امیر حسام ذنوبی، کارشناس بازار سرمایه، در گفتوگو با خبرنگار خبرگزاری صدا و سیما، با اشاره به تصمیم اخیر آمریکا مبنی بر اعمال تعرفه ۱۰۰ درصدی بر واردات کالاهای چینی از ماه نوامبر، گفت: این تصمیم گرچه با هدف حمایت از تولید داخلی آمریکا اتخاذ شده، اما میتواند تبعات تورمی قابل توجهی برای مصرفکنندگان آمریکایی به همراه داشته باشد.
شراکت عمیق، منبع تضاد منافع
ذنوبی در ادامه تأکید کرد: روابط اقتصادی دو کشور بسیار عمیقتر از آن چیزی است که در ظاهر جنگ تجاری به نظر میرسد. پیش از شروع تنشهای تجاری، حجم مبادلات کالایی سالانه چین و آمریکا به بیش از ۶۰۰ میلیارد دلار میرسید. این آمار نشان میدهد اقتصاد هر دو کشور به شکل گستردهای به یکدیگر وابستهاند؛ از تأمین مواد خام و قطعات الکترونیکی تا بازار مصرف، تأمین مالی و زنجیرههای عرضه جهانی.
به گفته وی، همین شراکت گسترده اما ناهمگون، باعث تضاد منافع شد. چین در دهه گذشته با گسترش نفوذ اقتصادی خود در آسیا، آفریقا و حتی اروپا، عملاً جایگاه جدیدی در معادلات جهانی به دست آورده و اقتصاد بسیاری از کشورها را به خود وابسته کرده است. این در حالی است که آمریکا، که پس از جنگ جهانی دوم نقش اصلی در نظم جهانی داشته، اکنون شاهد ظهور چین بهعنوان یک رقیب جدی در حوزه نفوذ جهانی، فناوری و ساختارهای مالی بینالمللی است.
ابزارهای فشار دوجانبه
این تحلیلگر بازار سرمایه معتقد است که به دلیل همین روابط طولانیمدت و عمیق، دو کشور ابزارهای فشاری قدرتمندی علیه یکدیگر در اختیار دارند. چین یکی از بزرگترین دارندگان اوراق قرضه خزانهداری آمریکا است و میتواند از این اهرم در شرایط بحرانی استفاده کند. از سوی دیگر، آمریکا نیز با اعمال تعرفههای سنگین بر واردات از چین، سعی در ایجاد فشار اقتصادی و تغییر توازن قدرت دارد.
ذنوبی سیاست تعرفهای آمریکا را نوعی "فشار از پایین و چانهزنی از بالا" دانست و گفت: دولت آمریکا با اعمال فشارهای اقتصادی تلاش میکند چین را پای میز مذاکره بکشاند و شرایط جدیدی را برای تنظیم روابط تجاری تحمیل کند؛ شرایطی که به نفع توازن قدرت در تجارت جهانی به سود واشنگتن تمام شود.
واکنش احتمالی پکن
وی افزود: چین نیز احتمالاً در مقابل بیعمل نخواهد بود و به سیاستهای تلافیجویانه و ارزی متوسل میشود. یکی از گزینههای در دسترس پکن، کاهش ارزش یوان برای حفظ رقابتپذیری صادرات است، اقدامی که میتواند بخشی از آثار منفی تعرفههای گمرکی آمریکا را خنثی کند. اما چنین سیاستی نیز نگرانیهایی در واشنگتن ایجاد کرده، زیرا کاهش شدید ارزش یوان میتواند موجب تضعیف دلار آمریکا شده و حتی جایگاه آن را بهعنوان ارز غالب جهانی تهدید کند.