به گزارش خبرنگار مهر، رضا نوریختیار در آیین معرفی کتاب خود با عنوان «کنار هر رودی قدم زدم آن رود زاینده رود شد »که به مناسبت روز ملی زاینده رود در خانه زرد برگزار شد، از خاطرات عکاسی و نقش این رود در زندگی مردم اصفهان سخن گفت.
وی در این نشست با اشاره به کارکردهای قدیمی زاینده رود اظهار کرد: در گذشته از این رود به عنوان وسیله حمل و نقل استفاده می‌شد. محصولات کشاورزی بالادست با قایق‌های چوبی از رود عبور داده می‌شد و در نزدیکی پل‌ها بارگیری و تخلیه انجام می‌گرفت. همچنین شست‌وشوی پارچه‌های قلمکار اصفهان از مهم‌ترین بهره‌برداری‌های سنتی از آب زاینده رود بود.
نوریختیار درباره انتخاب نام کتاب خود بیان کرد: عنوان اثر از گفته‌های مرحوم احمد میرلایی گرفته شده است. وی همواره می‌گفت کنار هر رودی که قدم می‌زنم آن رود برای من زاینده رود می‌شود. این نگاه عاطفی و شاعرانه به زاینده رود الهام‌بخش نام کتاب شد.
وی در ادامه به خاطرات خود از روزهایی که زاینده رود پرآب بود اشاره کرد و افزود: زمانی که عکاسی می‌کردم هرگز تصور نمی‌کردم روزی فرا برسد که این رود خشک شود. یادم هست این رود زمانی به اندازه ای پر آب باد یک ارمنی قایقی کوچک داشت که مردم را از یک سوی رود به سوی دیگر می‌برد و تنها مبلغ اندکی دریافت می‌کرد. زاینده رود نه تنها بخشی از حیات شهری بلکه بخشی از زیست جمعی و خاطره جمعی مردم اصفهان بود.
این عکاس پیشکسوت با تأکید بر نقش همراهی خانواده‌اش در تدوین کتاب گفت: همسرم در تمامی مراحل کنارم بود و در اصلاح و آماده‌سازی متن برای چاپ یاری کرد. برای انتشار این کتاب از کاغذهای باکیفیت سوئدی استفاده شد و تلاش کردیم اثری ماندگار برای شهر اصفهان به جا بماند.
وی افزود: عکس‌های کتاب در چهار فصل و با سفرهای مکرر از سرچشمه تا مناطق پایین‌دست گرفته شد. آن زمان دوربین دیجیتال وجود نداشت و عکاسی آنالوگ با دشواری‌های بسیاری همراه بود اما کیفیت فیلم‌ها همچنان ارزشمند است.
نوریختیار در بخشی دیگر از سخنان خود با اشاره به آغاز بحران خشکی زاینده رود اظهار کرد: زمانی که عکاسی برای این کتاب را انجام می‌دادم، نخستین نشانه‌های فصلی شدن رود دیده می‌شد. برخی از سفرهایم به شرق اصفهان همزمان بود با خشک شدن تالاب گاوخونی و کاهش جدی جریان آب در بستر رود. تصاویر ثبت‌شده از این مقطع نشان می‌دهد که پیش‌بینی متخصصان زیست‌محیطی درباره خطر خشک شدن زاینده رود از سه دهه پیش مطرح شده بود و متأسفانه امروز به حقیقت تلخی تبدیل شده است.
وی همچنین خاطرنشان کرد: عکس‌هایی که در آن سال‌ها گرفته شد بخشی از تاریخ بصری اصفهان و زاینده رود است؛ آثاری که باید برای آیندگان حفظ شود.
این عکاس پیشکسوت در ادامه پیشنهاد کرد آرشیو کامل عکس‌های اصفهان در قالب یک موزه عکاسی گردآوری شود و اظهار کرد: اگر چنین موزه‌ای شکل بگیرد تمام وسایل و آرشیو شخصی خود را در اختیار آن قرار می‌دهم تا نسل‌های آینده از این گنجینه بهره ببرند.
وی در پایان تأکید کرد: امیدوارم روزی فرا برسد که عکس‌ها و اسناد مربوط به زاینده رود و اصفهان در فضایی منسجم نگهداری شود تا این میراث بصری از میان نرود. کتاب کنار هر رودی قدم زدم آن رود زاینده رود شد اکنون در خانه زرد عرضه شده و علاقه‌مندان می‌توانند با تخفیف ویژه این اثر را تهیه کنند.
