عفونت ناف التهاب شایع ناحیه ناف است
بند نافی که شما را قبل از تولد به مادرتان وصل کرده بود، پس از تولد به شکل ناف باقی می‌ماند. ناف‌ها شکل‌ها و اندازه‌های مختلفی دارند. شاید مال شما تو رفته یا برجسته باشد.
بعد از اینکه ناف پس از تولد التیام یافت، دیگر خیلی مورد توجه قرار نمی‌گیرد. اما مانند هر قسمت دیگری از پوست یا بدن، ممکن است عفونت کند. معمولاً عفونت‌های ناف خیلی جدی نیستند، اما پزشک باید آنها را بررسی کند.
ناف شما پس از بهبودی پس از تولد مورد توجه قرار نمی گیرد. اما مانند هر قسمت از پوست یا بدن شما، ممکن است عفونی شود.
عفونت های باکتریایی و قارچی شایعترین عفونت ناف هستند
ناف شما ناحیه‌ای حساس است که دارای چین‌های کوچک زیادی است این چین‌ها می‌توانند رطوبت، کثیفی و زباله را به دام بیندازند. این ناحیه مرطوب و گرم مکانی ایده‌آل برای رشد قارچ و مخمر است. شایعترین انواع عفونت‌های ناف عبارتند از:
• عفونت‌های باکتریایی: زمانی که باکتری‌های مضر وارد ناف شوند و تکثیر شوند، منجر به عفونت می‌شوند. استافیلوکوکوس اورئوس (عفونت استاف) و گونه‌های استرپتوکوک (عفونت استرپ) شایعترین عوامل هستند.
• عفونت‌های قارچی/مخمری: قارچ(از جمله مخمر) می‌تواند باعث عفونت‌های ناف شود، به خصوص در محیط‌های گرم و مرطوب. رشد بیش از حد قارچ (معمولاً گونه قارچ کاندیدا) می‌تواند در هر قسمت از بدن شما، از جمله واژن، آلت تناسلی، دهان، گلو و ناف رخ دهد.
تمیز نکردن منظم ناف یکی از علل بروز عفونت ناف است
در حالی که باکتری ها، قارچ ها و مخمر همگی در محیط های مرطوب و تاریک رشد می کنند، عوامل متعددی می توانند باعث افزایش این عوامل و ایجاد عفونت ناف شوند. این عوامل عبارتند از:
• بهداشت ضعیف: تمیز نکردن منظم ناف می‌تواند منجر به تجمع کثیفی، عرق و سلول‌های مرده پوست شود و بستر مناسبی برای رشد باکتری‌ها و قارچ‌ها ایجاد کند.
• پیرسینگ: انجام پیرسینگ ناف می‌تواند منجر به ایجاد زخم کوچکی شود که محل ورود باکتری‌ها و بروز عفونت خواهد بود.
• چاقی: افراد با چربی شکمی بیشتر، ممکن بیشتر در معرض عفونت ناف قرار گیرند، زیرا رطوبت و باکتری‌ها به راحتی در چین‌های پوستی آن ناحیه جمع می‌شوند.
• دیابت: افراد مبتلا به دیابت به دلیل تضعیف سیستم ایمنی و اختلال در جریان خون، ریسک بالاتری برای ابتلا به عفونت‌های مختلف، از جمله عفونت ناف، دارند.
• تعریق زیاد: عرق فراوان، به‌خصوص در هوای گرم یا حین ورزش، می‌تواند به رشد باکتری‌ها و مخمر در ناف کمک کند.
• جراحی لاپاروسکوپی: زخم جراحی روی یا نزدیک ناف، در صورت عدم رعایت بهداشت و خشکی، مستعد ابتلا به عفونت است.
در صورت مشاهده علائمی مانند قرمزی، تورم، چرک، درد یا بوی نامطبوع از ناف، باید به پزشک مراجعه کرد تا از درمان مناسب جهت رفع عفونت اطمینان حاصل شود.
ممکن است یکی از اولین علائمی که متوجه آن می‌شوید، ترشحات بدبو و قرمزی داخل یا اطراف ناف باشد. اگر ناف شما نسبت به حالت معمول قرمزتر و کمی متورم به نظر می‌رسد و ترشح چرکی به همراه بوی نامطبوع از آن خارج می‌شود، ممکن است دچار عفونت شده باشید. علائم دیگری که باید مراقب آنها باشید عبارتند از:
• درد و حساسیت
• خارش
• تب
درمان عفونت ناف با استفاده از پماد آنتی بیوتیک
اگر هر یک از علائم گفته شده را مشاهده کردید و احتمال می‌دهید که به عفونت ناف مبتلا باشید، حتماً به پزشک خود مراجعه کنید. پزشک علاوه بر بررسی دقیق، دستورالعمل‌هایی برای مراقبت‌های خانگی و در صورت نیاز، داروهای موضعی یا خوراکی مناسب تجویز خواهد کرد.
