به گزارش اقتصادنیوز، «هیروتاکا ساتو» در توکیو بود که در مارس 2011 زمین لرزه رخ داد. این زمین لرزه ده‌ها هزار ساختمان را ویران کرد و منجر به آغاز سونامی شد که سواحل شرقی ژاپن از جمله نیروگاه هسته ای فوکوشیما را درنوردید. بیش از 18 هزار نفر مردند یا هرگز پیدا نشدند. ساتو در حالی که ماموریت های ناامید کننده جستجو و نجات را تماشا می کرد، فکر کرد: «من باید فناوری را توسعه دهم تا مردم را نجات دهم.»
راه حلی که او در نظر گرفت و از آن زمان، خود را مشغول به آن کرد، طراحی یک «سوسک سایبورگ» بود. او انبوهی از موجودات زنده را تصور کرد که در میان آوارها می چرخند و در صورت لزوم، توسط الکترودهای از راه دور کاشته شده در سیستم عصبی سوسک ها کنترل می شوند.
این موجودات، حسگرهایی را حمل می‌کنند که قادر به شناسایی بازماندگان هستند و با کمک فرستنده‌هایی، مکان آنها را به نیروهای امدادی نشان می‌دهند.
ساتو که مهندس دانشگاه فناوری نانیانگ در سنگاپور است، سوسک خش خش ماداگاسکار (Gromphadorhina portentosa) را به عنوان پایه گروه نجات خود انتخاب کرد.
این موجودات پنج سانتیمتری می توانند تا 15 گرم فناوری نصب شده را حمل کنند که در حال حاضر شامل یک دوربین مادون قرمز و یک پردازنده با قابلیت تشخیص افراد زنده است.
تیم ساتو می‌تواند حشرات را از راه دور به چپ، راست و جلو هدایت یا آنها را رها کند تا به‌طور مستقل به مقصدهای برنامه‌ریزی شده حرکت کنند.
محققان اکنون در حال اصلاح سیستم‌های ردیابی و ارتباطی مورد نیاز برای موجودات سایبورگ هستند تا بتوانند به امدادگران بگویند افرادی را که به کمک نیاز دارند، کجا پیدا کنند.
