به گزارش خبرنگار اجتماعی رکنا، ایران این روزها درگیر یک پاییز غیرمعمول است؛ پاییزی که نه با نسیم خنک، که با گرمایی تهاجمی و غیرمنتظره میآید و هر گوشه کشور را زیر شعلههایش میگیرد. میانگین دما در بیشتر نقاط کشور بالاتر از حد نرمال است و این انحراف ساده به ظاهر فصلی، در واقع زنجیرهای از بحرانهای آب، معیشت، کشاورزی و اکوسیستم را فعال میکند؛ بحرانی که هر روز که میگذرد، سنگینتر و غیرقابل کنترلتر میشود.
سدها در جنوب و غرب کشور که زمانی پناهگاه منابع آب بودند، امروز فقط خاطرهای از ذخایر آبی دارند. گرمای غیرمعمول پاییزی، تبخیر آب را تسریع کرده و سفرههای زیرزمینی، آخرین امید مردم و کشاورزان، با شتابی نگرانکننده در حال تخلیهاند. هر قطره آبی که از دست میرود، آینده کشاورزی و تأمین غذای کشور را در خطر قرار میدهد. در بسیاری از روستاها، لولههای آب خشک شدهاند و مردم مجبورند کیلومترها برای آب طی کنند؛ تصویری که در قلب ۱۴۰۴ ایران، عادی و تلخ شده است.
زمینی که روزی نان ایران را میداد، حالا زیر آفتاب سوزان ترک میخورد. کشاورزان، با دستهای پینهبسته و امیدهای خسته، هر روز شاهد نابودی محصولاتی هستند که حاصل ماهها تلاش و عرق ریختنشان است. گرمای غیرمعمول پاییزی، رطوبت خاک را میبلعد و محصولات باغی و زراعی را به قربانیان خاموش این بحران تبدیل میکند. نتیجه؟ افزایش قیمت مواد غذایی، فشار بر سفره خانوادهها و بحران معیشتی که در شهرها و روستاها با شدت متفاوت اما پیوسته حس میشود.
زاگرس و البرز، قلب سبز ایران، زیر فشار گرما و خشکی در حال سوختناند. جنگلها، مراتع و دشتها، پیش از این با خشکسالیهای پیدرپی دست و پنجه نرم کردهاند، اما تداوم هوای گرم پاییزی، خطر آتشسوزی را به شدت افزایش میدهد. حیوانات مهاجر، پرندگان و حتی حشرات، دچار اختلال در چرخه زندگی شدهاند؛ تنوع زیستی در حال تحلیل است و تعادل اکوسیستم به لبۀ پرتگاه رسیده است.
تهران، اصفهان، مشهد؛ کلانشهرهایی که هر ساله با آلودگی هوا و فشار شبکههای انرژی دست و پنجه نرم میکنند، حالا با گرمای غیرمعمول پاییزی در تنگنا قرار گرفتهاند. برق و سیستم خنککننده با فشار بیش از حد کار میکنند، تنفس شهروندان سختتر شده و سالمندان و کودکان، نخستین قربانیان این تابستان پاییزی هستند. گرما و آلودگی هوا ترکیب شده و این تهدید را به یک بحران سلامت عمومی تبدیل کرده است.
ایران در آستانه یک پاییز تلخ
گرمای پاییزی، فقط یک پدیده جوی نیست؛ تصویری واقعی از بحرانی است که بیصدا کشور را میبلعد. از آب و خاک تا محصولات کشاورزی و سلامت انسانی، همه چیز در معرض تهدید قرار گرفته است. اگر مدیریت منابع آب و سیاستگذاری فوری رخ ندهد، پاییز ایران بیش از همیشه تلخ، بیرحم و نابودگر خواهد بود.