به گزارش ورزش سه شاید کمتر تیمی در طول نیم فصل دوم توانسته بود مثل ملوان ، پرسپولیس تهاجمی اوسمار را تحت فشار گذاشته و به عقب براند .
پرسپولیس اوسمار در شروع نیم فصل دوم هوادارن فوتبال و البته دوستداران پرسپولیس را هیجان زده کرد چرا که ریتم بازی تهاجمی این تیم و انتقال توپ از دفاع به حمله باعث شده بود تمپوی این تیم بسیار بالا و جذاب باشد و نتایج خوب همراه با ارائه بازی های بهتر سیل تعریف و تمجید را به سمت  مرد برزیلی روانه کرده و باعث فراموشی یحیی و دستاوردهای بزرگترش در این تیم شود.

پرسپولیس اوسمار جدا از آن بازی دشوار در دربی که همه راه ها برای رسیدن به دروازه حریف به بن بست خورده بود در مصاف مقابل تیم هایی همچون فولاد و پیکان نرخ امید به گل در لیگ برتر را شکست و به اندازه ای خلق موقعیت کرد که تماشای نمایش‌هایش کاملا لذت بخش به نظر می رسید.

با این وجود شاید مشخص بود که  این مسیر به همین راحتی طی نخواهد شد چرا که هم حریفان پرسپولیس عناصر تهاجمی و کارگشای پرسپولیس را آنالیز کرده و کم کم راه هایی برای مهار آنها پیدا می کنند هم رودررو شدن با تیم هایی که توانمندی تدافعی بالاتری دارند به این راحتی باج نخواهند داد و مقابل دروازه این تیم ها نمی شود آنقدر راحت موقعیت ساخت و به گل رسید.
پرسپولیس در مصاف با گل گهر و ملوان با چنین شرایطی مواجه شد با این تفاوت که در مصاف با ملوان بیشتر تحت فشار قرار گرفت و حتی تغییرات نیمه دوم نیز منجر به بهبود کیفیت تیم در مواجهه با بالا آمدن ملوان نشد.

از نظر کادر فنی پرسپولیس اما این اتفاق کاملا طبیعی است چرا که هیچ تیمی در سطح فوتبال ایران قادر نیست که بعد از 9-8 بازی خوب و سطح بالا افت نکند .در عین حال برخی تغییرات حین بازی پرسپولیس که تقریبا هر مسابقه به یک شکل رخ می دهد را علت افت این تیم می دانند که از نظر اوسمار این تغییرات همه در جهت مدیریت کردن نیروی تیم صورت گرفته و بازیکنانی که همه نیرویشان را صرف حضور در میدان کرده بودند تعویض شدند.

از نظر کادر فنی پرسپولیس این تیم مقابل تیم پنجم جدول لیگ برتر که در 10 بازی اخیر فقط چهار گل خورده و نمایشی تاکتیکی ارائه می دهد نمی توانسته موقعیت های گل زیادی خلق کند و شاید همان موقعیت هایی که ایجاد شد با شرایط مسابقه و کیفیت حریف متناسب بوده است .

از نظر مربیان پرسپولیس افت نسبی در این مقطع و بعد از ارائه نمایش های متوالی درخشان طبیعی است و شاید اگر نتیجه دو بر صفر می شد سرخ ها در سی دقیقه سوم بازی کار راحت تری برای مقابله با ملوان داشتند.در واقع وقتی بازی با نتیجه یک هیچ تا دقایق پایانی پیش می رود این ذهنیت در تیم برنده وجود دارد که ممکن است هر لحظه برتری را از دست بدهد و تیم بازنده تا لحظه آخر برای رسیدن به گل مساوی تلاش می کند و فشار می آورد که همین مساله کار را برای پرسپولیس سخت کرده بود و منجر به پینگ پنگی شدن بازی در دقایق آخر شد.

در عین حال نکته دیگری که از دل نمایش اخیر پرسپولیس بیرون آمد و نگران کننده بود اینکه این تیم بعد از تغییرات متوالی و با وجود پنج تعویض خود نیز نتوانست از زیر فشار ملوان خارج شود.در واقع هدف این بود تا بازیکنانی مثل خدابنده لو، امیری  و اسدبیگی توپ را در زمین حریف نگه دارد و به نوعی تعادل را در آن لحظات پر استرس برقرار کنند که شرایط و سنگینی بازی بر عملکرد آنها قالب شد  و این بازیکنان نتوانستند آنچه کادر فنی از ایشان خواسته بود را در زمین انجام دهند.

نکته دیگری که تا حدی روی کیفیت کار پرسپولیس تاثیر داشت غیبت اوسمار لب خط طولی بود و  شاید اگر او در این مسابقه کنار تیمش حضور داشت یا می توانست نکته هایش را به موقع به تیم خود انتقال دهد اوضاع تا حدی فرق می کرد.

با وجود این مشکلات و نگرانی ها ، مربیان پرسپولیس معتقدند شرایط هر مسابقه با مسابقه قبل و بعد خود متفاوت بوده و خواهد بود و حالا با عبور از دو بازی دشوار می توان منتظر بهبود کیفیت پرسپولیس در بازی های آینده اش بود و قرار نیست این افت ادامه داشته باشد.