خبرگزاری مهر؛ گروه استانها: معلولان استان مازندران که چشم‌هایشان را به دنیا بسته‌اند، می‌گویند درد اصلی‌شان ندیدن نیست بلکه دیده نشدن و بی‌توجهی مسئولان است، مشکلات جدی در مناسب‌سازی معابر، کمبود امکانات درمانی، اشتغال و مسکن همچنان بر زندگی این عزیزان سایه افکنده و صدایشان در میان هیاهوی وعده‌های بی‌عمل گم شده است.
در استان مازندران روشندلان معلولی زندگی می‌کنند که هر روز برای انجام کارهای ساده با موانع و مشکلات بزرگی مواجه‌اند. آنان نه تنها چشم‌هایشان را بلکه حضور و نیازهایشان را در جامعه حس نمی‌کنند.
صدای نابینای ۳۵ ساله از بابل هنوز در گوش می‌پیچد. وقتی موزاییک‌های مخصوص نابینایان شکسته یا روی پیاده‌رو خودرو پارک شده باشد، من راهی ندارم جز ایستادن و انتظار کشیدن، این درد را فقط خودمان می‌دانیم.
نبود زیرساخت‌های مناسب در معابر مسئله اصلی است
یکی از روشندلان مازندرانی که خود را شفیعی معرفی کرده است، می‌گوید: مسئله اصلی نبود زیرساخت‌های مناسب در معابر است زیرا معابر عمومی هنوز به درستی برای استفاده نابینایان مناسب‌سازی نشده‌اند.
وی در گفتگو با خبرنگار مهر افزود: حتی موزاییک‌های مخصوص نابینایان یا به‌دلیل بی‌توجهی شهرداری خراب شده‌اند یا توسط کسبه تغییر کاربری داده شده‌اند.
تقی زاده روشندل دیگری می‌گوید: کمبود مراکز توانبخشی و عدم دسترسی به امکانات درمانی از مشکلات جدی است.
وی افزود: بسیاری از معلولان برای درمان و توانبخشی مجبورند کیلومترها مسیر را طی کنند که هزینه‌بر و دشوار است، همچنین، مناسب‌سازی ساختمان‌های دولتی و مکان‌های عمومی هنوز به استانداردهای لازم نرسیده و این محدودیت‌ها زندگی روزمره معلولان را سخت کرده است.
محمدرضا جوان روشندلی از بابل می‌گوید: گاهی در خیابان‌های شهر که باید راهنمایی و حمایت بیشتری باشد تنها می‌مانم.
وی در گفتگو با خبرنگار اظهار کرد: موزاییک‌های هدایت نابینایان خراب است و اگر خودروها روی پیاده‌رو پارک کنند عملاً نمی‌توانم مسیر را ادامه دهیم، حتی بارها شده که مجبور شده‌ام از وسط خیابان عبور کنم که خطرناک است. نیروی انتظامی هم چندان توجهی ندارد.
آسانسور و رمپ مناسب در بسیاری از ساختمان‌های دولتی و حتی ادارات وجود ندارد و وقتی نتوانم وارد یک مکان شوم عملاً از بسیاری خدمات محروم می‌شوم.
زهرا محمدی دارای معلولیت حرکتی از ساری می‌گوید: آسانسور و رمپ مناسب در بسیاری از ساختمان‌های دولتی و حتی ادارات وجود ندارد و وقتی نتوانم وارد یک مکان شوم عملاً از بسیاری خدمات محروم می‌شوم.
وی افزود: بارها درخواست کرده‌ایم اما هیچ اقدامی نشده است از سوی دیگر اشتغال هم یکی دیگر از مشکلات جدی است. وقتی نتوانیم کار کنیم مشکلات مالی و اجتماعی بیشتر می‌شود.
وجود بیش از ۹ هزار روشندل در مازندران
محمد مسلمی رئیس انجمن نابینایان مازندران درباره آمار و مشکلات جامعه نابینایان توضیح داد: براساس آمار سازمان بهزیستی تعداد نابینایان استان بیش از ۹۰۰۰ نفر است اما در شهرستان ساری این آمار به ۱۴۱۲ نفر می‌رسد که شامل درجات مختلف نابینایی از خفیف تا شدید هستند.
وی گفتگو با خبرنگار مهر اظهار کرد: این تعداد تنها بخش کوچکی از جامعه هدف ما است و مشکلات آنان بسیار گسترده‌تر از اعداد و ارقام است.
