به گزارش خبرگزاری صدا و سیما، سید وحید سعادت، معاون سرمایه‌گذاری معاونت توسعه روستایی نهاد ریاست جمهوری با تاکید براینکه لازم است توجهات مسئولان و سیاستگذاران بخش‌های مختلف دولت به روستاها افزایش یابد، اظهار داشت: نظام حکمرانی حاکم بر روستاها دچار پراکندگی است و بخشی از تلاش‌های ما در دولت سامان دادن به تعداد متولیان امور روستاست.
سعادت در برنامه میز اقتصاد شبکه خبر، با بیان اینکه جمعیت روستاییان کشور کمتر از ۲۵ درصد جمعیت کشور است، افزود: این امر دلایل متعددی دارد که یک بخش آن مهاجرت است و یک بخش هم شهر شدن روستاها است.
وی افزود: بر اساس مطالعاتی که انجام شده ۵۴ درصد مهاجرت از روستاها به دلایل اقتصادی بوده و ۴۶ درصد به اقتضائات مختلف و بحث اقلیمی مرتبط بوده است.
معاون سرمایه‌گذاری معاونت توسعه روستایی نهاد ریاست جمهوری گفت: به رغم اینکه جمعیت روستاییان از یک چهارم جمعیت کشور رو به کاهش است، سهمشان در ارزش افزوده اقتصادی کشور از یک چهارم به یک سوم دارد نزدیک می‌شود؛ یعنی الان از کمتر از ۲۵ درصد به ۲۷ درصد رسیده است.
سعادت اضافه کرد: این امر نشان می‌دهد که با توجه به درون‌زا بودن خیلی از تولیدات روستایی سهمشان از فعالیت‌های اقتصادی بیشتر می‌شود و باید توجه بیشتر سیاستگذاران و بخش‌های مختلف دولت به روستاها، به درونزایی بیشتر اقتصاد و مقاوم شدن اقتصاد روستاها نسبت به تکانه‌های جهانی کمک کند.
معاون سرمایه‌گذاری معاونت توسعه روستایی، تغییر جایگاه اداری این مجموعه از مجموعه‌های تحت مدیریت معاون اول رئیس جمهور به زیر مجموعه‌های نهاد ریاست جمهوری را باعث ارتقا جایگاه و عملکرد آن خواند و گفت: این خودش یک تغییر اساسی است، از این بابت که عضویت در کابینه و عضویت اصلی در کمیسیون‌های مرتبط، در واقع صدای بی صدایان اقصی نقاط کشور در هیئت دولت است تا از حقوقشان پشتیبانی کند.
وی افزود: این اتفاق در هیئت دولت با این تصمیمی که گرفته شده دارد می‌افتد و یک فرایندی دارد. ما بخش‌های مختلفی داریم از بنیاد مسکن تا سازمان شهرداری‌ها و دهیاری‌ها و بخش‌های دیگری که به صورت تخصصی دارند امکانات و خدمات ایجاد می‌کنند که بخشی از اینها قانونی ایجاد شده‌اند و برابر قانون دارند کار‌هایی انجام می‌دهند ولی این اجزای زیست بوم حکمرانی می‌بایست با هم هماهنگ باشند.
سعادت با بیان اینکه ما باید بتوانیم اجزای مختلف زیست بوم حکمرانی را شناسایی کنیم، اظهار داشت: باید جایگاهشان را مشخص کنیم و یک نگاشت نهادی داشته باشیم از دستگاه‌هایی که با فعالیت‌های روستایی مرتبط هستند.
وی درباره اقدامات دولت برای کمک به معیشت و تامین مسکن روستائیان گفت: برابر بند پ ماده ۵۱ برنامه هفتم پیشرفت که اصطلاح مسکن معیشت محور یعنی مسکنی که هم فعالیت اقتصادی به همراه سکونت داشته باشد و در واقع برای کسانی که از شهر‌ها متولد روستا باشند یا زوج‌های جوان اولویت قائل شده، آئین نامه‌ای تصویب شده تا به روستا باز گردند.
مشروح ادامه گفتگوهای برنامه میز اقتصاد شبکه خبر:
سوال: قرار است چه اتفاقی بیفتد؟ شما فراخوان می‌دهید یا باید طرح مردم بیاورند چگونه است؟
سعادت: این آیین نامه مجری‌اش بنیاد مسکن است یعنی در واقع با توجه به اینکه در گذشته هم بنیاد مسکن خانه سازی را انجام می‌داد مطابق این آیین نامه که اعلام خواهد شد و اجرایش در واقع به شکل عمومی خواهد بود فضایی که بسته به روستا‌های متعدد و امکان سنجی از فعالیت اقتصادی در آنجا صورت می‌گیرد؛ مثلاً اگر گلخانه‌ای می‌خواهند بزنند کارگاهی بخواهند بزنند پرورش ماهی بخواهند انجام بدهند معماری متفاوت خواهد بود یعنی سبکی که الان بنیاد مسکن انجام می‌دهد و طراحی‌هایش هم بنیاد مسکن باید انجام بدهد.
