به گزارش خبرگزاری صداوسیما به نقل از دانشگاه علوم پزشکی ایران؛ خانم دکتر شیما توکل مخترع برگزیده در جایگاه نخست کمیته فناوری سلامت بیست و هشتمین جشنواره تحقیقات و فناوری علوم پزشکی رازی درباره اختراع خود گفت: در دوره دکتری علاوه بر ثبت اختراع طرح «نانوفیبر‌های پپتیدی خودآرا»، ۶ طرح دیگر را از A تا Z در کنار تز خود دنبال کردم. با اتمام دوره دکتری بر یکی از «نانوفیبر‌های پپتیدی» تمرکز بیشتری کردم که ۱۲ سال تحقیق و توسعه این کار تحقیقاتی طول کشید تا به محصول نهایی برسیم.
خانم دکتر توکل افزود: کلینیکال ترایال طرح نهایی در حال انجام است و تاکنون ۸ نمونه از ۱۲ نمونه انسانی بررسی شدند و محصول طراحی شده به جای ۶ ماه در ۲ ماه ترمیم استخوانی خوبی برای کسانی که قصد ایمپلنت دندانی دارند، رقم می‌زند.
دانشیار مرکز تحقیقات سلولی و ملکولی دانشگاه علوم پزشکی ایران تأکید کرد: اختراع «داربست‌های پپتیدی خودارا» در حال تجاری شدن به دو محصول به نام‌های TBMT Nano Bone و TBMT Nano Bone plus در شرکت دانش بنیان «فناوری‌های زیست تقلید توکل» است. محصولات این شرکت نخستین داربست استخوان‌زا و هدایت کننده استخوانی تجاری در دنیا است که حاوی نانوفیبر‌های پپتیدی خود سازمانده هستند.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران گفت: به عبارت دیگر این محصول، مخلوطی از داربست تزریقی است که دارای یک هسته خودآرا و یک ماده افزودنی است. این افزودنی ممکن است شامل یک عامل رگ‌زا و استخوان‌زا مانند پپتید‌ها و سرامیک‌ها، یک داروی مولکوکی کوچک و یا یک عامل ضد التهابی باشد.
خانم دکتر توکل افزود: نکته مهم دیگر این است که هم مرحله معدنی و هم مرحله آلی داربست به صورت ژل، پوتی و پودر در مقیاس نانومتری هستند که منجر به افزایش زیست سازگاری و استخوان زایی می‌شود. علاوه بر این، از محصولات انسانی (Allografti) و حیوانی (Xenografti) و محصولات جانبی که خطر عفونت و ایمنی‌زایی دارند، ساخته نشده است.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران با اشاره به اینکه این محصولات ناحیه نقص، شکستگی و ترک خوردگی را به طور کامل پر می‌کند، گفت: همچنین منجر به تسریع بازسازی استخوان می‌شوند و داربست را می‌توان در مکان‌هایی که رشد استخوان مورد نظر است، اعمال کرد.
عضو هیئت علمی دانشگاه علوم پزشکی ایران درباره روند تولید صنعتی محصول خود، توضیح داد: اکنون تعدادی از ایزو‌های (ISO) مورد نیاز طرح گرفته شده است و در تلاشیم با طراحی دستگاه‌های مورد نیاز، رفته رفته وارد خط تولید شویم که بتوانیم در بعد صنعتی کار کنیم.
این دکتری تخصصی نانوفناوری پزشکی، گفت: هم اکنون برای کاهش هزینه‌ها و به جهت اینکه محصول‌مان درخور رقابت با نمونه‌های خارجی باشد، خودمان اقدام به تهیه نانوفیبر‌های پپتیدی در ایران کرده‌ایم تا نیازی به خارج از کشور نداشته باشیم و درحال توسعه محصولات دیگرمان نیز هستیم.
خانم دکتر توکل با اشاره به اینکه این فناوری می‌تواند در حیطه دندان پزشکی و اورتوپدی مؤثر باشد، تصریح کرد: با ورود این فناوری هزینه تمام شده مواد مصرفی کاهش می‌یابد.
