انفجار تمام شده است، اما عواقب آن ادامه دارد. حدود یازده هزار سال پیش، ستاره‌ای در صورت فلکی بادبان منفجر می‌شود و نقطه نورانی عجیبی ایجاد می‌کند که برای انسان‌هایی که در اوایل تاریخ زندگی می‌کنند، برای مدت کوتاهی قابل مشاهده بود.
لایه‌های بیرونی ستاره به محیط بین ستاره‌ای برخورد کردند و موج ضربه‌ای را برانگیختند که هنوز هم قابل مشاهده است.
این تصویر، بخشی از آن شوک رشته‌ای و غول‌پیکر را در نور مرئی ثبت کرد.
همان‌طور که گاز از ستاره منفجرشده دور می‌شود، تجزیه می‌شود و در واکنش با محیط بین ستاره‌ای نوار انرژی و نور را در رنگ‌های مختلف تولید می‌کند.
در مرکز باقی‌مانده ابرنواختر بادبان، یک تپ‌اختر وجود دارد. ستاره‌ای به چگالی ماده هسته‌ای که بیش از ده بار در یک ثانیه به دور خود می‌چرخد.
