به گزارش خبرگزاری صدا وسیما ، آقای ناظری، مدیر اجرایی جشنواره تئاتر فجر امروز در برنامه صبح بخیر ایران شبکه یک سیما، درباره اختتامیه جشنواره تئاتر فجر به سوالاتی پاسخ دادند.
سؤال: چطور دیدید امسال را و اینکه استعداد‌های جوان، چون ما در این ایام برگزاری جشنواره چند تن از بازیگران تئاتر را از استان‌های مختلف دعوت کردیم که استعداد فوق العاده را داشتیم که با وجود نداشتن یک پا و اتفاقی که برایشان افتاده بود روی پا یک فرمت و یک بازی‌ای داشتند که فوق العاده و بی نظیر بود و این پیام را می‌داد که در این حوزه چه ظرفیت‌های فوق العاده‌ای است خودتان چطور دیده اید و کار چطور پیش رفت؟
ناظری: امسال یک تفاوت اساسی داشت جشنواره تئاتر فجر و آن هم رویکردی بود که از ابتدا برای جشنواره فجر درنظر گرفتند بالاخره سیاستگذاری‌های امسال به سمت تئاتر شهرستان‌ها رفت و الان که ما با آمار و ارقام می‌توانیم نزدیک می‌شویم به پایان جشنواره می‌بینیم که واقعاً سیاست‌ها به درستی به این سمت رفته است، چون آمار و ارقام این را می‌گوید من اگر بخواهم کوتاه بگویم که امسال ما ۱۱۱ نمایش را در جشنواره مان داشتیم که ۱۰۳ نمایش ایرانی و ۸ نمایش غیر ایرانی بودند. از کشور‌های ارمنستان، اسپانیف برزیل، تونس، روسیه، عراق و عمان هم کشور‌هایی بودند که در جشنواره ما حضور داشتند از ۱۰۳ نمایش ایرانی ۱۵ نمایش آن فقط مربوط به تهران بود و مابقی نمایش‌ها که ۸۸ نمایش می‌شود و تقریباً ۸۵ درصد نمایش‌ها بود از شهرستان‌ها و استان‌های مختلفی بود که در جشنواره امسال شرکت کردند. به نوعی می‌شود گفت شاید جشنواره تئاتر فجر امسال را شهرستانی‌ها در تهران برگزار کردند و این امیدی است برای شهرستان ها. تئاتر شهرستان‌ها خیلی رشد کرده است نسبت به گذشته، الحمدلله الان خیلی استعداد‌های خوبی در شهرستان‌ها هستند در حوزه تئاتر، چه در کارگردانی چه در بازیگری، امروز هم که روز اختتامیه است من مطمئن هستم قسمت خیلی زیادی از این جایزه‌ها را شهرستانی‌ها به دست می‌آورند و اگر با همین روند پیش رویم تئاتر شهرستان‌ها روز به روز بالنده‌تر خواهد بود.
سؤال: خودتان چه استعداد‌هایی را دیدید و چه نمایش‌هایی بیشتر به دل شما نشست؟
ناظری: من اگر بخواهم بگویم، چون هنوز اختتامیه برگزار نشده است درست نباشد، اما خیلی نمایش‌ها از شیراز را خوب بودند از بوشهر نمایش‌های خوبی داشتیم از گلستان نمایش خوبی داشتیم. واقعاً نمایش‌های شهرستان الان دیگر نمی‌شود بگوییم که تهران و شهرستان، الان هرچند هنرمندانی که در تهران هستند همه شهرستانی هستند بالاخره یک دوره‌ای از شهرستان به تهران آمده اند به واسطه آن فضای کاری که در حوزه تئاتر در تهران وجود دارد و در اینجا رشد پیدا کرده اند من امیدوارم با این سیاستگذاری که به نظر من سیاستگذاری درستی است ریل گذاری درستی است که برای تئاتر شهرستان‌ها شده است در سال‌های آینده ما منتظر شکوفایی استعداد‌های بیشتر هم در شهرستان‌ها باشیم و دیگر این فضای اینکه تئاتر فقط مختص تهران باشد شکسته شود.
سؤال: این البته حمایت شما را هم می‌طلبد، چون استعداد‌ها هستند نیازمندی به آن سازماندهی و جهت دهی است.
