به گزارش خبرگزاری صدا و سیما،  هورمون درمانی یائسگی MHT، یک نوع درمان زمانی‌که علائم یائسگی شدید و طولانی است مورد استفاده قرار می‌گیرد.

بر اساس این گزارش، در این نوع درمان، دارو‌ها حاوی هورمون‌های استروژن و پروژسترون هستند و ممکن است با هم یا جداگانه مورد استفاده قرار بگیرند؛ این مسئله به وضعیت هورمونی بدن شخص بستگی دارد.

این روش به رفع علائمی مانند گرگرفتگی، تعریق شبانه، خشکی واژن و رفع دردناک بودن رابطه‌ی جنسی کمک می‌کند.

همچنین این روش می‌تواند به عنوان یک پیشگیری برای برخی علائم بلند مدت مانند تحلیل استخوان ناشی از پوکی استخوان مفید باشد.

حال در مطالعه اخیر منتشر شده در نشریه BMC Medicine، محققان مرگ و میر ناشی از بیماری کرونا ویروس ۲۰۱۹ (COVID-۱۹) را در میان زنان یائسه‌ای که درمان‌های هورمونی یائسگی حاوی استروژن (MHT) تجویز کرده بودند، ارزیابی کردند.

همه گیر بیماری کروناویروس ۲ (SARS-CoV-۲) سندرم حاد تنفسی نابرابری‌های بیولوژیکی را در نتایج بالینی نشان داده است، به طوری که مردان شانس بیشتری برای مرگ، بستری شدن در بیمارستان یا بستری شدن در بخش مراقبت‌های ویژه (ICU) نسبت به زنان دارند.

علل این تغییرات ناشناخته است، اگرچه گمانه‌زنی‌ها حاکی از آن است که هورمون‌های جنسی، مانند استروژن، در پاسخ‌های ایمنی زنانه نقش دارند.

علی‌رغم این، مطالعات اندکی نقش احتمالی دارو‌های حاوی استروژن را در مرگ‌ومیر کووید-۱۹ بررسی کرده‌اند و اطلاعات بیشتری برای اطلاع‌رسانی به توصیه‌های درمانی مورد نیاز است.

پژوهشگران مطالعه کوهورت همسان مبتنی بر ثبت ملی حاضر، مرگ و میر مرتبط با کووید-۱۹ را در میان زنان یائسه در مورد MHT ارزیابی کردند.

این مطالعه از ۱ ژانویه تا ۳۱ دسامبر ۲۰۲۰ در سوئد انجام شد و شامل زنان بالای ۵۳ سال بود. آنها داده‌ها را با پیوند دادن چندین ثبت ملی اجتماعی-اقتصادی و مراقبت‌های بهداشتی با استفاده از شماره شناسایی شخصی (PIN) شرکت کنندگان به دست آوردند.

ثبت‌ها شامل ثبت ملی بیماران، دارو‌های تجویز شده، علل مرگ، کل جمعیت، پایگاه داده یکپارچه‌سازی طولی برای مطالعات بیمه سلامت و بازار کار و سامانه مانیتورینگ بود.

محققان کاربران MHT را با غیرکاربران همسان مقایسه و آزمودنی‌ها را تا زمانی که مطالعه را کامل، مهاجرت یا مردند را  دنبال کردند.

محققان مدل‌سازی رگرسیون کاکس چند متغیره را برای محاسبه نسبت‌های خطر تعدیل‌شده (aHRs)، از جمله متغیر‌هایی مانند سن، میزان تحصیلات، درآمد، وضعیت مدنی، بیماری‌های همراه، مصرف الکل و چاقی انجام دادند.

آنها تجزیه و تحلیل‌های حساسیت را برای ارزیابی تأثیر سن و درمان مداوم بر پیامد‌های عفونت کووید-۱۹ و تأثیر درمان فعلی بر مرگ و میر به هر دلیلی با حذف زنان در معرض تماسی که درمان را متوقف کرده اند یا به پایان عرضه قبل از خاتمه مطالعه رسیده‌اند، انجام دادند.

در مرحله بعد آنها افراد مبتلا به نارسایی جنسیتی را با استفاده از طبقه بندی بین المللی بیماری‌ها، ویرایش دهم، کد‌های نسخه سوئدی (ICD-۱۰-SE) در طول دوره مطالعه حذف کردند.

یافته‌های این مطالعه نشان داد که MHT مرگ و میر ناشی از کووید-۱۹ را در مقایسه با سطوح قبل از یائسگی به طور قابل توجهی کاهش نداد. در عوض، زنانی که استروژن‌های محلی مصرف می‌کنند، خطر مرگ، ویزیت‌های سرپایی و کووید، به ویژه زنان مسن‌تر و کسانی که دارو را ترک می‌کنند، بیشتر است. با تعریف قرار گرفتن در معرض به عنوان درمان مداوم استروژن سیستمیک به جای درمان همیشه، ارتباط بین استروژن درمانی سیستمیک و مرگ و میر کووید-۱۹ ناچیز شد.