وضو گرفتن: اولین قدم برای استخاره با تسبیح، وضو گرفتن است. وضو، طهارت جسمی و روحی را به ارمغان می‌آورد و فرد را برای انجام اعمال عبادی مانند استخاره آماده می‌کند.
نیّت کردن: پس از وضو، نیت خود را برای استخاره مشخص کنید. به این معنی که در ذهن خود به طور واضح بیان کنید که برای چه کاری استخاره می‌گیرید.
ذکر و دعا: سپس سه بار صلوات بفرستید و آیات 1 تا 5 سوره مبارکه "قُلْ هُوَ اللَّهُ أَحَدٌ" را قرائت کنید.
گرفتن تسبیح: تسبیح را در دست راست خود بگیرید و بین انگشتان شست و سبابه بچرخانید.
شمارش: با چرخاندن تسبیح، شروع به شمارش کنید. هر بار که تسبیح دور انگشت شست شما می‌چرخد، یک عدد به حساب بیاورید.
تفسیر نتیجه: به تعداد نهایی که به دست می‌آید توجه کنید. تفسیر هر عدد به شرح زیر است:
1: کار خیر است و انجام آن نیکوست.
2: کار نیکوتر و بهتری وجود دارد.
3: انجام کار مورد نظر مکروه است.
4: انجام کار مورد نظر حرام است.
5: انجام کار مورد نظر مستحب است.
6: انجام کار مورد نظر مباح است.
7: کار به خیر و صلاح شماست.
8: انجام کار مورد نظر به صلاح و خیر شما نیست.
9: انجام کار مورد نظر به تأخیر انداخته شود.
10: انجام کار مورد نظر به استخاره مجدد نیاز دارد.
در هنگام استخاره با تسبیح، باید کاملاً متوجه کار خود باشید و از افکار پراکنده دوری کنید.
استخاره را با عجله و بدون توجه کافی انجام ندهید.
اگر در تفسیر نتیجه استخاره دچار تردید شدید، می‌توانید مجدداً استخاره بگیرید.
استخاره جایگزینی برای تفکر و تعقل نیست و نباید بدون بررسی جوانب مختلف یک موضوع، صرفاً به نتیجه استخاره اکتفا کرد.
علاوه بر استخاره با تسبیح، روش‌های دیگری برای استخاره وجود دارد، مانند استخاره با قرآن، استخاره با انگشت و استخاره با حروف ابجد.
در برخی موارد استخاره جایز نیست، از جمله:
در اموری که شرعاً حرام یا واجب هستند، نیازی به استخاره نیست.
برای اموری که قبلاً در مورد آنها تصمیم گرفته شده و قطعی شده‌اند، استخاره جایز نیست.
برای مسائلی که نیاز به تخصص و نظر کارشناس دارند، استخاره کافی نیست و باید از افراد متخصص مشورت گرفت.
استخاره با تسبیح یکی از راه‌های رایج برای طلب خیر و یاری از خداوند در تصمیم‌گیری‌ها و انجام کارهاست. با وجود سادگی این روش، باید به نکات مهمی در هنگام انجام آن توجه کرد و از آن به عنوان ابزاری برای تکمیل تفکر و تعقل و نه جایگزینی آن استفاده کرد.
