پرویز بابایی در سال ۱۳۱۱ در تهران متولد شد. او نزدیک به ۲۰ جلد کتاب ترجمه و تالیف کرد که از آن میان می‌توان از «تاریخ عرب در قرون جدید»، «لودیگ فوئر باخ و ایدئولوژی آلمانی»، «کانت و فلسفه معاصر»، «فلسفه تجربه‌گرا»، «از سقراط تا سارتر»، «فرهنگ اصطلاحات فلسفه»، «اومانیسم و سوسیالیسم»، «دموکراسی و انقلاب»، «زمینه تکامل اجتماعی» و «مکتب‌های فلسفی از دوران باستان تا امروز» نام برد. حوزه‌های آثار او تاریخ فلسفه، ادبیات، علوم اجتماعی و سیاسی است.
نشر نگاه درباره درگذشت بابایی نوشته است: «نشر نگاه نیز در کنار همه مخاطبان و خوانندگان آثار و ترجمه‌های مهم و تأثیرگذار پرویز بابایی، در سوگ از دست دادن این عزیز بزرگوار همدلی و تسلیت خود را به جامعه ادبی و فرهنگی عرض می‌کند.»
همچنین علی عبدالهی، شاعر و مترجم نوشته است: «پرویز بابایی! استاد فرهیخته و پیوسته جست‌وجوگر از جهان ما رفت. از بخت‌یاری‌ام است که سالیانی، در کرج افتخار همسایگی نزدیک با او را داشتم. چند بار با دوستان یا تنها به خانه‌اش رفتم. یک‌بار با او شعر برشت خواندیم، از سبک برشت حرف زدیم. جز برخی کتاب‌هایش، دیوان ابوالقاسم لاهوتی را از او به یادگار دارم. دلمان برای امیدواری، سرخوشی، شادخویی، سختکوشی و مهربانی او تنگ خواهد شد. تسلیت به خانواده و دوستان و آل فرهنگ.. ـ»
