درمان مشکلات پا در افراد مسن
با افزایش سن، پاها ممکن است دچار مشکلاتی شوند که در جوانی کمتر رخ می دهد. عوامل مختلفی می تواند در بروز این مشکلات نقش داشته باشد. مشکلات پا در افراد مسن می تواند بر کیفیت زندگی آنها تأثیر منفی بگذارد. این مشکلات می تواند باعث درد، ناراحتی و محدودیت در فعالیت های روزمره شود. در این مقاله، به بررسی مشکلات رایج پا در افراد مسن، راه های درمان آنها می پردازیم.
با افزایش سن، چاقی و چربی بدن اغلب افزایش می یابد. اما تنها جایی که ممکن است در آن چربی از دست بدهید پاهایتان است. این اتفاق بدی است، زیرا برای محافظت از پاهایتان در برابر ضربات روزانه به یک لایه بالشتکی نیاز دارید. ممکن است در ناحیه کف پا و پاشنه احساس درد کنید. کفش هایی با بالشتک یا کفی های طبی سفارشی به نام ارتوتیک ممکن است به شما کمک کنند. یا ممکن است پزشک متخصص پا درمان دیگری مانند تزریق فیلر برای جایگزینی پد چربی را پیشنهاد دهد.
آتروفی پد چربی
نوروم مورتون یک عارضه بسیار رایج در پا است. به طوری که از هر سه نفر ممکن است یک نفر به آن مبتلا شود. علائم آن شامل درد در قسمت جلوی پا یا احساس راه رفتن روی سنگ یا مرمر است. این عارضه بیشتر در زنان مسن و افرادی که کفش پاشنه بلند یا کفش با پنجه تنگ می پوشند، دیده می شود. تغییر کفش، استفاده از پدهای کفش و ماساژ ممکن است به بهبود آن کمک کند. اگر درد شدید شود، پزشک ممکن است تزریق استروئید یا جراحی را پیشنهاد دهد.
نوروم مورتون
پوست بالغ چربی و الاستین کمتری تولید می کند که باعث خشکی و انعطاف پذیری کمتر آن می شود. بدون مراقبت منظم، پاشنه های شما ممکن است سفت، ترک خورده یا دردناک شوند. اضافه وزن این مشکل را تشدید می کند. کرم های خاصی به نام کراتولیتیک به لایه برداری از لایه سطحی سفت کمک می کنند. به دنبال آن از سنگ پا برای برداشتن پوست مرده استفاده کنید. هر روز لوسیون مرطوب کننده بزنید. اگر پاشنه هایتان متورم و قرمز شد، با پزشک خود صحبت کنید. ممکن است به پماد تجویزی نیاز داشته باشید.
ترک خوردن پاشنه
درد در کف پاشنه دارید؟ این عارضه دلیل اصلی آن است. فاسیا پلانتار رباط بلند و پهن است که در امتداد کف پا کشیده شده و از قوس آن حمایت می کند. استرس مکرر، مانند دویدن یا حتی فشار روزانه، می تواند آن را تحریک کند و باعث درد و سفتی شود. اگر قوس بلند دارید یا اضافه وزن دارید، ممکن است بیشتر در معرض این مشکل باشید. استراحت، یخ، داروهای مسکن بدون نسخه و کشش عضلات ساق پا می تواند به بهبود آن کمک کند.
التهاب کف پا
گاهی اوقات، لبه ناخن (معمولاً در انگشت شست پا) داخل پوست فرو می رود. این عارضه در هر سنی ممکن است رخ دهد، اما در افراد مسن شایع تر است. انگشت پا ممکن است متورم، دردناک و عفونی شود. پاهای عرق کرده، اضافه وزن و دیابت همگی شانس ابتلا به ناخن فرورفته را افزایش می دهند. برای جلوگیری از آن، از کوتاه کردن بیش از حد ناخن های پا یا پوشیدن کفش های تنگ خودداری کنید. در موارد شدید، پزشک ممکن است مجبور شود ریشه ناخن را بردارد.
