به گزارش مشرق، محمدمهدی اسماعیلی، مسئول پروژه نانوحباب در ستاد توسعه فناوری نانو اظهار کرد: فناوری نانوحباب، در واقع درباره حباب‌های بسیار ریزی سخن می‌گوید که اندازه آن‌ها هزار برابر کوچک‌تر از قطر موی انسان است. این حباب‌های فوق‌ریز می‌توانند تأثیرات عمیقی بر طیف وسیعی از صنایع بگذارند.
وی افزود: قصد داریم درباره تأثیر فناوری نانوحباب در حوزه کشاورزی و شیلات که از مهم‌ترین ارکان امنیت غذایی کشور محسوب می‌شوند، گفت‌وگو کنیم.
به گفته وی، تعریف امنیت غذایی شامل سه محور اصلی است: تولید مواد غذایی سالم، در دسترس بودن آن و پایداری این دسترسی در طول زمان. غذای سالم باید همواره به اندازه کافی تولید شود، به‌خوبی توضیح داده شود و این روند دائماً و پیوسته استمرار یابد.
وی ادامه داد: برای اینکه بتوانیم همواره تولید پایدار مواد غذایی داشته باشیم و با توجه به کمبود منابع، این کار باید به سریع‌ترین، کم‌هزینه‌ترین و سالم‌ترین روش ممکن انجام شود. در این مرحله است که فناوری نانوحباب به کمک ما می‌آید.
اسماعیلی با اشاره به کاربرد این فناوری در کشاورزی اظهار کرد: با استفاده از نانوحباب‌ها، می‌توان حباب‌های بسیار ریز حاوی گاز اکسیژن را وارد آب مورد استفاده در کشاورزی کرد و در نتیجه با یک تیر چند نشان زد.
وی گفت: در گام نخست، نانوحباب‌ها خاصیت ضد میکروبی دارند و با ورود به فرآیند آبیاری، عوامل بیماری‌زا را از بین می‌برند؛ بنابراین بدون نیاز به استفاده از سموم شیمیایی، گیاهان سالم‌تری خواهیم داشت.
اسماعیلی افزود: اثر دوم این فناوری آن است که در حضور اکسیژن کافی، گیاه می‌تواند ریشه‌ای قوی‌تر و بزرگ‌تر تشکیل دهد و در نتیجه جذب مواد غذایی توسط گیاه سریع‌تر و بیشتر صورت گیرد. با همین مکانیزم، علی‌رغم مصرف کمتر آب و کودهای شیمیایی، می‌توان محصولی بیشتر و با کیفیت بالاتر تولید کرد.
وی ادامه داد: افزون بر این، نانوحباب‌ها در هنگام حرکت در خاک، موجب افزایش تخلخل خاک می‌شوند و از تجمع کودهای شیمیایی در بستر خاک جلوگیری می‌کنند؛ بدین ترتیب سلامت خاک نیز تضمین خواهد شد.
اسماعیلی درباره تأثیرات این فناوری در حوزه شیلات اظهار کرد: کاربرد نانوحباب در شیلات نیز بسیار ساده و مشابه کشاورزی است؛ ابتدا لازم است نانوحباب‌های اکسیژن وارد آب استخرهای پرورش ماهی شوند.
وی گفت: نخستین هدف، از بین بردن عوامل بیماری‌زاست که نانوحباب‌ها به‌خوبی از عهده این کار برمی‌آیند و در نتیجه نیاز به استفاده از داروها و آنتی‌بیوتیک‌ها کاهش می‌یابد.
اسماعیلی افزود: این فناوری باعث کاهش چشمگیر مرگ‌ومیر ماهیان در دوران پرورش نیز می‌شود. در گام بعدی، نانوحباب‌های اکسیژن با تعداد میلیاردی خود، وقتی وارد آب استخر می‌شوند، میزان اکسیژن محلول را تا سطحی بالا می‌برند که نه‌تنها ماهیان دیگر تحت فشار و استرس کمبود اکسیژن قرار نمی‌گیرند، بلکه می‌توان تعداد ماهی‌های موجود در استخر را بیش از دو برابر افزایش داد.
مسئول پروژه نانوحباب در ستاد توسعه فناوری نانو تصریح کرد: این خود نوعی معجزه در تولید است؛ به این معنا که با همان امکانات و استخرهای موجود، می‌توان دو برابر غذای دریایی بیشتری تولید کرد.
وی خاطرنشان کرد: موارد ذکرشده تنها دو نمونه از اثرات گسترده فناوری نانوحباب هستند و این فناوری در طیف وسیعی از صنایع دیگر از جمله پزشکی، معدن، آب و فاضلاب و سایر بخش‌ها نیز کاربرد دارد که هرکدام می‌توانند تأثیرات ویژه خود را بر اقتصاد و زندگی روزمره مردم برجای بگذارند.
