منطقه فعال هیولایی که شفق‌های قطبی اخیر را ایجاد کرده است، وقتی در لبه خورشید بود چگونه بود؟ آنجا AR 3664 ساختار سه.بعدی خود را بهتر نشان می‌داد.
در تصویر، یک برجستگی خورشیدی چندشاخه بزرگ ثبت شده است که از ناحیه لکه‌های خورشیدی پر هرج و مرج AR 3664 به فضا امتداد می‌یابد. این تنها نمونه‌ای از ابرهای ذراتی است که از این منطقه خشن خورشیدی به بیرون پرتاب می‌شوند.
زمین به‌راحتی می‌تواند زیر این برجستگی طولانی‌مدت قرار گیرد. تصویر دو روز پیش از این منطقه دائماً درحال تغییر گرفته شده است.
دیروز، قوی‌ترین شراره خورشیدی در چند سال اخیر بیرون رانده شد؛ انفجاری که در کلاس X بالا طبقه‌بندی شده است. نور فرابنفش ناشی از آن شعله، به سرعت به جو زمین برخورد کرد و باعث خاموشی امواج کوتاه رادیویی در سراسر آمریکای شمالی و جنوبی شد.
اگرچه اکنون تابش‌ها به‌گونه‌ای چرخیده‌اند که روبه‌روی زمین قرار بگیرند، اما ذرات AR 3664 و پس از آن پرتاب‌های جرمی تاجی (CMEs) ممکن است همچنان خطوط میدان مغناطیسی منحنی را در سراسر منظومه شمسی داخلی دنبال کنند و شفق‌های زمینی بیشتری ایجاد کنند.
