به گزارش افکارنیوز، در مهرماه ۱۴۰۴، طلا وارد فصل جدیدی از تاریخ بازارهای مالی شد: قیمت جهانی طلا برای نخستین بار از مرز ۴ هزار دلار در هر اونس عبور کرد.
این جهش کم‌سابقه نه تنها رکوردی غیرمنتظره برای فلز زرد است، بلکه نشانگر تحولی ژرف در نگرش سرمایه‌گذاران، بانک‌های مرکزی و جریان جهانی نقدینگی است.
طی کمتر از دو سال، ارزش طلا تقریباً دو برابر شده است. در همین سال جاری میلادی، رشد قیمت بیش از ۵۰٪ ثبت شد که نشان‌دهنده فشار مضاعف در بازارهای جهانی است.
تحلیل‌گران عمدتاً سه عامل کلیدی را در پشت این رالی شتابان تشخیص می‌دهند:
1. خرید گسترده بانک‌های مرکزی بسیاری از کشورها در مواجهه با بی‌ثباتی ارزی و نوسان دلار، به ذخیره‌سازی طلا روی آورده‌اند.
سفارش این نهادها چندان به قیمت حساس نیست و این یعنی ادامه‌دار بودن روند صعودی تا زمانی که تقاضا از این جنس پابرجاست.
2. نگرانی از تورم و فشار بدهی‌هادولت‌ها در سراسر جهان حجم بدهی‌های خود را افزایش داده‌اند و سرمایه‌گذاران در واکنش به خطر تورم فزاینده، به «پناهگاه امن» طلا پناه برده‌اند.
3. ورود سرمایه‌گذاران نهادی به ابزارهای مبتنی بر طلاپذیرش طلا در صندوق‌های قابل معامله و محصولات مالی مرتبط، موجب شده مسیر ورود نقدینگی به این بازار هموارتر شود و روند صعودی را تشدید نماید.
در این میان، برخی پیش‌بینی‌ها جسورانه‌اند: مثلاً بانک گلدمن ساکس قیمت هدف طلا را از ۴۳۰۰ دلار به ۴۹۰۰ دلار افزایش داده است. اما نکته هشدارآمیز این است که رشد سریع بدون دوره‌های اصلاح ممکن است بازار را دچار نوسان شدید کند.
طلای ۴ هزار دلاری، فراتر از یک عدد تاریخی، نمادی از بازنگری ارزش دارایی‌های امن در دنیایی آشفته مالی است. این صعود، هشداری جدی به نظام مالی بین‌المللی است که دیگر نمی‌تواند با اطمینان بر پایه ارز فیات حرکت کند؛ بلکه نیاز به بازتعریفی از اعتماد سرمایه‌گذاران، امنیت ارزی و تنوع ذخایر دارد.
