پهپاد «آرش-۱» به جای پیشرانه جت از پیشرانه پیستونی نیرو گرفته و به‌عنوان یکی از پهپاد‌های انتحاری، ازسوی متخصصان ارتش طراحی و ساخته شده است. این پرنده با بهره‌مندی از جست‌وجوگر‌های متنوع قادر خواهد بود اهداف مختلف ثابت و متحرک را با دقت بالا هدف قرار دهد و لذا می‌توان گفت پهپاد «آرش» به دلیل داشتن بدنه دوکی شکل و بال‌های مثلثی، دوربردترین پهپاد انتحاری در ایران و جهان محسوب می‌شود.
به گزارش فارس، مزیت دیگر این پرنده بدون سرنشین نسبت به سایر پهپاد‌ها این است که علاوه بر پرتاب از روی سکو، در یک پرتابگر جعبه‌ای نیز می‌توان آن را به سوی هدف پرتاب کرد و لذا این نوع از پرتاب موجب می‌شود شناسایی این پرنده از سوی دشمن کاهش یابد؛ بنابراین می‌توان گفت «آرش-۱» برای شناسایی موقعیت و مواضع دشمن پرنده‌ی بسیار مناسبی است. علاوه بر وجود چنین مزیت بزرگی در این پرنده، می‌توان این پهپاد را از مکان‌های مختلف یعنی هم از خشکی و هم از دریا برای انهدام هدف پرتاب کرد.
از مشخصات منحصر به فرد پهپاد آرش این است که توانایی انهدام هدف‌های ثابت و شناور را داشته و نیز یکی از مهمترین مشخصات این پرنده بدون سرنشین برد عملیاتی آن بوده که نسبت به پهپاد کیان بسیار افزایش یافته به‌گونه‌ای که برد عملیاتی آن بیش از هزار و ۷۰۰ کیلومتر است.
پهپاد «آرش-۲» نیز یکی از پهپاد‌های ایرانی با برد ۲۰۰۰ کیلومتری بوده که توسط متخصصان ارتش جمهوری اسلامی ایران طراحی و تولید شده است، «آرش-۲» که از یک موتور پیستونی بهره می‌برد، بدنه‌ای استوانه‌ای شکل با یک تیل عمودی دارد و دو بال آن در انتهای بدنه قرار گرفته‌اند.
این پهپاد از روش پرتاب به‌وسیله JATO استفاده می‌کند و همین امر آن را بی نیاز از باند برای پرواز کرده است. به این ترتیب پهپاد آرش قادر است از انواع پرتابگر‌های متحرک به سمت اهداف به پرواز درآید و این موضوع آن را به یک پهپاد راهکنشی با قابلیت تحرک بالا مبدل می‌سازد که به بهره‌برداران این پرنده امکان بکارگیری از آن در محیط‌های مختلف جغرافیایی را می‌دهد.