ناخن فرورفته
تا زمانی که به سن 50 سالگی برسید، پاهای شما ممکن است مسافتی معادل 120,000 کیلومتر یا بیشتر را طی کرده باشند. تمام این ساییدگی و پارگی یا آسیب قبلی می تواند منجر به آرتروز شود. آرتروز زمانی اتفاق می افتد که غضروف، بافتی انعطاف پذیر که از اصطکاک جلوگیری می کند، تخریب شود. این امر باعث ساییده شدن استخوان بر روی استخوان می شود. اکثر افرادی که به آن مبتلا می شوند، بالای 65 سال سن دارند.
آرتروز
بسیاری از نوزادان با کف پای صاف به دنیا می آیند، اما بیش از 80 درصد از آنها تا بزرگسالی این مشکل را پشت سر می گذارند. برخی از بزرگسالان به دلیل آسیب دیدگی یا عواملی مانند چاقی، دیابت و فشار خون بالا دچار صافی کف پا می شوند. تاندون هایی که از قوس پا حمایت می کنند آسیب دیده و باعث صاف شدن کف پا می شوند. این عارضه می تواند دردناک باشد. نشانه ای از صافی کف پا این است که پاهای شما بیرون زده به نظر می رسد و بنابراین بیشتر انگشتان پا از پشت ساق پا قابل مشاهده هستند. در حالت عادی، فقط انگشتان چهارم و پنجم پا دیده می شوند. ارتوتیک، فیزیوتراپی، بریس و جراحی می تواند به درمان این عارضه کمک کند.
صافی کف پا
تاندون آشیل، تاندونی است که هنگام بالا رفتن از پله ها یا روی پنجه پا راه رفتن از آن استفاده می کنید. سن و کاهش خونرسانی می تواند این تاندون را ضعیف کند. ممکن است در پاشنه یا پشت مچ پا احساس درد کنید. استراحت، یخ و دارو می تواند به مبارزه با تورم کمک کند. این مشکل را نادیده نگیرید. پارگی های جدی ممکن است نیاز به جراحی داشته باشند.
تاندونیت آشیل
دیابت می تواند به اعصاب شما آسیب برساند و باعث شود متوجه بریدگی ها یا زخم های کوچک نشوید. پاهای شما همچنین ممکن است مورمور، بی حس شوند یا دچار درد تیر کشنده شوند. زخم های پا می توانند به عنوان چیزی کوچک مانند تاول شروع شوند، اما سپس بزرگتر شده و عفونی می شوند. آنها یکی از دلایل اصلی قطع عضو در افراد دیابتی هستند. قند خون را کنترل کنید و به طور مکرر پاهای خود را چک کنید. در صورت مشاهده هر گونه مورد غیر عادی، فورا به پزشک مراجعه کنید.
زخم پای دیابتی
نقرس نوعی دردناک از آرتروز است که بیشتر در مردان میانسال شایع است. این بیماری زمانی اتفاق می افتد که ماده زائد به نام اسید اوریک به صورت کریستال جمع می شود، اغلب در مفصل انگشت شست پا. این مفصل ممکن است متورم، سفت و بسیار دردناک شود. پزشک ممکن است برای کاهش تورم دارو تجویز کند. شما ممکن است در عرض یک روز احساس بهتری داشته باشید. ورزش، مصرف کمتر گوشت قرمز و صدف، کم کردن مصرف نوشیدنی های الکلی و غذاهای شیرین، و نوشیدن مایعات فراوان به جلوگیری از حملات بعدی کمک می کند.
