کارشناسان اقتصادی و فعالان حوزه کشتیرانی و بانکداری بر این باورند که پیوستن ایران به کنوانسیون مقابله با تأمین مالی تروریسم (CFT) می‌تواند مسیر تجارت خارجی و نقل‌وانتقالات بانکی را هموارتر کند و هزینه‌های مالی مرتبط با تجارت بین‌المللی را کاهش دهد. این اقدام علاوه بر افزایش شفافیت مالی، اعتماد بانک‌ها و مؤسسات بین‌المللی را تقویت کرده و ریسک تحریم‌ها و هزینه‌های مبادلاتی را کاهش می‌دهد.
کارشناسان اقتصادی و فعالان حوزه کشتیرانی و بانکداری معتقدند پیوستن ایران به کنوانسیون مقابله با تأمین مالی تروریسم (CFT) می‌تواند مسیر تجارت خارجی و نقل‌وانتقالات بانکی کشور را هموارتر کرده و هزینه‌های مرتبط با مبادلات مالی را کاهش دهد.
کامبیز اعتمادی، رئیس کمیته کانتینری انجمن کشتیرانی، می‌گوید عضویت ایران در CFT باعث ارتقای شفافیت در نظام بانکی و مالی کشور می‌شود و اعتماد بانک‌ها و مؤسسات مالی بین‌المللی نسبت به همکاری با ایران را افزایش می‌دهد. به گفته او، این اقدام می‌تواند هزینه‌های تراکنش‌ها و مالیات‌های پنهان تجارت خارجی را کاهش داده و بهای تمام‌شده کالاها را پایین بیاورد.
اعتمادی تأکید کرد که در شرایط تهدید بازگشت تحریم‌ها و اجرای مکانیسم ماشه، پیوستن به CFT ابزاری عقلانی برای کاهش ریسک انزوا و حفظ دسترسی نسبی ایران به نظام مالی جهانی است. پذیرش استانداردهای شفافیت مالی، امکان همکاری امن‌تر بانک‌ها و مؤسسات خارجی را فراهم کرده و از شدت خودتحریمی و احتیاط آنها می‌کاهد.
یکی از پیامدهای مستقیم پیوستن ایران به CFT، کاهش بهای تمام‌شده کالاها است. به گفته اعتمادی، بخشی از قیمت نهایی کالاها ناشی از ریسک تجارت با ایران است که شامل افزایش کارمزدها، بیمه حمل‌ونقل و هزینه‌های واسطه‌ای می‌شود. عضویت در CFT می‌تواند این مؤلفه‌ها را تعدیل کند و به کنترل تورم و افزایش رقابت‌پذیری تولید ملی کمک نماید.
پیوستن ایران به CFT فرآیند واردات کالاهای اساسی مانند برنج، روغن نباتی و شکر را تسهیل کرده و هزینه‌های انتقال بین‌المللی را کاهش می‌دهد. هرچند این کاهش قیمت‌ها تدریجی و نسبی است و عوامل داخلی مانند تورم، نرخ ارز و عرضه و تقاضای کالاها نیز بر آن تأثیر دارند.
اعتمادی همچنین گفت که اجرای الزامات CFT باعث تقویت سامانه‌های «احراز هویت مشتری» و «گزارش‌دهی تراکنش‌های مشکوک» در بانک‌ها می‌شود و از گسترش پول‌شویی و فرار مالیاتی جلوگیری می‌کند. این اقدامات نه تنها اعتماد عمومی به نظام بانکی را تقویت می‌کند، بلکه به کارایی سیاست‌های پولی و کنترل جریان نقدینگی نیز کمک می‌کند.
