این جوالدوز، پاسخ سوزنی بود که در دمشق زدید. جوالدوز بردارید، خنجر برمی داریم. دست به خنجر ببرید، شمشیر برمی داریم. پاچه بگیرید، یقه تان را می گیریم. خراش به بازو بیندازید، تیغ به حنجره تان می کشیم.
این پیامِ روشنِ" وعده صادقِ" ماست به لاتِ عربده گوی کوچه های خلوت و تاریک.
نگفته و نامردانه، زدید و در رفتید، آشکارا، یقه تان را گرفتیم و به دیوارتان کوبیدیم.
از خاکِ غصبی خود به کنسولگری ما در کشور ثالث حمله کردید، از خاکِ خود، خاک اشغال کرده شما را به موشک بستیم.
"زمانِ بزن در رور، تمام شده است. یکی بزنید، ده تا می خورید." این را هم پیشتر به هشدار در گوشِ تان خواندیم. تعارف پنداشتید، حالا دقیقا برای تان تعریف کردیم. نه فقط در رجز که در روی زمین. باز هم همین قاعده حاکم است و رویداد ها را مدیریت می کند.
دست از پا خطا کنید، دست و پای تان را یک جا می شکنیم.
پدافند چند لایه شما هم نتوانست، مانع از اصابت موشک ها و پهپاد های ما شود
."گنبدِآهنین " تان را به "گنبدِ کابوس" تبدیل کردیم. حریم هوایی تان را و زمینِ زیر پای تان را در عمیق ترین نقطه جغرافیای تان، شُخم زدیم. با این همه مثل شما قانون را نشکستیم.
پاسخ قانون شکنی و حریم شکنی تان را طبق قانون و در قالب دفاع مشروع دادیم. همان طور که نماینده دائم ایران در سازمان ملل متحد هم تاکید و تصریح کرد،" اقدام نظامی ایران بر اساس بند ۵۱ منشور سازمان ملل متحد در خصوص دفاع مشروع در پاسخ به تجاوزات رژیم صهیونیستی به اماکن دیپلماتیک ما در دمشق بود."
او این پیام را هم داد که" موضوع را می‌توان پایان‌یافته تلقی کرد. با این حال، اگر رژیم اسرائیل مرتکب اشتباه دیگری شود، پاسخ ایران به طور قابل توجهی شدیدتر خواهد بود." پس جا نگه دارید اگر می خواهید بمانید. اگر برای رفتن عجله دارید، ما هم این کار را جلو می اندازیم. در این موشک باران، اگر چه جوان لبنانی از سر شوق گفت" ایرانیان فقط به هدف قرار دادن سفارتخانه‌یشان در دمشق پاسخ ندادند بلکه حتی به یهودیانی که در زمان پیامبر بر در خانه پیامبر زباله می‌انداختند نیز پاسخ دادند." اما اگر ادامه بدهید، قطعا آن خاکروبه ها وسنگ ها را هم با شما حساب می کنیم. شک نکنید.