وی افزود: مهم‌ترین مشکل جامعه نابینایان نبود زیرساخت‌های مناسب برای تردد و زندگی روزمره است و انجمن نابینایان مازندران سال‌هاست که با تهیه و تدوین کتابچه‌های راهنمای کامل، استانداردهای لازم برای مناسب‌سازی معابر و اماکن عمومی را به شهرداری‌ها و دستگاه‌های اجرایی استان ارائه داده است.
مسلمی ادامه داد: این کتابچه‌ها شامل نقشه‌ها و راهنمایی‌های دقیق برای نصب موزاییک‌های هدایت مسیر، رمپ‌ها، علائم لمسی و صوتی هستند.
مسلمی تأکید کرد: متأسفانه این توصیه‌ها در عمل اجرایی نشده‌اند و در بسیاری موارد، موزاییک‌های مخصوص نابینایان تخریب شده یا توسط کسبه و مغازه‌داران به شکل نامناسب تغییر کاربری داده شده‌اند که باعث سردرگمی و خطرات جانی شده است.
کمبود امکانات توانبخشی و درمانی
وی همچنین از کمبود امکانات توانبخشی و درمانی گفت که بسیاری از نابینایان برای دریافت خدمات باید به مراکز دوردست مراجعه کنند که هزینه‌بر و زمان‌بر است. امکانات محدود در شهرستان‌ها باید توسعه یابد تا خدمات توانبخشی در دسترس همه باشد.
مسلمی درباره پیگیری‌ها افزود: جلسات متعدد با استانداری و سازمان بهزیستی برگزار شده و تلاش می‌شود اعتبارات لازم برای پروژه‌های مناسب‌سازی و حمایت از نابینایان تخصیص یابد اما بودجه محدود است و پاسخگوی تمام نیازها نیست.
وی به مشکل توقف خودروها روی پیاده‌روها اشاره کرد و گفت: با وجود تذکرهای مکرر به نیروی انتظامی، برخورد جدی و مستمر دیده نمی‌شود و این مسئله باعث ایجاد مشکلات جدی برای نابینایان شده است.
وضعیت اشتغال نابینایان نیز مطلوب نیست و بسیاری به دلیل نبود فرصت‌های شغلی مناسب در فقر به سر می‌برند.
مسلمی افزود: وضعیت اشتغال نابینایان نیز مطلوب نیست و بسیاری به دلیل نبود فرصت‌های شغلی مناسب در فقر به سر می‌برند. مسکن مناسب و قابل دسترسی نیز یکی از دغدغه‌های مهم است که هنوز راهکار مشخصی برای آن دیده نمی‌شود.
رئیس انجمن نابینایان مازندران تأکید کرد: تنها حدود ۴۵ درصد دستگاه‌های اجرایی استان اقدام به مناسب‌سازی محیط‌ها و خدمات خود کرده‌اند و باقی دستگاه‌ها هنوز در این زمینه عقب هستند. او خواستار همکاری همه نهادها و مسئولان استان برای تحقق حقوق معلولان و بهبود کیفیت زندگی آنان شد.
وی در پایان گفت: جامعه نابینایان مازندران همیشه تلاش کرده صدای خود را به گوش مسئولان برساند اما تا زمانی که حمایت قوی و منابع مالی لازم وجود نداشته باشد مشکلات ادامه خواهد داشت. باید همه دست به دست هم دهیم تا گام‌های مؤثری در مناسب‌سازی فضاها، توسعه خدمات و بهبود شرایط زندگی معلولان برداریم.
مشکلات معلولان، به ویژه نابینایان استان مازندران، تنها محدود به ندیدن نیست بلکه درد اصلی آنان دیده نشدن، نادیده گرفته شدن و عدم توجه مسئولان است. فقدان زیرساخت‌های مناسب، نبود امکانات درمانی و توانبخشی کافی، بی‌توجهی به اشتغال و مسکن، چالش‌هایی است که همچنان پابرجاست و برای حل آن‌ها باید اقدام‌های جدی و عملی صورت گیرد.
تا زمانی که مسئولان چشم‌هایشان را به روی این مشکلات نبندند و توجه واقعی به مطالبات معلولان نداشته باشند، جامعه نابینایان و سایر معلولان همچنان در حس دیده نشدن باقی می‌مانند. همکاری نهادها، تخصیص بودجه لازم و حضور فعال جامعه مدنی می‌تواند زمینه‌ساز زندگی بهتر، مستقل و باکرامت برای آنان باشد.
