این تصمیم در جهت مدیریت هر چه بهتر توریست‌هایی است که از تایلند بازدید می‌کنند چراکه تعداد آن‌ها پس از پایان همه‌گیری کووید-۱۹ به شکل قابل توجهی رشد داشته است.
طبق این برنامه، «فرودگاه بین‌المللی سووارنابومی» با بزرگ‌ترین گسترش ظرفیت خود از زمان افتتاح در سال ۲۰۰۶ همراه خواهد شد. به شکل دقیق‌تر، این فرودگاه به دو باند پرواز جدید و یک ترمینال جدید مجهز خواهد شد و ظرفیت ترمینال مسافری فعلی آن نیز افزایش می‌یابد؛ این تغییرات باعث می‌شود ظرفیت سالانه این فرودگاه بین‌المللی از حدود ۶۰ میلیون مسافر در حال حاضر به ۱۳۵ میلیون مسافر افزایش یابد. هزینه این پروژه حدود ۱۴۰ میلیارد بات تایلند (۳/۸ میلیارد دلار) برآورد شده است.
همچنین قرار است با هزینه ۳۶ میلیارد بات، یک ترمینال بین‌المللی جدید در دیگر فرودگاه بانکوک موسوم به «فرودگاه بین‌المللی دن موئنگ» ساخته و ساختمان فعلی این فرودگاه نیز نوسازی شود. این اتفاق، ظرفیت فعلی این فرودگاه -معادل ۳۰ میلیون مسافر در هر سال- را تا سال ۲۰۳۰ به ۵۰ میلیون مسافر افزایش خواهد داد. ساختمان قدیمی‌تر فرودگاه دن موئنگ عمدتا به پوشش شرکت‌های هواپیمایی منطقه‌ای و ارزان‌قیمت می‌پردازد.
شرکت اپراتور فرودگاه‌های تایلند از درآمدهای داخلی برای تأمین مالی این پروژه‌ها استفاده خواهد کرد و اعلام کرده تنها در صورت نیاز از وام‌های بانکی استفاده می‌کند. تخمین‌های کارشناسی بلومبرگ نشان می‌دهد این شرکت بزرگ تایلند در مسیر کسب ۲۱ میلیارد بات درآمد خالص تا پایان سال مالی منتهی به ۳۰ سپتامبر (۹ مهر) قرار دارد که حاکی از افزایش بیش از دو برابری درآمد خالص آن است.
این شرکت همچنین مشتاق است برای ساخت دو فرودگاه جدید اعلام شده توسط نخست‌وزیر تایلند که ممکن است هر کدام به تنهایی یا به صورت مشارکتی ۷۰ میلیارد بات هزینه داشته باشد، مناقصه کند. نخست‌وزیر تایلند پیشنهاد ساخت باندهای جدید فرودگاه در منطقه «چیانگ مای»، یک مقصد گردشگری مشهور در شمال تایلند به همراه منطقه «آندامان» واقع در نزدیکی جزیره تفریحی پوکت را ارائه داده است چراکه فرودگاه‌های این مناطق در مدیریت تعداد قابل توجه توریست‌ها با چالش مواجه شده‌اند.
نخست‌وزیر تایلند که قصد دارد از موقعیت این کشور به عنوان یک مقصد گردشگری محبوب استفاده کند، وعده داده است که تایلند را به قطب هوایی و لجستیک تبدیل خواهد کرد. او همچنین در حال افزایش تلا‌ش‌ها برای اجرای طرحی شبیه به ویزای شنگن است که در آن یک ویزای سینگل (ویزای یکبار ورود) برای شش کشور جنوب شرق آسیا در نظر گرفته می‌شود.
محوریت این برنامه به توانایی شرکت فرودگاه‌های تایلند برای افزایش ظرفیت مسافران و اطمینان حاصل کردن از یک تجربه بی‌دردسر برای ده‌ها میلیون توریست خارجی تایلند مربوط می‌شود. پولی که این گردشگران در تایلند خرج می‌کنند، حدود ۱۲ درصد از تولید ناخالص داخلی این کشور را تشکیل می‌دهد. اما شرکت فرودگاه‌های تایلند در این زمینه با چالش‌هایی نیز روبه‌روست، مانند فرودگاه‌های منطقه‌ای نظیر فرودگاه چانگی سنگاپور که در رتبه دوم بهترین فرودگاه‌های جهان قراردارد. همچنین نیاز به ارتقای جایگاه فرودگاه بین‌المللی سووارنابومی که اکنون در رتبه ۵۸ بهترین فرودگاه‌های جهان قرار دارد، یک چالش دیگر است.
شرکت فرودگاه‌های تایلند که از نظر ارزش بازار، دومین شرکت بزرگ این کشور محسوب می‌شود، در مسیر ثبت حدود ۱۲۰ میلیون مسافر در سال جاری میلادی است، این در حالیست که در سال پیش از همه‌گیری که صنعت توریسم را به‌طور کامل متوقف کرد، فرودگاه‌های این شرکت ورود ۱۵۰ میلیون مسافر را ثبت کردند. در حال حاضر، از میان تمام گردشگران تایلند، تنها تعداد گردشگران چینی به سطح پیش از همه‌گیری بازنگشته است و این شرکت انتظار دارد تا پایان سال تعداد آن‌ها به ۷۰ تا ۸۰ درصدِ میزان پیش از کووید-۱۹ بازگردد.
رئیس شرکت فرودگاه‌های تایلند اعلام کرده: «اگر ظرفیت خود را افزایش ندهیم، با شرایط مشابه سال ۲۰۱۹ مواجه خواهیم شد چراکه در آن زمان تمام فرودگاه‌ها مملو از جمعیت بودند و ما نمی‌توانستیم اطمینان‌های لازم از لحاظ راحتی و قابل اعتماد بودن را به مسافران بدهیم. ما نه تنها به بازگشت مسافران چشم دوخته‌ایم بلکه خواهان تبدیل شدن به یک قطب منطقه‌ای هستیم.»
تایلند در سال جاری میلادی قصد دارد از ۳۵ تا ۴۰ میلیون گردشگر خارجی میزبانی کند که نزدیک به رکورد ۴۰ میلیونی پیش از همه‌گیری در سال ۲۰۱۹ است. دولت تایلند هدف خود را جذب ۸۰ میلیون گردشگر تا سال ۲۰۲۷ اعلام کرده است و در نظر دارد مجتمع‌های تفریحی بزرگ را جذاب‌تر کند و با ترویج گسترده مناسب‌های گردشگری این کشور، درآمد خود را افزایش دهد.
