به گزارش رکنا، فال حافظ امروز غزل شماره یک از دیوان حافظ است که در ادامه با تفسیر فال حافظ می خوانید.
اَلا یا اَیُّهَا السّاقی اَدِرْ کَأسَاً و ناوِلْها
که عشق آسان نمود اوّل ولی افتاد مشکل‌ها
به بویِ نافه‌ای کآخر صبا زان طُرّه بُگشاید
ز تابِ جَعدِ مِشکینش چه خون افتاد در دل‌ها
مرا در منزلِ جانان چه اَمنِ عیش، چون هر دَم
جَرَس فریاد می‌دارد که بَربندید مَحمِل‌ها
به مِی سجّاده رنگین کُن گَرَت پیرِ مُغان گوید
که سالِک بی‌خبر نَبْوَد ز راه و رسمِ منزل‌ها
شبِ تاریک و بیمِ موج و گِردابی چنین هایل
کجا دانند حالِ ما سبکبارانِ ساحل‌ها؟
همه کارم ز خودکامی به بدنامی کشید آخر
نهان کِی مانَد آن رازی کَزو سازند مَحفِل‌ها؟
حضوری گر همی‌خواهی از او غایب مشو حافظ
مَتٰی ما تَلْقَ مَنْ تَهْویٰ دَعِ الدُّنْیا و اَهْمِلْها
تعبیر غزل شماره یک حافظ این است؛
نکته قابل توجه و برجسته که در سرتاسر این غزل وجود دارد و دوست دارم همین ابتدا آن را خدمت شما عرض کنم، استفاده هوشمندانه و شگفت خواجه از “ها” در انتهای بیت‌ها می‌باشد؛ چراکه با این کار (استفاده از مصوت بلند آ ) حافظ گویی می‌خواهد نشانی از “آه کشیدن” در ذهن مخاطب برجا بگذارد و چقدر تناسب شگفتی دارد با معنای مصراع دوم.