نقرس
قوزهای انگشت پا، برجستگی های استخوانی دردناکی هستند که در امتداد داخل پا در مفصل اتصال انگشت شست پا به پا رشد می کنند. قوز انگشت پا به تدریج و با کج شدن انگشت شست پا به سمت داخل، رشد می کند. کفش های تنگ، باریک و پاشنه بلند ممکن است آنها را بدتر کند. به همین دلیل است که قوز انگشت پا در زنان بسیار بیشتر دیده می شود. این عارضه همچنین می تواند ارثی باشد. استفاده از یخ، پدهای مخصوص و کفش های گشاد به بهبود این عارضه کمک می کند. در موارد جدی، پزشک ممکن است جراحی را پیشنهاد دهد.
قوز انگشت پا
ممکن است این برجستگی های استخوانی صاف را با قوز انگشت پا اشتباه بگیرید. در قوز انگشت پا، استخوان ها از جای خود خارج می شوند. از طرف دیگر، خارهای استخوانی، برجستگی هایی در لبه استخوان های پا هستند، اغلب در پاشنه، وسط پا یا انگشت شست پا ایجاد می شوند. اگر به اندازه کافی بزرگ شوند، روی اعصاب و بافت های اطراف فشار وارد کرده و باعث درد می شوند. آرتروز یا کشیدگی تاندون یا رباط می تواند باعث ایجاد این برجستگی ها شود که با افزایش سن، به ویژه بعد از 60 سالگی شایع تر است.
خار استخوان
کیسه های کوچک پر از مایع به نام بورس به بالشتک گذاری مفاصل، استخوان ها و تاندون های شما کمک می کند. حرکات مکرر یا اصطکاک ناشی از کفش می تواند باعث تورم آنها شود. در پا، انگشتان پا یا پاشنه شما ممکن است قرمز، متورم و دردناک شوند. یخ، کمپرس و داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی (NSAIDs) مانند آسپرین، ایبوپروفن و ناپروکسن می توانند کمک کنند. موارد شدید ممکن است به تزریق کورتیکوستروئید یا حتی جراحی نیاز داشته باشند.
بورسیت
انگشت چکشی ، خمیدگی غیرطبیعی در مفاصل میانی انگشتان پا است. این عارضه معمولا در "دومین" انگشت پا، در کنار انگشت شست پا ایجاد می شود. اما همچنین می تواند انگشتان سوم، چهارم و پنجم را تحت تاثیر قرار دهد. متوجه شکل غیرمعمول آن خواهید شد و همچنین ممکن است هنگام حرکت دادن آن، کمی درد و همچنین میخچه و پینه ناشی از ساییده شدن انگشت به کفش را تجربه کنید. پزشک می تواند آن را با کفش های مخصوص، داروهای مسکن و گاهی اوقات جراحی درمان کند.
انگشت چکشی
این نوع بدشکلی پا شبیه انگشت چکشی است. اما به جای فقط مفصل میانی، انگشتان چنگالی همچنین مفاصل نزدیک به نوک انگشتان پا را درگیر می کند. انگشتان پا خم شده و به طور مستقیم به کف پا یا زیره کفش فرو می روند. انگشتان چنگالی با افزایش سن سفت تر می شوند. اگر می توانید آنها را حرکت دهید، تمرینات تقویتی مانند برداشتن یک سنگ مرمر یا کاغذ با انگشتان پا را امتحان کنید.
انگشتان چنگالی
در زنان، تغییرات هورمونی ناشی از یائسگی می تواند باعث کاهش تراکم استخوان (پوکی استخوان) و شکستگی آسان‌تر استخوان‌ها، از جمله استخوان‌های پا شود. مردان نیز ممکن است با افزایش سن استخوان‌های شکننده‌تری داشته باشند. شکستگی استرسی برای بهبود به چندین هفته استراحت نیاز دارد. اگر شما می خواهید استخوان های خود را با ورزش، رژیم غذایی و شاید دارو نیز تقویت کنید در مورد خطرات، مزایا و آنچه که بیشتر به شما کمک می کند با پزشک خود صحبت کنید.