عفونت‌های باکتریایی یا قارچی خفیف معمولاً با استفاده از الکل موضعی، پماد آنتی‌بیوتیک یا داروهای ضد قارچ درمان می‌شوند. اما در صورت گسترش عفونت، ممکن است نیاز به مصرف داروهای خوراکی به همراه درمان‌های موضعی باشد.
در طول درمان، ناف را به آرامی با آب و صابون ملایم روزانه بشویید و مطمئن شوید که کاملاً خشک شده است، زیرا رطوبت به رشد باکتری ها و مخمرها کمک می کند.
پیشگیری از عفونت ناف آسان تر از مقابله با آن است. این دستورالعمل های ساده را برای کاهش خطر خود دنبال کنید:
۱. پاکیزگی منظم: به طور مرتب، به‌ویژه هنگام حمام یا دوش گرفتن، با استفاده از صابون ملایم و آب، چین‌های داخلی ناف را به آرامی تمیز کنید تا کثیفی و زباله‌ها از بین بروند.پس از تمیز کردن، به آرامی ناف را با یک حوله نرم خشک کنید تا رطوبت باقی نماند.
۲. اجتناب از عفونت پیرسینگ: اگر قصد سوراخ کردن ناف خود را دارید، اطمینان حاصل کنید که این کار توسط متخصص حرفه‌ای و با استفاده از ابزارهای استریل انجام شود. همچنین به دقت از دستورالعمل‌های مراقبت پس از پیرسینگ که توسط سوراخ‌کننده ارائه می‌شوند، پیروی کنید.
۳. کنترل وزن و دیابت: اگر به دیابت مبتلا هستید و اضافه وزن دارید، با پزشک خود همکاری کنید تا این شرایط را به طور مؤثر مدیریت کنید.
۴. خنک و خشک ماندن: در هوای گرم یا حین ورزش، ناحیه شکم را تا حد امکان خشک نگه دارید.
۵. پوشیدن لباس‌های نخی: لباس‌های قابل تنفس و نخی بپوشید که امکان گردش هوا در اطراف ناف را فراهم کنند.
با رعایت این نکات ساده و مراقبت بهداشتی مناسب، می‌توانید از بروز عفونت ناف پیشگیری کرده و از سلامت ناف خود اطمینان حاصل کنید. به یاد داشته باشید که در صورت مشاهده هرگونه علائم مشکوک، مراجعه به پزشک برای تشخیص و درمان زودهنگام، ضروری است.
پیشگیری از عفونت ناف آسان تر از مقابله با آن است
1. در صورت ابتلا به عفونت قارچی ناف چه انتظاری می توانم داشته باشم؟
هنگامی که ناحیه ناف خود را تمیز و خشک نگه دارید، عفونت های مخمری ناف اغلب خود به خود بهتر می شوند. افراد سالم معمولاً می توانند عفونت های قارچی ناف را با داروهای ضد قارچ درمان کنند.
2. عفونت قارچی ناف چقدر طول می کشد؟
عفونت قارچی ناف شما باید ظرف دو هفته پس از شروع درمان ضد قارچی از بین برود.
3. چه عوارضی در اثر عفونت قارچی ناف ایجاد می شود؟
عفونت‌های مخمری ناف اغلب عود می‌کنند، به خصوص اگر ناحیه ناف شما سالم و خشک نباشد. احتمال بازگشت عفونت های مخمری در افرادی که سیستم ایمنی ضعیف دارند، بیشتر است.
4. آیا عفونت ناف می تواند جدی باشد؟
در بیشتر موارد، عفونت ناف خفیف است و با درمان مناسب، به سرعت بهبود می یابد. با این حال، در برخی موارد، عفونت ناف می تواند جدی تر باشد و منجر به عوارضی مانند:
گسترش عفونت به سایر قسمت های بدن ، ایجاد آبسه در ناف ، عفونت استخوان و التهاب ناف اگر علائم عفونت ناف را دارید، بهتر است به پزشک مراجعه کنید تا از جدی بودن آن اطمینان حاصل کنید.
5. آیا عفونت ناف می تواند از طریق تماس پوستی منتقل شود؟
بله، عفونت ناف می تواند از طریق تماس پوستی از فردی به فرد دیگر منتقل شود. باکتری ها و قارچ هایی که باعث عفونت ناف می شوند، می توانند از طریق تماس با ناف فرد مبتلا به عفونت، به فرد سالم منتقل شوند.
عفونت قارچی ناف می تواند خارش دار و ناخوشایند باشد. اما به راحتی قابل درمان است. شما می توانید با تمیز و خشک نگه داشتن ناحیه ناف از عفونت قارچی ناف جلوگیری کنید. اگر علائم عفونت قارچی ناف را دارید، با پزشک خود تماس بگیرید. آنها می توانند وضعیت شما را به درستی تشخیص دهند. آنها ممکن است یک درمان ضد قارچ را توصیه کنند تا به زودی احساس بهتری داشته باشید.
گردآوری:بخش سلامت بیتوته
