لیومیوسارکوما نوعی سرطان نادر است
لیومیوسارکوما نوعی سرطان نادر است که از سلول‌های عضلانی صاف در رگ‌ها، شریان‌ها یا اندام‌های داخلی مانند رحم، معده یا روده بزرگ شروع می‌شود. درمان‌های این سرطان ممکن است شامل شیمی درمانی، پرتو درمانی یا جراحی باشد.
لیومیوسارکوما می‌تواند در هر دو جنس زن و مرد رخ دهد
لیومیوسارکوما (LMS) نوعی سرطان نادر و پیشرونده است که در عضلات صاف و غیرارادی بدن ایجاد می‌شود. عضلات صاف با عضلات اسکلتی که برای حرکت بدن استفاده می‌کنیم، متفاوت هستند. بافت عضلانی صاف در قسمت‌های مختلف بدن از جمله دستگاه ادراری، گوارش، رحم و عروق خونی وجود دارد. لیومیوسارکوما نوعی ساركوم بافت نرم محسوب می‌شود.
لیومیوسارکوما سه نوع اصلی دارد:
• لیومیوسارکوما بافت نرم سوماتیک: این شایع‌ترین نوع لیومیوسارکوما است و در بافت همبند بدن ایجاد می‌شود.
• لیومیوسارکوما پوستی یا زیرپوستی: این نوع نادر لیومیوسارکوما، عضلات راست‌کننده مو (پیلورکتور) در پوست را تحت تاثیر قرار می‌دهد. (عضلات راست‌کننده مو در پوست و چشم قرار دارند و مسئول ایجاد برجستگی‌های پوستی (سیخ شدن مو) و گشاد شدن مردمک چشم هستند.)
• لیومیوسارکوما با منشاء عروقی: این نادرترین نوع لیومیوسارکوما است و در رگ‌های خونی اصلی مانند سرخرگ ریوی، سیاهرگ بزرگ تحتانی یا سرخرگ‌های محیطی ایجاد می‌شود.
لیومیوسارکوما می‌تواند در هر دو جنس زن و مرد رخ دهد، اما در زنان شایع‌تر است. اگرچه این بیماری در هر سنی ممکن است ایجاد شود، اما در افراد بالای 50 سال بیشتر دیده می‌شود.
تشخیص زودهنگام کلید موفقیت در درمان لیومیوسارکوما است
لیومیوسارکوما توموری تهاجمی است. این سرطان به سرعت رشد می‌کند و می‌تواند در مدت زمان کمی مانند یک ماه، اندازه آن دو برابر شود. به همین دلیل، درمان سریع این بیماری ضروری است.
لیومیوم‌ها فیبروم‌های خوش‌خیم (غیرسرطانی) هستند که در عضلات صاف ایجاد می‌شوند. در حالی که لیومیوم‌ها می‌توانند مشکلاتی ایجاد کنند، اما به سایر نقاط بدن سرایت نمی‌کنند. با این حال، لیومیوسارکوما یک سرطان است و می‌تواند در سراسر بدن گسترش یابد.
متخصصان به طور دقیق علت لیومیوسارکوما را نمی‌دانند. این بیماری ممکن است ارثی باشد (یعنی ژن‌های تغییر یافته‌ای را از والدین خود به ارث ببرید) یا اینکه به دلیل تغییر ژن‌های خود فرد باشد که باعث رشد خارج از کنترل سلول‌ها می‌شود. همچنین لیومیوسارکوما ممکن است به دلیل موارد زیر ایجاد شود:
• پرتودرمانی قبلی: اگر در گذشته تحت پرتودرمانی قرار گرفته باشید، ممکن است خطر ابتلا به لیومیوسارکوما در شما افزایش یابد.
• قرار گرفتن در معرض مواد شیمیایی خاص: قرار گرفتن در معرض برخی مواد شیمیایی مانند علف‌کش‌ها و آفت‌کش‌ها نیز می‌تواند خطر ابتلا به لیومیوسارکوما را افزایش دهد.
لیومیوسارکوما از طریق جریان خون حرکت می‌کند. این سرطان سپس می‌تواند به هر بافت نرمی در بدن شما از جمله ریه‌ها گسترش یابد.