ناظری: این سیاستگذاری درستی که شده است قطعاً این آماری که برای شما خواندم نشان دهنده این است که امسال قطعاً به تئاتر شهرستان‌ها بیشتر توجه شده است. شاید این بالاخره سیاست‌ها گفته می‌شود، ولی خیلی مواقع در اجرا، اجرا نمی‌شود. ما امسال بخاطر اینکه ان اتفاق بیفتد و توجه به تئاتر شهرستان‌ها شود، خیلی کار سختی را برای خودمان در اجرا پیش رویمان بود. مثلاً ما بازبینی‌ها را از بازبینی فیلمی که در سال‌های گذشته بود به بازبینی‌های زنده تبدیل کردیم.
سؤال: میدانی حضور پیدا کردید؟
ناظری: بله گروه بازبین ما در کل کشور در یک مدت خیلی محدود یعنی در حدود یکماه، استان‌های زیادی را رفتند شهرستان‌های زیادی را رفتند، نقاط دورافتاده کشور و سر تمرین خود بچه ها، سر جایی که بچه‌ها خودشان در آن پلاتو‌های کوچکی که در شهرستان‌ها با همه آن امکانات کم شان داشتند تمرین می‌کردند رفتند و کار‌ها را بازبینی کردند و این خودش تأثیر داشت در انتخاب بیشتر نمایش‌های شهرستانی، چون بالاخره امکانات شهرستانی‌ها برای اینکه فیلمبرداری کنند از تئاتر و نمایش شان و بفرستند برای جشنواره فجر، کمتر بود خب بالاخره تهرانی‌ها بهره مندتر بودند از این موضوع و آن دید شدن در این رفتن به شهرستان‌ها و حضور گروه بازبینی ما در شهرستان‌ها اتفاق افتاد که بالاخره نتیجه اش هم شد تعداد زیاد گروه‌های شهرستانی.
سؤال: درکنار نبود تجهیزات شاید آن حضور میدانی و دیدن زنده تئاتر یک حس بیشتری را القا کند به داوری که می‌خواهد حس بگیرد و بر مبنای چیزی که دیده است قضاوت کند.
ناظری: ذات تئاتر زنده بودن اش است و آن رخ به رخ شدن تماشاگر با گروه اجرایی.
سؤال: و گاهی حتی بداهه‌هایی که اتفاق می‌افتد.
ناظری: همه این‌ها آن تئاتر گرم، پویا و پر از انرژی را می‌سازد که این روشی هم که امسال آقای زارعی و آقای نظری بعنوان سیاستگذار‌های اصلی که این کشتی را به سرانجام می‌رسانند درنظر گرفته اند و نتیجه اش هم نتیجه خوبی شده است.
سؤال: امشب خیلی‌ها دل در دلشان نیست ببینند که توانسته اند آن رأی داوران را به دست بیاورند و جایزه را ببرند یا خیر.
ناظری: هرچه تلاش کرده اند گروه ها، امشب انشاالله نتیجه را می‌گیرند امیدوارم که آن‌هایی که سخت‌تر تلاش کرده اند نتیجه‌ای را که دوست را بگیرند و آن اتفاق عادلانه بیفتد.
سؤال: هر کسی بهتر کار کرده است مستحق این است که به جایزه نزدیک‌تر باشد.
ناظری: تندیس‌ها را خلاصه بگیرند.
سؤال: به امید خدا. مهمان خارجی دارید و مهمان ویژه در این مراسم؟
ناظری: بله ما ۸ گروه خارجی داشتیم و بخش بین الملل ما هم امسال همراه با گروه‌های ایرانی برگزار شد و تفاوت دیگری هم بخش بین الملل داشت این بود که به صورت مسابقه‌ای برگزار شد یعنی گروه‌های ایرانی می‌آیند درکنار گروه‌های خارجی با هم به رقابت می‌پردازند و آن‌ها هم جایزه‌ها و تندیس‌های خودشان را دارند یعنی جدای از بخش اصلی ما بخش بین الملل هم یک بخش از مسابقه بود.
سؤال: یکسری آمار‌ها داشتیم در خلال این دیدن بخشی که آماده کرده بودند دوستان، از تعداد گروه‌هایی گفتید که آمدند و با اشتیاق کار خودشان را به نمایش گذاشتند.
