کوچه‌ای برای عمو خسرو

دنیای اقتصادشنبه 08 بهمن 1401 - 00:16
کوچه «ماه» حد فاصل میان خیابان فلسطین جنوبی و برادران مظفر (صبا) حالا تابلویی به نام خسرو شکیبایی دارد. نامگذاری بعضی از خیابان‌ها و کوچه‌های تهران به نام چهره‌های فرهنگی، هنری و علمی از دوره پیشین شورای شهر تهران در دستور کار بود. البته گاهی گله‌ها و انتقادهایی هم از بابت انتخاب بعضی از کوچه‌ها و خیابان‌ها وجود داشت. با این همه، روند کلی این نامگذاری‌ها برای هموطنانی که دغدغه فرهنگ و هنر دارند، خوشحال‌کننده بوده و هست. حالا هم در ادامه این نامگذاری‌ها، کوچه «ماه» (بین فلسطین جنوبی و برادران مظفر) به نام خسرو شکیبایی نامگذاری شده است. ازآنجاکه ساختمان شماره دوی خانه تئاتر در این کوچه قرار دارد، در نگاه اول به نظر می‌رسد دلیل انتخاب این کوچه، این موضوع باشد. با‌این‌حال نه خانه تئاتر و نه خانواده خسرو شکیبایی از این نامگذاری خبری نداشتند.

چنان‌که ایسنا خبر داده هم ایرج‌راد، رئیس هیات‌مدیره خانه تئاتر و هم پوریا شکیبایی، پسر خسرو شکیبایی از این نامگذاری اظهار بی‌اطلاعی کردند. البته توضیح این نکته ضروری است که شورای شهر تهران تابستان سال گذشته نامگذاری کوچه «ماه» به نام خسرو شکیبایی را تصویب کرده بود ولی این موضوع به‌تازگی اجرایی شده است. هرچند کسی زمان دقیق اجرایی شدن آن را نمی‌داند. خسرو شکیبایی سال‌ها پیش از حضور در آثار تصویری، با بازی در تئاتر و صداپیشگی و دوبله فعالیت خود را آغاز کرد. او دانش‌آموخته رشته تئاتر از دانشکده هنرهای زیباست و فعالیت هنری خود را با بازی در نمایش‌هایی که توسط استادانش کارگردانی می‌شد، آغاز کرد.

خسرو شکیبایی متولد سال ۱۳۲۳ در تهران، فارغ‌التحصیل بازیگری از دانشکده‌ هنرهای زیبای دانشگاه تهران بود. او جمعه، ۲۸ تیرماه سال ۸۷، در ۶۴سالگی بر اثر سکته‌ قلبی از دنیا رفت و پیکرش در مراسم تشییع باشکوهی در قطعه هنرمندان بهشت زهرا(س) به خاک سپرده شد. شکیبایی که برای «هامون» سیمرغ بلورین بهترین بازیگر مرد را در هشتمین دوره‌ جشنواره فجر گرفت، سال‌ها بعد به خاطر فیلم «کیمیا»ی احمدرضا درویش، دوباره این سیمرغ را به خانه برد. او سومین سیمرغ خود را هم برای بازی در نقش عادل مشرقی فیلم «سالاد فصل» فریدون جیرانی دریافت کرد. از آخرین افتخارات شکیبایی هم دریافت دیپلم افتخار برای فیلم «اتوبوس شب» کیومرث پوراحمد بود.

عمو خسرو می‌گفت: «مردم بدون من، همیشه مردم‌اند؛ من اما بدون مردم، مُرده‌ام. ما ماحصل نیروی ذهنی و خاطرات عزیز مردم هستیم. هنر بدون مردم مثل درخت بدون ریشه است؛ بازیگر بدون تماشاگر یعنی هیچ.» خودش می‌گفت: «خسرو شکیبایی، زاده خاک پاک تهرون، بزرگ‌شده بازارچه قنات‌آباد، مخلص تمام عاشقای ایرون و همین حالای ایرون. متولد هفتم فروردین ۱۳۲۳ و الان هم آدمی هستم ساده و معمولی. از کرم خدا و لطف مردم یک نیمچه هنری داریم پیشکش همین مردم. نمی‌دانم شاید این یک بیوگرافی باشد؛ بیوگرافی که نه؛ شرح حالی از ما باشد برای شما به یادگار…».

منبع خبر "دنیای اقتصاد" است و موتور جستجوگر خبر تیترآنلاین در قبال محتوای آن هیچ مسئولیتی ندارد. (ادامه)
با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت تیترآنلاین مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویری است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هرگونه محتوای خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.