شکستگی استرسی
پوست با خاصیت ارتجاعی کم و سیستم ایمنی ضعیف‌تر می‌تواند باعث بروز بیشتر عفونت‌های قارچی در سالمندان شود. کف پای شما ممکن است پوسته‌پوسته شده و خارش داشته باشد. اگر درمان نشود، عفونت می تواند به ناخن های پا سرایت کند. درمان شامل کرم های ضد قارچ و گاهی اوقات قرص است. قارچ به سختی از بین می رود، بنابراین از داروهای خود به مدت تجویز شده استفاده کنید. نکته: از مالیدن کرم های کورتاژ روی بثورات خودداری کنید. این کرم ها دفاع بدن پوست را ضعیف کرده و باعث تشدید عفونت می شوند.
عفونت های قارچی
1. چه عواملی خطر ابتلا به مشکلات پا را در افراد مسن افزایش می دهد؟
- کاهش قدرت عضلات و مفاصل: با افزایش سن، عضلات و مفاصل پا ضعیف تر می شوند.
- مشکلات گردش خون: با افزایش سن، گردش خون در پاها نیز ضعیف تر می شود.
- بیماری های زمینه ای: برخی از بیماری های زمینه ای مانند دیابت، آرتریت روماتوئید و پوکی استخوان می تواند خطر ابتلا به مشکلات پا را در افراد مسن افزایش دهد.
- عوامل سبک زندگی: عواملی مانند عدم فعالیت بدنی، اضافه وزن و سیگار کشیدن می تواند خطر ابتلا به مشکلات پا را در افراد مسن افزایش دهد.
2. چگونه می توان از مشکلات پا در افراد مسن پیشگیری کرد؟
- انجام فعالیت بدنی منظم: فعالیت بدنی منظم می تواند به حفظ قدرت عضلات و مفاصل پا کمک کند.
- حفظ وزن سالم: اضافه وزن می تواند فشار اضافی بر پاها وارد کند.
- پوشیدن کفش مناسب: کفش مناسب می تواند به محافظت از پاها در برابر آسیب کمک کند.
- معاینه منظم پا: معاینه منظم پا می تواند به شناسایی و درمان زودهنگام مشکلات پا کمک کند.
3. چگونه می توان مشکلات پا را در افراد مسن درمان کرد؟
درمان مشکلات پا در افراد مسن به نوع مشکل بستگی دارد. برخی از مشکلات پا را می توان با درمان های خانگی مانند استراحت، یخ و داروهای مسکن بدون نسخه درمان کرد. سایر مشکلات پا ممکن است به درمان های پزشکی مانند فیزیوتراپی، ارتوتیک یا جراحی نیاز داشته باشند.
4. چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد؟
اگر در پاهای خود درد، تورم، قرمزی یا سایر علائم غیرمعمول را تجربه می کنید، باید به پزشک مراجعه کنید. همچنین اگر دیابت یا سایر بیماری های زمینه ای دارید که می تواند خطر ابتلا به مشکلات پا را افزایش دهد، باید به طور منظم برای معاینه پا به پزشک مراجعه کنید.
5. چه نوع کفش هایی برای افراد مسن مناسب هستند؟
- کفش هایی که پاشنه پهن و پایدار دارند.
- کفش هایی که پنجه پهن و جادار دارند.
- کفش هایی که از مواد نرم و انعطاف پذیر ساخته شده اند.
- کفش هایی که به راحتی پوشیده و در آورده می شوند.
مشکلات پا در افراد مسن شایع است، اما با رعایت برخی اقدامات پیشگیرانه می توان از بروز آنها جلوگیری کرد یا آنها را به طور موثری درمان کرد. افراد مسن باید به طور منظم پاهای خود را معاینه کنند و در صورت مشاهده هر گونه علائم غیرمعمول به پزشک مراجعه کنند. همچنین، افراد مسن باید با انجام فعالیت های ورزشی منظم، حفظ وزن سالم و پوشیدن کفش مناسب، از سلامت پاهای خود محافظت کنند.
گردآوری:بخش سلامت بیتوته
