عصر ایران- به مناسبت شصت‌و‌پنجمین سالگرد درگذشت مرجع فقید جهان تشیع - آیت‌الله العظمی حسین طباطبایی بروجردی- غروب امروز ( سه‌شنبه 4 اردیبهشت 1403) مراسمی در مسجد اعظم قم برگزار می شود؛ مسجدی که یادگار اوست و تولیت آن با نوادۀ مرجع فقید که اکنون خود از چهره های شاخص حوزۀ علمیه به حساب می‌آید.
آیت‌الله فقید البته در سال 1340 خورشیدی درگذشته ولی مطابق سنت حوزوی سالگردها را بر اساس سال قمری محاسبه می‌کنند و از این رو شصت‌و پنجمین سالگرد گفته می‌شود.
انتخاب حاج شیخ حسین انصاریان به عنوان سخن‌ران هم از این حیث قابل توجه است که بر سنت استقلال مرجعیت و حوزه‌ها از نهادهای قدرت تأکید شود.
گرامی داشت یاد او بعد از 5
63 یا 65 سال به سبب آن است که از آیت‌الله العظمی بروجردی به عنوان آخرین مرجع تام یاد می‌شود و مراد این است که همه بر سر او توافق و اتفاق نظر داشتند و در حیات او مرجع دیگری چندان مطرح و محل مراجعه نبود. حال آن که بعد از ایشان مراجع متعددی محل مراجعۀ شیعیان بودند و حتی در زمان امام خمینی که در رأس نهاد قدرت رسمی و نظام سیاسی قرار گرفتند نیز مراجع متعدد مطرح بودند و مرجعیت در انحصار امام خمینی نبود که خود در زمرۀ شاگردان برجستۀ مرحوم بروجردی بود.
به بهانۀ انتشار این خبر نقل یاداشت سید مهدی حسینی دورود - دین‌پژوه- هم مناسبت دارد که در کارنامۀ زندگی و فقهی آیت‌الله العظمی بروجردی سه ویژگی و اثرگذاری را برجسته و شاخص دیده و نوشته است:
1. به احیای حوزه علمیه قم پرداخت و آن را به عنوان نهادی دینی- مردمی، معرفی و پایه های را که حاج شیخ عبدالکریم موسس حوزه بنا نهاده بود تثبیت کرد. همچنین حوزه را هم از گزند افراطیون و کج‌اندیشانِ درون و هم از خطرات سیاست و حوادث بیرون مصون داشت.
2. دیگری کادر سازی و فراهم ساختن زمینه حضور عالمان برجسته در بلاد مختلف داخل و خارج کشور و همچنین تشویق دیگر بزرگان برای نوشتن رساله‌های عملیه بود. به‌طوری که در آن تاریخ پر‌آشوب هیچ ردپایی از بی‌تدبیری، تحکّم و آفت سیاست زدگی در روش آقای بروجردی نمی توان یافت.
3. اوضاع کشور و جامعه را آرام نگاه داشته و به دلیل رابطه تعریف شده‌ای که با حکومت از خود بروز داده بود در بین مردم و در چشم حاکمان به خصوص شخص شاه محبوب و مقتدر بود.