سوال: پولش را چه کسی می‌دهد؟
سعادت: مثل گذشته که بنیاد مسکن حمایت می‌کرد، تسهیلات می‌داد، زمین رایگان می‌داد و از این مسائل را داشت همان ادامه خواهد داشت، ولی مثل گذشته که صرفاً یک خانه برای سکونت و کوچک بود نخواهد بود و برای فعالیت اقتصادی هم خواهد بود که کل شرایط زمین‌هایشان متفاوت است یعنی بسته به روستا، بسته به فعالیت‌هایی که آنجا در نظر گرفته شده اعلام خواهد شد با همان تسهیلاتی که در گذشته داده می‌شد.
سوال: خودتان فکر می‌کنید که طرح موفقی است؟
سعادت: بله می‌تواند کمک باشد.
سوال یعنی به مهاجرت معکوس می‌تواند کمک کند؟
سعادت: بخشی از مهاجرت را شاهد هستیم ولی آن ظرفیت وجود ندارد. من اگر بخواهم ادامه بدهم این بحث را؛ ما حتی به عنوان معاونت توسعه روستایی منابعی که در اختیارمان است به عنوان رویکرد جدیدی که دنبال می‌کنیم ایجاد زیرساخت‌های تولید است یعنی در واقع اگر خانه‌ها به سبکی که امکان فعالیت اقتصادی در آنها باشد ممکن است انتقال آب لازم داشته باشند برای ایجاد پرورش ماهی و شرایطی که داشته باشند ما منابعمان را در دوره جدید برای اینها می‌گذاریم برای برق برای گاز که گلخانه ایجاد شود یا کارگاهی ایجاد شود.
سوال: آقای حجت ورمزیاری، عضو هیئت علمی دانشکده اقتصاد و توسعه دانشکده کشاورزی دانشکده تهران؛ ما در مورد روستا و عشایر صحبت می‌کنیم و اینکه برای افزایش تولید در بخش روستا و عشایر چه طرح‌هایی باید اجرا شود تا آن بحث مهاجرت معکوس انجام شود. شما بفرمایید که برای افزایش تولید عشایر چه باید کرد؟
ورمزیاری: ببینید برای بحث تقویت تولید روستاییان عزیز و همینطور عشایر ما بایستی چند موضوع را در اولویت قرار بدهیم. یکی از مهم‌ترین مباحث بحث بازار است تا زمانی که روستایی و عشایر عزیزمان تولید می‌کند در جلوی باد و باران و آفتاب سرما و گرما تمام زحمات و ریسک را متحمل می‌شود بعد یک عده دیگری در قالب دلالان غیر ضرور، چون همه دلالی بد نیست اون‌هایی که لایه‌های اضافه هستند و خدماتی را ارائه نمی‌دهند و فقط می‌آیند یک ارزش افزوده‌ای را تصاحب می‌کنند. این متاسفانه باعث می‌شود که روستایی و عشایر ما به آن درآمد لازم نرسد و درآمدی که در روستا باید بماند نشت پیدا می‌کند و از روستا خارج می‌شود و به کشاورزی و به سایر کسب و کار‌های روستایی و عشایری هم برنمی‌گردد. پس یکی از مهم‌ترین بحث‌ها این است که در برنامه هفتم به پیشنهاد خود ما یک حکمی آمد برای حذف واسطه‌های غیر ضرور توسعه مراکز ارزی مستقیم دوستان زحماتی کشیده‌اند و اقداماتی شده ولی با وضع مطلوب خیلی فاصله داریم الگو‌های مختلفی در دنیا برای حذف این واسطه‌ها وجود دارد از جمله از طریق ظرفیت فناوری اطلاعات و ارتباطات و غیر از آن که ما البته برای این هم یک گزارشی را منتشر کرده‌ایم و تمام این الگو‌ها را آوردیم ما بایستی با یک سرعت ویژه‌تری برویم به این سمت که اگر این حل شود یک انگیزه مضاعفی در روستاییان و عشایر عزیز ما ایجاد می‌کند برای اینکه تکنولوژی شان را فناوری‌شان را نوآوری‌ها را اضافه کنند.
بحث دوم بحث یکپارچه سازی اراضی کشاورزی است زمین‌های ما تا زمانی که به سمت خوردی پیش می‌روند یا مثلاً با الحاق‌های بی ضابطه زمین‌های کشاورزی را از بین می‌بریم یک منبع اساسی تولید در بخش روستا مناطق عشایری از بین می‌رود پس بنابراین این را هم ما باید یک ملاحظه ویژه‌ای داشته باشیم که از این سرمایه طبیعی تجدید ناپذیری که هزاران هزار سال طول کشیده تا تشکیل شده و به ما رسیده ما هم بتوانیم این را حفظ کنیم و به نسل بعدی تحویل بدهیم و از وضع موجود هم استفاده مولدی به دست بیاوریم. یکی از دلایلی که جوانان ما در روستا خیلی نمی‌مانند این است که تولید خیلی جذاب نیست چرا جذاب نیست، چون سطح فناوری پایین است بالاخره ما نمی‌توانیم انتظار داشته باشیم از جوان امروز که بر اساس همان روش‌های کاملاً سنتی و پرریسک گذشته تولید کند و بماند در روستا.
