در مدت بازداشت، ملاقاتی هم داشتی؟ 

نه به کسی زنگ زدم و نه کسی تاکنون به دیدارم آمده است!

یعنی در این سه سال و چند ماه که در زندان بودی، هیچ کدام از بستگان یا دوستانت که به خاطر رفاقت با آنها آدم کشتی به ملاقات تو نیامده اند؟

نه!

پس این همه آدمکشی آن هم به خاطر «رفاقت» هیچ و پوچ بود؟

نه! من همه چیزم را پای رفاقت گذاشتم! ...

پشیمانی؟

( خونسرد و آرام)  نه! اصلا!

اگر به سال های گذشته بازگردی، از مسیر آدمکشی برمی گردی؟

نه! باز هم به همین جا برمی گردم! یعنی آدم می کشم!

 سال 84 پس از دستبرد مسلحانه به طلافروشی  روانه زندان شدی؟

بله! قبل از آن در سال 82 با سلاح به سوی مردی شلیک کردم که لباس سنتی یکی از استان های جنوبی کشور را به تن داشت. به همین دلیل هم از کارم اخراج شدم البته قبل از آن هم خلافکاری داشتم.

 افرادی را که به قتل رسانده ای، می شناختی؟

نه! من فقط نشانی آن ها را از دوستانم می گرفتم. اگر کسی می گفت فلانی قلدری می کند و به من زور گفته است، برای روکم کنی او را می کشتم!

قبلا گفتی اگر دستگیر نمی شدی چند نفر دیگر را هم می کشتی. حالا می توانی نام آن افراد را بگویی؟

حالا که تا چند دقیقه دیگر اعدام می شوم! چه فایده ای دارد؟ ولی اگر دستگیر نمی شدم باز هم دست به آدمکشی می زدم. قبلا هم که گفتم من معتاد به آدمکشی هستم! و برای دیگران انتقام می گیرم...

 به افرادی مانند خودت که مسیر خطایی را در پیش گرفته اند، چه می گویی؟

آن ها هم مانند من نصیحت پذیر نیستند! اگر نصیحت گوش کنند که راه غلط نمی روند!

شایان ذکر است  این مجرم پس از دستبرد مسلحانه به یک طلافروشی  به مدت 8 سال در زندان به سر برد و پس از آزادی از زندان در سال 92 فردی را در تربت جام به رگبار بست و سپس در اردیبهشت سال 97 دو جوان را در اطراف میدان تلویزیون مشهد با شلیک گلوله به قتل رساند و چند روز بعد توسط کارآگاهان اداره جنایی پلیس آگاهی خراسان رضوی در حالی دستگیر شد که به تبهکاری های دیگری نیز اعتراف کرد.