درحالی‌که بخشی از جریان اصلاحات نزدیک‌تر به دولت، یعنی طیف کارگزاران، در مظان اتهام حمایت از لاریجانی است اما هم حسین مرعشی و هم غلامحسین کرباسچی صراحتا از این موضوع اعلام برائت کرده و گفته‌اند که در جریان اصلاحات تا این لحظه بحثی درباره حمایت از رئیس سابق مجلس و مسئول فعلی پیشبرد تفاهمنامه ایران و چین مطرح نیست یا نشده است.
از سویی دیگر سخنگوی شورای وحدت اصولگرایان، یعنی منوچهر متکی، هم اخیرا در کنایه به اصولگرایان منتقد این شورا که گفته بودند جامعه روحانیت به‌طور خاص و شورای وحدت اصولگرایان در ذیل جامعه روحانیت به‌دنبال نامزدی علی لاریجانی است، گفت دیدید که نام این فرد در میان ۱۰ نام خروجی این شورا به‌عنوان نامزد انتخابات ۱۴۰۰ نیست و دعوت‌نامه‌ای هم برای او ارسال نشده است.
اینکه تاکنون هیچ پالس روشنی از علی لاریجانی برای آمدن دیده نشده چندین دلیل دارد. برخی می‌گویند او سیاست‌مداری کارکشته است و حتی اگر قصد جدی هم داشته باشد سکوت و صبر پیشه می‌کند و تا روزهای آخر منتهی به ثبت‌نام قصدش را علنی نخواهد کرد، با توجه به فضای خاکستری زمین بازی انتخابات ۱۴۰۰ و تفاوت‌هایی که انتخابات‌های گذشته دارد، می‌داند اعلام زودهنگام برایش خسران بیشتری دارد تا مزیت.
برخی تحلیل‌ها حاکی از این است که لاریجانی وارد بازی بازنده نمی‌شود، در شرایطی می‌آید که برنده‌شدنش تا حدی قابل پیش‌بینی باشد که آن هم در دو شکل رخ خواهد داد و اینکه بدل به تک‌نامزد یکی از دو جریان شود.
او بدون حمایت اصلاح‌طلبان نخواهد آمد، چراکه می‌داند باید شرایطی مشابه سال ۹۲ برای او رخ دهد؛ یعنی ائتلافی از اصلاح‌طلبان و اصولگرایان میانه‌رو پشت او بایستند تا رأی‌آوردن او تضمین شود. وگرنه رأی اصولگرایانی که در سال ۹۲ بین قالیباف و جلیلی پخش شد یا سال ۹۶ پشت ابراهیم رئیسی آمد، هیچ‌وقت به سبد علی لاریجانی ریخته نخواهد شد.