ناظری: بله ما از این ۱۰۳ نمایشی که عرض کردم ۵۹ نمایش صحنه‌ای را داشتیم که ۱۲ نمایش از شهر تهران بود و ۴۷ نمایش از شهرستان‌ها بود. ۳۱ نمایش بخش خیابانی داشتیم که دوباره ۲ نمایش از تهران بود و ۲۹ نمایش از شهرستان ها. در بخش رادیویی ما رادیو تئاتر ما ۱۳ نمایش کلاً داشتیم که دوباره آنجا هم فقط ۱ نمایش از تهران بود و ۱۲ نمایش از شهر‌ها و استان‌های مختلف بود. ما، چون افتتاحیه هم داشتیم آنجا سه قسمت هم نمایشنامه نویسی، هم پژوهش و هم رادیو تئاتر، جایزه‌ها و آن برتر‌ها را شناختند در نمایشنامه نویسی ما امسال دوباره با یک رقابت خوبی روبرو شدیم. ۳۲۰ نمایشنامه به جشنواره ما ارسال شد که بین آن‌ها ۸ نمایشنامه برگزیده شد.
سؤال: خللاقانه بودند؟
ناظری: همه تألیفی بودند، چون یکی از شرایط جشنواره این بود که تألیفی باشند. در بخش پژوهش امسال برای اوین دفعه در جشنواره فجر بعد از سال‌ها دوباره اتفاق افتاد که بخش پژوهش ما هم ۱۸ پژوهش مرتبط با آن موضوعاتی که اعلام کرده بودیم آمدند دوباره ۸ تا از آن پژوهش‌ها هم برتر شناخته شدند. جایزه‌های رادیویی مان هم در افتتاحیه داده شد و آنجا یک جورایی اختتامیه آن سه بخش هم بود.
سؤال: حس و حال جوان‌ها و نوجوان‌هایی که با امید در این حوزه آمده اند و مشتاق هستند که کسی حمایت شان کند نه حمایت اجرایی، حمایت فکری، از یکی کارآفرین‌های بزرگ کشور پرسیدم که چه شد که کارمند نشدید، گفت دایی بزرگوارم گفت اگر کارمند شوید آن استعدادی که دارید بروز و ظهور پیدا نمی‌کند بروید و کارآفرینی کنید. الان بحث این است که خیلی از مواقع هم نوجوان و جوان ما می‌خواهد برود به سمت کار هنری، خیلی از بزرگتر‌ها از سر دلسوزی پروبالش را می‌چینند و می‌گویند کار هنری که پول ندارد و این عزیز شاید برود یک عمر موفق و پولدار هم شود، اما دلش با آن کار هنری مانده است. در این حوزه چقدر سعی می‌کنید که والدین یا کسانی که تصمیم گیر هستند را به ویژه برای نوجوان‌ها قانع کنید که اجازه دهند این‌ها کاری که دوست دارند را انجام دهند؟
ناظری: خیلی از دوستانی که در حوزه تئاتر کار می‌کنند شاید رفتند و رشته‌های دیگر را خوانده اند، ولی دوباره آمده اند و تئاتر کار می‌کنند. این نشان می‌دهد که بالاخره استعداد و علاقه شرط اول و حرف اول را می‌زند و درست است شاید ذهنیت‌ها نسبت به تئاتر در خانواده‌ها این است که خب یک شغل درآمدسازی نیست یا نمی‌تواند آینده زندگی را تأمین کند، اما یواش یواش ما وقتی که به سمت یک تئاتر حرفه‌ای برویم و بتواند براساس گیشه خودش را انجام دهد هر گروهی، قاعدتاً دیگر این مسائل و مشکلات حل می‌شوند.
سؤال: موفق است، اما در این رشته، درست است، یعنی نمی‌شود با هر کیلی همه موضوعات را وصل کرد و با آن سنج بخواهیم جلو برویم. این به نظرم یکی از موضوعاتی است که شاید دغدغه خیلی از نوجوان‌ها باشد.
ناظری: الان آمار دوستانی که در رشته تئاتر دارند تحصیل می‌کنند اگر ببینیم خیل عظیمی از جوان‌ها و نوجوان‌ها در این رشته دارند تحصیل می‌کنند این نشان دهنده این است که علاقه و اشتیاق در جوان‌ها و نوجوان‌های ما است. تئاتر هم خودش یک بستر بسیار بزرگ و یک سرمایه اجتماعی بزرگ است برای رفع مشکلات اجتماع برای آن فضا‌های فرهنگی هنری که بین خود تئاتری‌ها ایجاد می‌کند همه این‌ها دست به دست هم می‌دهد امیدوارم که این ذهنیت‌هایی که در مورد این نوع نگاه است به تئاتر هم در آینده زدوده شود و درست شود.
