به گزارش همشهری آنلاین سرپرست گروه باستانشناسی تل روباهی کناره و کارشناس پایگاه میراث جهانی تخت جمشید در این باره به همشهری گفت: «گورخمرهای کشف شده در اجرای پروژه گمانهزنی تل روباهی کناره مرودشت، خرد و شکننده است و بافت آن از هم باز شدهاست. این گورخمرهای نمونهای تدفین مربوط به آغاز دوران ایلامی (بین ۲۹۰۰ تا ۳۲۰۰ سال قبل از میلاد) است.»
محوطه تل روباهی، یکی از استقرارگاههای مهم فرهنگی دشت مرودشت با دوره آغاز ایلامی همزنان است و در فاصلهای کمتر از ۲ کیلومتری جنوب مجموعه جهانی تخت جمشید قرار دارد.
- بیشتر بخوانید: آغاز ۳ پروژه گمانه زنی در تخت جمشید + جزئیات
فضلالله حبیبی درباره اهمیت این کشف افزود: «اصل پروژه ما در ۳ هفته اخیر، درباره تعیین خط عرصه و حریم محدوده تختجمشید بود. در محوطه تل روباهی در محوطهای به طول ۲۰۰ متر در عرض ۱۰۰ متر این شواهد به دست آمده که از منظر فرهنگی و اجتماعی برای ما مهم است و مطالعات میانرشتهای را میطلبد.»
حبیبی در توضیح بیشتر درباره گورخمرهای کشف شده، ادامه داد: «تدفین های خمرهای، برای دفن جنین، نوزادان یا کودکان استفاده میشد. این موضوع نشان میدهد که انسان در آن زمان نمادگرایی عمیقی داشتند و به دلیل اعتقادات خود خمره را نمادی از رحم مادر میدانستند که برای کودک بیجان مادر را تداعی میکند و به جهان دیگر میرود. از سوی دیگر از منظر اجتماعی هم معتقد بودند که برای پراکنده نشدن استخوانهای کودک، آن را با تشریفات خاصی در خمره دفن میکردند.»
کارشناس پایگاه میراث جهانی تخت جمشید، کشف گورخمرهای در تل روباهی را مقدمهای برای افزایش دانش درباره وضعیت اجتماعی دوران گذشته دانست و ادامه داد: «مطالعه بیشتر این کشف وضعیت ژنتیک، بیماری، تغذیه و دی. ان. ای را نشان میدهد و درخواهیم یافت که آنان قومی مهاجر بودند یا بومی دشت مرودشت.»
حبیبی، دیگر نمونههای گورخمرهای کشف شده را در ۵ هزار سال پیش در دوران نوسنگی در سیلک کاشان، شوش خوزستان و فسا در استان فارس دانست و گفت: «از آنجا که بیشترین این نمونهها در روستای بانش فارس پیدا شده، بین باستانشناسان دوران آغاز ایلامی به دوران بانش معروف شدهاست.»
عرصه و حریم مجموعه جهانی تخت جمشید کاملا مشخص است و پروژه گمانهزنی باستانشناختی به معنای بررسی بخش کوچکی در بخش جنوبی محوطه تخت جمشید است که گمان میرود ممکن است آثار تاریخی داشته باشد. پروژههای گمانهزنی تل روباهی، چاه جنگل و تل گاوداری با تامین اعتبار از محل اعتبار مطالعاتی پایگاه میراث جهانی تختجمشید و با مجوز پژوهشگاه میراثفرهنگی و گردشگری از نیمه شهریور آغاز شد و به تازگی پایان یافت.