استان یزد را به این جمله می‌شناسند؛ قنات و قنوت و قناعت. قنات را اول نوشته اند تا بدانیم مردم این سرزمین برای یافتن آب، جستجو گران زیر زمین بوده اند؛ آن هم بی امکانات، ولی دقیق. نوشتن در خصوص قنات ساده است، اما یک کیلومتر زیر زمین بودن سخت است و طاقت فرسا؛ نفس به شماره می‌افتد مثل کسی که زیر دریا است. می‌گویند سفید می‌پوشیم تا اگر زیر زمین عمر مان به پایان رسید کفن بر تن داشته باشیم؛ و این رسمی است دیرینه. با وجود آنکه از اولین قنات یزد در شهر زارچ بیش از ۳۰۰۰ سال می‌گذرد، اما هنوز مقنی‌های یزدی، میبدی، اردکانی و مهریزی در کنار لایروبی قنات‌های قدیمی همچنان در حال ساخت قنات‌های جدید هستند.