آن میز سفید چیزی نبود جز ساز پیانو که اولین بار ناصرالدین شاه آن را در نمایشگاه ساز‌های پیانو دید و پی به شباهت میز دربار خودش و آن‌ها برد همان زمان دستور داد ۴ پیانو خریداری و به ایران فرستاده شود.
اولین نوازنده زن پیانو در ایران محمد صادق خان سرور الملک نوازنده سنتور دربار بود که با کوک ماهور با ضربه‌هایی بر کلاویه‌های پیانو توانست صدایی دلنشین از آن دربیاورد و کم کم با تغییر کوک پیانو و اجرای سبک ایرانی دستگاه‌های موسیقی ایرانی را روی پیانو پیاده کرد و نامش را در تاریخ به عنوان اولین نوازنده پیانو ایرانی ثبت کرد.
عصمت الدوله دختر ناصرالدین شاه اولین شاگرد پیانو سرور الملک بود و با توجه به استعداد بالایی که داشت به سرعت پیشرفت کرد و جایگاه اولین نوازنده زن پیانو ایران را به خودش اختصاص داد.
از آن زمان به بعد راه برای ورود ساز پیانو به ایران هموار شد و نوازندگان بسیاری به نواختن آن پرداختند.
بعد از انزوای ۶۷ ساله پیانو در دربار قاجاریه، این ساز توسط درویش خان وارد اکستر انجمن اخوت شد که مشیرشهردار همایون آن را مینواخت. بعد از آن نیز بواسطه فعالیت دو استاد برجسته پیانو همچون جواد معروفی و مرتضی محجوبی توجه بسیاری از ایرانیان به این ساز جلب شد. هر کدام از این اساتید سبک و شیوه خودشان رادر پیانو نوازی پیاده کردند و بیش از هزاران شاگرد تربیت کردند که شاگردانشان تا به امروز نیز پرچم دار سبک آن‌ها هستند.
