الْمُفَرِّطِینَ اعْلَمُوا عِبَادَ اللَّهِ أَنَّ التَّقْوَى دَارُ حِصْنٍ عَزِیزٍ وَ الْفُجُورَ دَارُ حِصْنٍ ذَلِیلٍ لَا یَمْنَعُ أَهْلَهُ وَ لَا یُحْرِزُ مَنْ لَجَأَ إِلَیْهِ أَلَا وَ بِالتَّقْوَى تُقْطَعُ حُمَةُ الْخَطَایَا وَ بِالْیَقِینِ تُدْرَکُ الْغَایَةُ الْقُصْوَى عِبَادَ اللَّهِ اللَّهَ اللَّهَ فِی أَعَزِّ الْأَنْفُسِ عَلَیْکُمْ وَ أَحَبِّهَا إِلَیْکُمْ فَإِنَّ اللَّهَ قَدْ أَوْضَحَ لَکُمْ سَبِیلَ الْحَقِّ وَ أَنَارَ طُرُقَهُ فَشِقْوَةٌ لَازِمَةٌ أَوْ سَعَادَةٌ دَائِمَةٌ فَتَزَوَّدُوا فِی أَیَّامِ الْفَنَاءِ لِأَیَّامِ الْبَقَاءِ قَدْ دُلِلْتُمْ عَلَى الزَّادِ وَ أُمِرْتُمْ بِالظَّعْنِ وَ حُثِثْتُمْ عَلَى الْمَسِیرِ فَإِنَّمَا أَنْتُمْ کَرَکْبٍ وُقُوفٍ لَا یَدْرُونَ مَتَى یُؤْمَرُونَ بِالسَّیْرِ أَلَا فَمَا یَصْنَعُ بِالدُّنْیَا مَنْ خُلِقَ لِلْآخِرَةِ وَ مَا یَصْنَعُ بِالْمَالِ مَنْ عَمَّا قَلِیلٍ یُسْلَبُهُ وَ تَبْقَى عَلَیْهِ تَبِعَتُهُ وَ حِسَابُهُ عِبَادَ اللَّهِ إِنَّهُ لَیْسَ لِمَا وَعَدَ اللَّهُ مِنَ الْخَیْرِ مَتْرَکٌ وَ لَا فِیمَا نَهَى عَنْهُ مِنَ الشَّرِّ مَرْغَبٌ عِبَادَ اللَّهِ احْذَرُوا یَوْماً تُفْحَصُ فِیهِ الْأَعْمَالُ وَ یَکْثُرُ فِیهِ الزِّلْزَالُ وَ تَشِیبُ فِیهِ الْأَطْفَالُ اعْلَمُوا عِبَادَ اللَّهِ أَنَّ عَلَیْکُمْ رَصَداً مِنْ أَنْفُسِکُمْ وَ عُیُوناً مِنْ جَوَارِحِکُمْ وَ حُفَّاظَ صِدْقٍ یَحْفَظُونَ أَعْمَالَکُمْ وَ عَدَدَ أَنْفَاسِکُمْ لَا تَسْتُرُکُمْ مِنْهُمْ ظُلْمَةُ لَیْلٍ دَاجٍ وَ لَا یُکِنُّکُمْ مِنْهُمْ بَابٌ ذُو رِتَاجٍ وَ إِنَّ غَداً مِنَ الْیَوْمِ قَرِیبٌ یَذْهَبُ الْیَوْمُ بِمَا فِیهِ وَ یَجِیءُ الْغَدُ لَاحِقاً بِهِ فَکَأَنَّ کُلَّ امْرِئٍ مِنْکُمْ قَدْ بَلَغَ مِنَ الْأَرْضِ مَنْزِلَ وَحْدَتِهِ وَ مَخَطَّ حُفْرَتِهِ فَیَا لَهُ مِنْ بَیْتِ وَحْدَةٍ وَ مَنْزِلِ وَحْشَةٍ وَ مُفْرَدِ غُرْبَةٍ وَ کَأَنَّ الصَّیْحَةَ قَدْ أَتَتْکُمْ وَ السَّاعَةَ قَدْ غَشِیَتْکُمْ وَ بَرَزْتُمْ لِفَصْلِ الْقَضَاءِ قَدْ زَاحَتْ عَنْکُمُ الْأَبَاطِیلُ وَ اضْمَحَلَّتْ عَنْکُمُ الْعِلَلُ وَ اسْتَحَقَّتْ بِکُمُ الْحَقَائِقُ وَ صَدَرَتْ بِکُمُ الْأُمُورُ مَصَادِرَهَا فَاتَّعِظُوا بِالْعِبَرِ وَ اعْتَبِرُوا بِالْغِیَرِ وَ انْتَفِعُوا بِالنُّذُرِ.
