به گزارش بهداشت نیوز، فدراسیون بین‌المللی  دو و میدانی  کافئین را به عنوان یک محرک شبه دوپینگ تغذیه ‌ای برای ورزشکاران محسوب می ‌کند، شواهد محکمی در این مورد وجود نداشت. به همین دلیل محققان دانشگاه Ritsumeikan تصمیم گرفتند به به بررسی دقیق و علمی این موضوع بپردازند.

در حالی که مطالعات قبلی اثرات کافئین را بر فعالیت دویدن بررسی کرده اند، شواهد به دست آمده از این مطالعات به اندازه کافی قطعی نیست. اکثر این مطالعات به تأثیرات کافئین در دوهای سرعتی انفرادی کمتر از ۶۰ متر نگاه کرده اند.

پروفسور تاکشی هاشیموتو از پژوهشگران ارشد این تیم مطالعاتی در رابطه با موضوع فوق می گوید: مطالعه اثرات انرژی ‌زای کافئین بر عملکرد دوی ۱۰۰ متر مهم است.

پژوهشگران برای انجام این کار، ۱۳ دونده مرد را به خدمت گرفتند. در ابتدا، آنها زمان لازم برای رسیدن هر ورزشکار به حداکثر غلظت کافئین پلاسمای خون پس از مصرف مکمل را تعیین کردند.

در ادامه ورزشکاران پس از دریافت مکمل کافئین یا دارونما مجبور شدند دو بار آزمایش های ۱۰۰ متری را اجرا کنند. برای اندازه‌ گیری عملکرد در طول آزمایش ‌ها، محققان زمان سرعت آنها را محاسبه کردند. برای در نظر گرفتن عوامل محیطی، محققان از زمان تصحیح سرعت برای تجزیه و تحلیل بهتر اثرات مصرف کافئین استفاده کردند.

به گزارش سیناپرس، نویسندگان مطالعه فوق دریافتند که زمان اصلاح شده دوی ۱۰۰ متر برای ورزشکارانی که مکمل های کافئین مصرف می کردند، به طور قابل توجهی کوتاهتر بوده و در مقایسه با گروه کنترل که کافئین مصرف نکردند، ۰.۱۴ ثانیه کاهش داشت. علاوه بر این، پژوهشگران دریافتند که میانگین سرعت برای مسافت های ۰ تا ۱۰ متر و ۱۰ تا ۲۰ متر نیز در بین افرادی که کافئین مصرف می کنند بیشتر است.

این نتایج نشان می دهد که مکمل کافئین به ورزشکاران اجازه می دهد تا با قدرت بیشتری شروع به دویدن کرده و مسابقه را زودتر به پایان برسانند.شرح کامل این مطالعات در آخرین شماره مجله تخصصی Medicine & Science in Sports & Exercise منتشر شده است.

منبع: سیناپرس