شیدا خلیق ، بازیگر سینما و تئاتر و دختر ناهید مسلمی، از سن شش سالگی همراه مادرش در روی صحنه تئاتر حضور داشت. او در همان دوران نقشهایی را با مادرش در خانه تمرین میکرد. ورود حرفهای وی به دنیای بازیگری در سال ۱۳۸۸ با بازی در فیلم «یه حبه قند» آغاز شد و پس از آن در پروژههای متنوعی از جمله سینما، سریال و تئاتر ایفای نقش کرد.
شیدا خلیق درباره تاثیر زندگی خانوادگی پدر و مادرش بر افکار و دیدگاههایش گفت: «زندگی پدر و مادرم چون زندگی موفقی نبود، در نهایت به جدایی رسید. من در سن ۱۶ سالگی شاهد این جدایی بودم و همواره این تجربه ناموفق مقابل چشمانم قرار داشت. از همان کودکی تلاش میکردم راهی را انتخاب کنم که شبیه زندگی آنها نباشد. این موضوع بسیار سخت است چون حس میکنی مانند نخ تسبیح وظیفه نگه داشتن خانواده را بر عهده داری.»
او افزود: «زمانی که والدین تصمیم به جدایی نمیگیرند، این دلیل را به خاطر بودن تو میدانند و زمانی که طلاق اتفاق میافتد، باز هم تو بین آنها ارتباط ایجاد میکنی. همیشه تو به عنوان پل ارتباطی باقی میمانی و در نهایت فرزند تبدیل به نخ تسبیحی میشود که خانواده را نگه میدارد. این حس مانند قربانی شدن در میان خانواده است، چرا که مسئولیتهای عاطفی سنگینی بر دوش تو قرار میگیرد.»