بازار سهام در سالگذشته و همچنین در سال‌جاری به هیچ‌وجه نتوانسته انتظارات را برآورده سازد و به همین دلیل سرمایه‌گذاران این بازار به‌صورت مستمر به خارج‌کردن پول از این بازار اشتغال دارند.
سوالی که در اذهان برخی از سرمایه‌گذاران پدیدار شده، این است که چرا با وجود رشد دلار از کانال ۵۰هزار تا ۶۰هزارتومان، بازار سهام از خود واکنشی نشان نداد؟ بررسی سابقه تاریخی معاملات بورس تهران نشان می‌دهد که بازار سهام همواره خود را با نوسانات قیمت اسکناس آمریکایی همراه و همسو کرده‌است. در برخی مقاطع واکنش بورس به افزایش قیمت دلار با تاخیر همراه بوده، اما دیر یا زود دلار خود را با نوسانات دلار هماهنگ کرده‌است. آخرین مثال از این قضیه، به سال۱۴۰۱ بازمی‌گردد که دلار در نیمه دوم سال با رشد قابل‌توجهی در بازار آزاد همراه شد، اما بورس تا انتهای بهمن آن سال نتوانسته بود خود را با قیمت جدید دلار مطابقت دهد، اما از اسفند ۱۴۰۱ تا میانه‌های اردیبهشت بورس تهران رشد جدی خود را آغاز کرد و توانست بخش‌اعظم جاماندگی خود نسبت به دلار را جبران کند.
اما نکته قابلتوجه این است که در آن مقطع نیز تا زمانی‌که ریسک‌های بازار برطرف نشده بود، بورس تهران رشدی را در کلیت خود تجربه نکرد. در برهه کنونی نیز چندین عامل مانع از توجه افکار عمومی و بورس‌بازان به افزایش نرخ ارز در بازار آزاد می‌شود.
در سال۱۴۰۱ نیز بعد از رشد قابلتوجه دلار نیمایی رشد بازار سهام آغاز شد، موضوعی که فعلا در این روزها و پس از رشد قیمتی که اخیرا در بازار آزاد تجربه شد، درخصوص دلار نیمایی اتفاق نیفتاده است. سیاست بانک‌مرکزی در برخورد با دلار نیمایی در روزهای اخیر افزایش آهسته دلار نیما بوده که این موضوع از توان کافی برای اقناع سرمایه‌گذاران و فعالان بورس تهران در راستای افزایش میل به خرید سهام نبوده‌است. به بیانی ساده‌‌‌‌‌تر، تا زمانی‌که تغییر قابل‌توجهی در دلار نیمایی رخ ندهد، نمی‌توان رشد مستمری را برای بازار متصور‌بود.
شانزدهم اردیبهشت سالگذشته، شاخص‌های سهامی سقف‌های تاریخی خود را ثبت کردند و از آن تاریخ به بعد، تلاش‌های نماگرهای تالار شیشه‌ای برای فتح قلل اردیبهشت سالگذشته ناکام بوده‌‌‌‌‌است.
با افتی که تا پایان روز چهارشنبه در بورس تهران تجربه شد، شاخصکل بورس نسبت به سقف 16 اردیبهشت سالگذشته، افت 11.7درصدی را ثبت کرده و شاخص هموزن نیز کاهش ارتفاع 14.5درصدی را تجربه کرده‌است. اعداد و ارقام فوق بدین معناست که در یک سال‌اخیر، سهامداری یکی از بدترین انتخاب‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌‌های ممکن برای یک سرمایه‌گذار بوده‌‌‌‌‌است.
در مدت زمان مذکور دلار در بازار آزاد، رشد 14.9درصدی را تجربه کرده‌است. روزی که شاخص‌های سهامی، سقف‌های تاریخی خود را ثبت کردند، دلار در کانال 53هزارتومان قرار داشت و بعد از اوج‌‌‌‌‌گرفتن تنش میان ایران و اسرائیل، دلار تا حوالی 70هزارتومان نیز پیشروی داشت، اما واکنش بورس به موارد مذکور، چند روز سبز بوده که ادامه نیافته‌‌‌‌‌است.
در همین بازه زمانی، صندوق‌های طلا نیز بازدهی 15 الی 25درصدی را ثبت کرده‌اند، بنابراین با توجه به آنچه که ذکر شد، می‌توان گفت که بازار سهام علاوه‌‌‌‌‌بر افتی که از سقف اردیبهشت سالگذشته تجربه کرده، در جدال کسب بازدهی با سایر بازارها نیز بازنده بوده‌‌‌‌‌است. علاوه‌‌‌‌‌بر دارایی‌های ریسکی که ذکر شد، اگر کسی در همین یک سال، پول تحت‌‌‌‌‌تملک خود را در سپرده بانکی یا اوراق دولتی یا حتی صندوق‌های درآمد ثابت سرمایه‌گذاری می‌کرد، می‌توانست بخشی از اثرات منفی تورم بر روی کاهش ارزش پول خود را جبران کند.
