به گزارش خبرگزاری صدا و سیما  پژوهشگران دریافتند رفتار یا محیط بیماران آلزایمری تغییراتی را ایجاد کرده است که بر نحوه عملکرد ژن‌های آنها تأثیر می‌گذارد. بسیاری از این ژن‌های تغییر یافته ایمنی ، همان ژن‌هایی هستند که خطر ابتلا به آلزایمر را در افراد افزایش می‌دهند.

بیماری آلزایمر (AD) یک اختلال عصبی بسیار شایع است که منجر به از دست دادن تدریجی حافظه و کاهش عملکرد شناختی و در نهایت منجر به علائم زوال عقل می‌شود.

دانشمندان « دانشگاه نورث وسترن» اعلام کردند علت آن می‌تواند عفونت ویروسی قبلی، آلاینده‌های محیطی یا سایر عوامل و رفتار‌های سبک زندگی باشد ، همچنین اختلال در تنظیم سیستم ایمنی ، یکی از ویژگی‌های اصلی بیماری آلزایمر است و تغییرات پاتولوژیک در هر دو پاسخ ایمنی مرکزی و محیطی رخ می‌دهد و این تغییرات در طول زمان تغییر می‌کند و تحقیقات در این خصوص بیانگر نقش محوری سیستم ایمنی محیطی در ایجاد بیماری آلزایمر است .

تحقیقات قبلی نشان داد که بسیاری از ژن‌های جهش‌یافته که فرد را در معرض خطر بالاتر ابتلا به آلزایمر قرار می‌دهند در سیستم ایمنی بدن قرار دارند. اما دانشمندان ابتدا سیستم ایمنی مرکزی مغز را مورد مطالعه قرار دادند، زیرا آلزایمر یک بیماری مغزی است. آنها تا حد زیادی سیستم ایمنی در خون را نادیده گرفته اند که به عنوان سیستم ایمنی محیطی نیز شناخته می‌شود.

محققان کشف کردند هر نوع سلول ایمنی در بیماران آلزایمر تغییرات اپی ژنتیکی دارد که با کروماتین باز مشخص می‌شود. کروماتین بسته بندی DNA درون سلولی است. هنگامی که کروماتین باز یا در معرض بیرون قرار می‌گیرد، ژنوم سلول‌ها در برابر تغییرات آسیب پذیر است.

این یافته‌ها نشان می‌دهد عملکرد سیستم ایمنی در بیماران آلزایمر به طور قابل توجهی تغییر می‌کند. ممکن است عوامل محیطی، مانند آلاینده‌ها یا عفونت‌هایی که فرد در طول زندگی خود دارد، این تغییرات اپی ژنتیکی را ایجاد کند.

این یافته‌ها چندین ژن را نشان داد که ممکن است اهداف درمانی برای دستکاری سیستم ایمنی محیطی باشند. 

محققان معتقدند درک نقش‌های بی‌شمار اختلال سیستم ایمنی محیطی-مرکزی در ایجاد بیماری آلزایمر و توسعه مداخلات درمانی مؤثر که ارتباط بین این سیستم‌ها را هدف قرار می‌دهد، ضروری است.