کمیته انضباطی فدراسیون فوتبال سرانجام به دستور مهدی تاج عمل کرد و موج تازه‌ای از احضارها به خیابان سئول آغاز شد.
درست وقتی سنت ابلهانه بیانیه‌نویسی به چالش و دست‌انداز افتاد، هر باشگاهی که به هر دلیلی قصد داشت فضای لیگ را غبارآلود کند از همین حالا می‌داند که باید دست‌به‌عصا راه برود. دیگر با موج بیانیه‌نویسی، حمله، تهدید و تطمیع نمی‌شود کار را جلو برد و مظلوم‌نمایی کرد.
این اتفاق البته مربوط به یک باشگاه خاص نیست؛ بلکه تمام باشگاه‌های خاطی بدانند آن‌چه در فوتبال ایران باید رواج پیدا کند، اخلاق درست، رفتار قابل قبول و عملکرد فنی مثبت است. در غیر این صورت با داد و فریاد و جرزنی، این فوتبال درست نمی‌شود که نمی‌شود.
امیدواریم کمیته انضباطی، این حرکت سخت‌گیرانه را ادامه دهد و به هیچ باشگاهی، هیچ بازیکن و مربی خاطی رحم نکند. در مدیریت فوتبال ایران، به قدری به بعضی‌ها آوانس داده‌اند که تصور می‌کنند باید بعد از هر مسابقه‌ای زبان باز کنند و هر کسی را به بهانه‌های مختلف از دم تیغ بگذرانند. کوچک‌تر و بزرگ‌تر هم برای آن‌ها معنا ندارد که ندارد.
خیلی باید ببخشید! فوتبال جای این کارهای بیخودی نیست. مردم دور هم جمع می‌شوند تا بازی‌های لیگ را ببینند و در این وضعیت اقتصادی خاص، لحظاتی را کیف کنند. آن‌ها به ورزشگاه نمی‌روند یا پای تلویزیون نمی‌نشینند تا به حرافی‌ها و بذله‌گویی‌های سخیف بعضی‌ها گوش دهند و دست به سینه بایستند و بگویند بله حق باشماست!
باید مقابل این گستاخی‌ها ایستاد و هر چهره‌ای که قصدش خراب کردن فضای لیگ است را سر جایش نشاند. در نهایت هم جام به تیمی می‌رسد که از نظر فنی عملکرد بهتری داشته و از موقعیت‌ها و فرصت‌ها استفاده کرده است. اگر قرار به مماشات با باشگاه‌هایی باشد که هر هفته جو لیگ را ملتهب می‌کنند، این مسابقات فرجام خوشی نخواهد داشت و فوتبال، فقط به جنگ اعصاب تبدیل خواهد شد.