علائم لیومیوسارکوما به محل تومور بستگی دارد
اگر علائمی دارید که نگران کننده لیومیوسارکوما باشد، پزشک شما برخی آزمایشات را تجویز خواهد کرد. این آزمایشات ممکن است شامل موارد زیر باشد:
• سی تی اسکن (CT scan): سی تی اسکن تصویری با جزئیات از اندام‌های داخلی شما ارائه می‌دهد.
• تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI): ام آر آی از امواج رادیویی و میدان مغناطیسی برای ایجاد تصویری دقیق از اندام‌ها و بافت‌های نرم استفاده می‌کند.
• پت اسکن (PET scan): پت اسکن می‌تواند فعالیت متابولیک سلول‌ها را نشان دهد و به شناسایی سلول‌های سرطانی کمک کند.
• آنژیوگرافی: آنژیوگرافی از اشعه ایکس برای بررسی جریان خون در عروق خونی استفاده می‌کند.
درمان لیومیوسارکوما به محل و اندازه تومور بستگی دارد. پزشک شما ممکن است موارد زیر را توصیه کند:
• جراحی: هنگامی که جراحی امکان‌پذیر باشد، بهترین گزینه درمانی برای لیومیوسارکوما است. هدف از جراحی، برداشتن کل تومور است تا سرطان عود نکند.
• شیمی درمانی: این روش درمانی اغلب زمانی توصیه می‌شود که تومور بزرگ باشد یا سلول‌های سرطانی به سایر نقاط بدن گسترش یافته باشند. شیمی درمانی از داروهای قدرتمندی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی استفاده می‌کند.
• پرتودرمانی: این روش درمانی ممکن است قبل از جراحی برای کوچک کردن تومور یا بعد از جراحی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی باقی‌مانده استفاده شود. پرتودرمانی از اشعه ایکس یا سایر پرتوهای پر انرژی برای از بین بردن سلول‌های سرطانی استفاده می‌کند.
درمان لیومیوسارکوما به محل، اندازه و مرحله سرطان بستگی دارد
افرادی که تحت درمان لیومیوسارکوما قرار می‌گیرند ممکن است عوارض جانبی را تجربه کنند. عوارض جانبی خاص به نوع درمانی که دریافت می‌کنید بستگی دارد:
• عفونت: خطر عفونت پس از هر جراحی وجود دارد.
• لخته شدن خون: بی‌حرکتی طولانی مدت بعد از جراحی می‌تواند خطر لخته شدن خون را افزایش دهد.
• خونریزی شدید: در برخی موارد، ممکن است خونریزی شدید پس از جراحی رخ دهد.
• واکنش آلرژیک به بیهوشی: ممکن است به داروهای بیهوشی حساسیت داشته باشید.
• درد: درد پس از جراحی طبیعی است، اما با داروهای مسکن قابل کنترل است.
• خستگی: یکی از شایع‌ترین عوارض جانبی شیمی درمانی احساس خستگی مفرط است.
• افزایش تمایل به کبودی: شیمی درمانی می‌تواند تعداد پلاکت‌های خون شما را کاهش دهد که منجر به کبودی راحت‌تر می‌شود.
• عفونت: شیمی درمانی سیستم ایمنی بدن شما را ضعیف می‌کند و در نتیجه خطر ابتلا به عفونت را افزایش می‌دهد.
• ریزش مو: برخی از داروهای شیمی درمانی باعث ریزش مو می‌شوند.
• کم خونی: شیمی درمانی می‌تواند تعداد گلبول‌های قرمز خون شما را کاهش دهد که منجر به کم خونی می‌شود.
• تهوع و استفراغ: تهوع و استفراغ از عوارض شایع شیمی درمانی هستند، اما با دارو قابل کنترل‌اند.
• اسهال: اسهال یکی دیگر از عوارض جانبی شایع شیمی درمانی است.
• یبوست: شیمی درمانی می‌تواند باعث یبوست شود.
• تغییرات وزن: شیمی درمانی ممکن است باعث کاهش یا افزایش وزن شود.
