بعد از اتفاقات سال ۱۳۹۸ دولت وقت تصمیم گرفت برای حمایت از برخی صنوف به تاکسی‌های اینترنتی بر اساس پیمایش و میزان مصرف بنزین سهمیه سوخت تخصیص دهد. به عبارت دیگر شخص با استفاده از کارت سوخت شخصی سوخت گیری را انجام می داد و بعد از آن بر اساس پیمایش و میزان مصرف بنزین مابه التفاوت قیمت بنزین آزاد و بنزین سهمیه‌ای را به صورت نقدی دریافت می‌کرد.
این مبلغ هر چند ماه یکبار و به خودروهایی که وزارت کشور آن‌ها را به عنوان خودرو اینترنتی تعیین کرده بود تخصیص می‌یافت، در واقع تعیین تکلیف در این رابطه تنها بر عهده وزارت کشور بود و وزارت نفت نقشی در این رابطه نداشت.
به‌عبارت دیگر دولت مبلغی را تعیین می‌کرد و بعد از پیمایش مسافت و میزان مصرف بنزین این اعتبار به شخص تعلق می گرفت. از تیرماه سال گذشته دیگر به تاکسی‌های اینترنتی سهمیه داده نشده است و این موضوع مربوط به حال حاضر نیست.
مدیر عملیات شرکت ملی پخش فرآورده‌های نفتی ایران با تأکید بر الزام قانون بودجه سال ۱۴۰۳ کشور مبنی بر استفاده ۹۵ درصدی از کارت سوخت شخصی، گفت: این تعداد تا پایان بهمن‌ماه سال ۱۴۰۲ به ۶۷ درصد رسیده است.
سهمیه خودروهای تک‌سوز فعال در تاکسی‌های اینترنتی به ازای هر ۱۰۰ کیلومتر ۸.۷۵ لیتر بنزین بود که تا سقف ۳۰۰ لیتر در اختیار خودروهای اینترنتی قرار می‌گرفت. خودروهای دوگانه‌سوز به ازای هر ۱۰۰ کیلومتر ۵.۲۵ لیتر بنزین، اعتبار سهمیه سوخت داشتند که تا سقف حداکثر ۱۸۰ لیتر در ماه در اختیارشان قرار می‌گرفت.
چندین ماه است که دیگر تاکسی‌های اینترنتی از این سهمیه استفاده نمی‌کنند و مانند سایر خودروها هر ماه یک سهمیه ۶۰ لیتر با نرخ ۱۵۰۰ تومان و یک سهمیه آزاد ۱۰۰ لیتر به نرخ ۳۰۰۰ تومان دریافت می‌کنند.
