«خبرگزاری رویترز در گزارشی با اشاره به اینکه تولید داخلی و واردات LNG تا سال ۲۰۲۸ نیمی از نیازهای ترکیه را تأمین خواهد کرد، نوشت: «تغییر سیاست گازی ترکیه، آخرین بازار بزرگ اروپایی روسیه و ایران را تهدید میکند
به گزارش همشهری آنلاین «ترکیه میتواند تا پایان سال ۲۰۲۸ با افزایش تولید داخلی و واردات گاز از آمریکا، بیش از نیمی از نیازهای گازی خود را تامین کند. این تغییر، آخرین بازار بزرگ اروپایی برای تامینکنندگان روسی و ایرانی را تهدید میکند.»
رویترز در گزارشی با این مقدمه نوشت: واشنگتن به طور علنی از متحدان خود، از جمله ترکیه به عنوان عضو ناتو، خواسته است تا روابط انرژی خود با مسکو و تهران را قطع کنند. دونالد ترامپ، رئیسجمهور آمریکا در دیدار ۲۵ سپتامبر در کاخ سفید از رجب طیب اردوغان، رئیسجمهور ترکیه، خواست تا خرید انرژی از روسیه را کاهش دهد.
تنوعبخشی به منابع تامین انرژی، امنیت انرژی ترکیه را تقویت کرده و از برنامههای بلندمدت این کشور برای تبدیل شدن به یک مرکز گازی منطقهای حمایت میکند. به گفته تحلیلگران، آنکارا قصد دارد گاز طبیعی مایع (LNG) وارداتی و تولید داخلی خود را به اروپا باز صادر کند، در حالی که گاز روسیه و ایران را برای مصرف داخلی استفاده میکند.
روسیه همچنان بزرگترین تامینکننده گاز ترکیه است، اما سهم آن از بازار از بیش از ۶۰ درصد دو دهه پیش به ۳۷ درصد در نیمه اول سال ۲۰۲۵ کاهش یافته است. اکثر کشورهای اروپایی پس از تهاجم مسکو به اوکراین در سال ۲۰۲۲، واردات از روسیه را متوقف کردند.
قراردادهای خط لوله روسیه در آستانه انقضا
قراردادهای بلندمدت خط لوله روسیه با ترکیه برای تامین ۲۲ میلیارد مترمکعب (bcm) گاز در سال از طریق خطوط لوله «بلو استریم» و «ترکاستریم» در حال نزدیک شدن به انقضاست. قرارداد ۱۰ میلیارد مترمکعبی ایران در اواسط سال آینده منقضی میشود، در حالی که قراردادهای جمهوری آذربایجان با مجموع ۹.۵ میلیارد مترمکعب تا سالهای ۲۰۳۰ و ۲۰۳۳ ادامه دارد.
ترکیه احتمالا برخی از این قراردادها را تمدید خواهد کرد اما به دنبال شرایط انعطافپذیرتر و حجم کمتری خواهد بود تا تنوع منابع تامین خود را افزایش دهد.
وزیر انرژی ترکیه، در مصاحبهای تلویزیونی در اکتبر گفت که ترکیه باید گاز را از همه تامینکنندگان موجود، از جمله روسیه، ایران و آذربایجان، تامین کند، اما خاطرنشان کرد که LNG آمریکا گزینههای ارزانتری ارائه میدهد.همزمان، ترکیه در حال گسترش سریع منابع جایگزین است. شرکت دولتی TPAO تولید از میادین گازی داخلی را افزایش میدهد، در حالی که شرکتهای دولتی و خصوصی پایانههای واردات LNG را برای وارد کردن گاز از آمریکا و الجزایر گسترش دادهاند.