• مشکلات باروری: شیمی درمانی می‌تواند بر باروری در زنان و مردان تأثیر بگذارد.
• تغییرات خلقی: شیمی درمانی ممکن است باعث ایجاد تغییرات خلقی مانند افسردگی یا اضطراب شود.
• مه مغزی شیمیایی (Chemo brain): برخی از افراد تحت درمان شیمی درمانی دچار مه مغزی شیمیایی می‌شوند که باعث مشکلاتی در حافظه، تمرکز و تفکر می‌شود.
• کاهش میل جنسی یا اختلال عملکرد جنسی: شیمی درمانی می‌تواند بر میل جنسی و عملکرد جنسی تأثیر بگذارد.
• خستگی: یکی از شایع‌ترین عوارض جانبی پرتو درمانی احساس خستگی است.
• خشکی یا خارش پوست: پرتو درمانی می‌تواند باعث خشکی یا خارش پوست در ناحیه تحت درمان شود.
• تهوع: در برخی موارد، پرتو درمانی می‌تواند باعث تهوع شود.
مدت زمان بهبودی بعد از درمان لیومیوسارکوما می‌تواند به عوامل مختلفی از جمله نوع درمان و توانایی بدن شما برای بهبود بستگی داشته باشد و به همین دلیل می‌تواند بسیار متغیر باشد. بهبودی کامل ممکن است چند هفته تا چند ماه طول بکشد. حتی بعد از اینکه احساس بهتری پیدا کردید، همچنان برای نظارت بر سلامت خود و کاهش خطر عود سرطان به معاینات منظم نیاز خواهید داشت.
در حال حاضر، هیچ راه شناخته شده‌ای برای پیشگیری از لیومیوسارکوما وجود ندارد. اما می‌توانید با اجتناب از عوامل خطر در صورت امکان، خطر ابتلا را کاهش دهید. عوامل خطر شناخته شده برای لیومیوسارکوما عبارتند از:
• قرار گرفتن در معرض پرتو تابش
• برخی عفونت‌های ویروسی، مانند ویروس هرپس انسانی 8 (HHV8)
• تاموکسیفن (دارویی که به طور رایج برای درمان سرطان سینه استفاده می‌شود)
لیومیوسارکوما می‌تواند به سرعت گسترش یابد
1. آیا لیومیوسارکوما قابل درمان است؟
بله. لیومیوسارکوما به خصوص در صورت تشخیص و درمان زودهنگام قابل درمان است. در صورت کشف در مراحل بعدی، درمان پیچیده‌تر می‌شود.
2. چرا لیومیوسارکوما بسیار خطرناک است؟
لیومیوسارکوما می‌تواند به سرعت گسترش یابد زیرا تشخیص آن در مراحل اولیه دشوار است. گاهی اوقات علائم تا زمانی که بیماری پیشرفت نکند، ظاهر نمی‌شوند. با این حال، در صورت تشخیص و درمان لیومیوسارکوما در مراحل اولیه، بهبودی کامل امکان‌پذیر است.
3. چه زمانی باید به پزشک مراجعه کنم؟
اگر تحت درمان لیومیوسارکوما هستید، در صورت مشاهده اولین علائم نگران کننده با پزشک خود تماس بگیرید. به عنوان مثال، اگر متوجه هرگونه تغییری در تومور خود شدید یا اگر دچار درد شدید، تغییرات ناگهانی وزن یا علائم دیگر شدید نیاز به مراقبت فوری دارید.
تشخیص هر نوع سرطانی می‌تواند ترسناک، ناراحت‌کننده و حتی ناامید‌کننده باشد. خوشبختانه، منابعی وجود دارند که می‌توانند به شما کمک کنند. علاوه بر صحبت با تیم پزشکی خود، ممکن است بخواهید به یک گروه حمایتی برای افراد مبتلا به لیومیوسارکوما بپیوندید. صحبت با دیگران که در حال گذراندن شرایط مشابه هستند، می‌تواند در شروع مسیر درمان شما بسیار مفید باشد.
گردآوری:بخش سلامت بیتوته
