عصر ایران - مدل پورشه ۹۶۸ که بین سال‌های ۱۹۹۲ تا ۱۹۹۵ تولید شد، آخرین و کامل‌ترین فصل از خط تولید خودروهای اسپرت چهار سیلندر با موتور جلو و خنک‌شونده با آب بود؛ مسیری که در دهه ۱۹۷۰ با مدل ۹۲۴ آغاز شده بود.
در اوایل دهه ۱۹۹۰، پورشه با مشکلات مالی دست و پنجه نرم می‌کرد و ۹۶۸ مأموریت دشواری داشت تا در این شرایط در خدمت برنامه های ملی پورشه عمل کند.
در حالی که برند پورشه خود را برای معرفی مدل‌های باکسستر (Boxster) و نسل جدید ۹۱۱ آماده می‌کرد. این خودرو چیزی فراتر از یک فیس‌لیفت ساده از مدل ۹۴۴ بود. با استفاده از تقریباً ۸۰ درصد قطعات جدید، ۹۶۸ به یکی از پیشرفته‌ترین خودروهای اسپرت چهار سیلندر در دوران خود تبدیل شد.
موتور چهار سیلندر خطی ۳.۰ لیتری آن، که در آن زمان بزرگ‌ترین موتور چهار سیلندر در یک خودروی تولید انبوه بود، ۲۴۰ اسب بخار قدرت تولید می‌کرد. این پیشرانه که با گیربکس شش سرعته دستی یا اتوماتیک تیپ‌ترونیک همراه بود، شتاب صفر تا ۱۰۰ کیلومتر در ساعت را در حدود ۶.۵ ثانیه طی می‌کرد و به حداکثر سرعت تقریبی ۲۵۰ کیلومتر در ساعت می‌رسید. توزیع وزن کامل ۵۰:۵۰ نیز به آن تعادل و دقتی می‌داد که پورشه دو دهه برای تکمیل آن زمان گذاشته بود.
در مجموع، تنها حدود ۱۲,۷۷۶ دستگاه از این خودرو در تمام مدل‌های کوپه، مدل سبک‌تر کلاب اسپرت (Club Sport) و مدل زیبای کابریولت (روباز) ساخته شد. مدل کابریولت، با سقف تمام برقی و صندلی‌های عقب قابل استفاده، به‌ویژه در ایالات متحده محبوبیت زیادی پیدا کرد. تنها ۴,۳۸۹ دستگاه از مدل روباز تولید شد و آن را امروزه به یک پورشه روباز کمیاب تبدیل کرده است.
