در دل پرهیاهوی بازار بزرگ تهران، مردانی روزگار می‌گذرانند که با گاری‌چرخی‌های خود، بارهای سنگین را از کوچه‌ای به کوچه دیگر می‌کشانند. آنان که از سپیده‌دم تا غروب، با توان بازوانشان چرخ‌های اقتصاد خرد بازار را می‌گردانند؛ کارگرانی که درآمدشان نه آن‌قدر بالاست که در فضای مجازی شایع شده، بلکه در بهترین حالت روزی ۴۰۰ تا ۶۰۰ هزار تومان عایدشان می‌شود.
به گزارش همشهری آنلاین، در بازار بزرگ، بارها تنوع بسیاری دارند؛ از طاقه‌های ۲۰ تا ۶۰ کیلویی پارچه گرفته تا تخته‌فرش‌های ۱۲ و ۱۸ متری، کارتن‌های جهیزیه، بسته‌های مواد خوراکی یا پوشاک. مسیرهای حمل نیز از کوچه مروی و گذر اُرسی‌دوزها گرفته تا سبزه‌میدان و پاچنار گسترده است. وسیله حمل بار نیز در تعیین نرخ دستمزد تأثیر مستقیم دارد. نوید، یکی از باربران خیابان خیام، می‌گوید: «چرخی زیاد شده، کار کم. خیلی از مغازه‌دارها خودشون یه گاری خریدن تا هزینه باربری ندن. ما هم با روزی ۳۰۰ تا ۴۰۰ تومن باید بسازیم.»
در بازار، نرخ مشخصی برای باربری وجود ندارد و همه‌چیز به وزن بار، مسیر، تنگی گذرها و چانه‌زنی بستگی دارد. یکی از باربران جوان می‌گوید: «باربرهای قدیمی جاهای خاصی رو قرق کردن. ما که تازه‌کاریم و مشتری ثابت نداریم، روزی ۳۰۰ تا ۵۰۰ تومن درمیاریم.»
ورود موتورسیکلت به تیمچه‌ها و دالان‌های بازار ممنوع است و به همین دلیل دستمزد باربران در این محدوده‌ها بالاتر است. جمعه، یکی از باربران سرای جعفری، می‌گوید: «بارهای سنگین رو از ته مولوی تا بازار سلطانی با ۴۰۰ تا ۵۰۰ هزار تومان میاریم. روزی نهایتاً ۵ تا ۷ مسیر با میانگین ۲۰۰ هزار تومن کار داریم.»
زانیار، یکی از باربران بازار، می‌گوید: «از چهارسوق تا گلوبندک، بار جهیزیه رو با ۴۰۰ هزار تومن می‌برم. مسیرش کوتاهه اما بار سنگینه و باید مراقب شکستنی‌ها باشم.»
بازار بزرگ، قلب تپنده اقتصاد سنتی تهران است و گاری‌چرخی‌ها ستون‌های پنهان این ساختارند. برای این مردان، هر مسیر داستانی از تلاش و تاب‌آوری است و هر بار سنگین، تکرار روزمره‌ای از نبرد با معیشت.