بایستی این روش‌ها رو نو کنیم نوسازی این روش‌ها در گرو تکنولوژی است و تکنولوژی هم بخش مهمش در قالب این است که ما یک حد نصاب حداقلی در اراضی کشاورزی و سایر کسب و کار‌ها داشته باشیم تا اینها را ما ایجاد نکنیم آن فناوری هم نمی‌تواند رسوخ پیدا کند و جذابیت لازم را جوان ندارد و جوان مهاجرت می‌کند.
بحث بعدی این است که روستاییان ما بهترین علوم بومی را دارند؛ عشایر ما بهترین علوم بومی و دانش بومی را دارند ولی به هر صورت باید دانش نوین هم باید در کنار علم بومی قرار بگیرد تا بهره‌وری و تولید را ارتقا بدهد و رقابت پذیر کند.
سوال: همان بحث آموزش دیگر؟
ورمزیاری: بله بحث آموزش، ترویج و تحقیق. اطلاعات دانشگاه‌هایمان با روستاها تقریباً می‌توانم بگویم ناچیز است و ارتباط دانش بنیان‌هایمان ارتباط محققینمان با روستا تقریباً در حد ناچیزی است. رفع کردن این مسئله نه نیازمند رفع تحریم است نه نیازمند ضرورت‌های تزریق منابع مالی جدید است. ما سالانه در قالب یک موقع تبصره ۱۸ بوده در بودجه امسال تبصره دو پول‌های زیادی را داریم تزریق می‌کنیم برای اشتغال ولی نسخه‌ای که دانش هم بیاید در کنار این و آن فرصت‌های کسب و کار نو و پربازده را بهره‌ور کردن کسب و کار‌های موجود را گام به گام به روستایی و عشایر ما در کنارش قرار بگیرد و آموزش ببیند و کمک کند به اجرایی کردنش به تثبیت کسب و کار ما چنین سازوکار‌هایی را نداریم. این سازوکار‌ها نه اینکه دولتی باشد اینها بایستی همین فارغ التحصیلان کشاورزی و رشته‌های مرتبط با روستا و بحث عشایر باید بیایند اینها را راه بیندازند منتها باید دولت محترم تسهیلگری لازم را داشته باشد که اینها بیایند مستقر شوند و از محل ارائه خدمات تحقیقی و ترویجی و توسعه‌ای خودشان را از محل ارزش افزوده‌ای که ایجاد کرده‌اند خودشان هم از همان محل منتفع شوند.
برای این موضوع هم باید گزارش مفصلی که ساز و کار اجرایی‌اش گام به گام شود طراحی کرده‌ایم می‌خواهم عرض کنم ما در کشور هر چند روستاها و مناطق عشایر سهمشان از بودجه بسیار پایین است ولی باز در همین وضع موجود هم پول کم خرج نمی‌کنیم ولی این پول، چون بعضی وقت‌ها مصداق پول پاشی به تعبیر مقام معظم رهبری قرار می‌گیرد آن اثربخشی لازم را برای بهبود تولید پیدا نمی‌کند.
سوال: نهاد‌های مرتبط هم کم نداریم الان در همین ارتباط بین دانشگاه و روستا که شما مطرح کردید ما هم سازمان امور عشایر داریم هم وزارت جهاد داریم معاونت توسعه روستایی داریم یعنی کم نداریم در این بخش مشکل کجاست پس؟
ورمزیاری: ببینید ما یک مشکل اصلی ما ناهماهنگی بین دستگاه‌های اجرایی است چه نهاد‌های انقلابی و چه دستگاه‌های اجرایی که زیر مجموعه دولت هستند هر کدام با نسخه خودشان برای اشتغال روستاها دارند کار می‌کنند فعالیت می‌کنند ولی ما باید این موضوع را بپذیریم توسعه روستایی پیشرفت و آبادانی روستایی و بحث عشایر که الحمدلله سازمان هم دارد برای خودش و زحماتی را دارند می‌کشند و شایسته تقدیر است علم پیشرفت روستایی یک علم است باید بپذیریم یک تخصص است و بایستی وقتی برای اشتغال روستا داریم برنامه‌ریزی می‌کنیم بر اساس آن علوم باید برنامه‌ریزی کنیم.
لازمه این اقدامات این است که همانطور که در بند الف ماده ۵۱ قانون برنامه هفتم پیشرفت پیش‌بینی کرده که سازمانی در حوزه روستا تشکیل شود حالا در واقع با یک سری ادغام‌ها که البته بعضی مباحثش قابل بررسی است؛ اما تا زمانی که متولی برای امور روستا نداشته باشیم، متولی که پایش در میدان باشد نه اینکه در تهران بنشیند و صرفاً یک سری سیاست‌های کلی را بنویسد و در اجرا به هیچ جایی وصل نباشد یک سازمانی می‌خواهیم هم نظارت پذیر باشد در برابر مجلس پاسخگو باشد و حیاط خلوت نشود و هم اینکه از اقتدار لازم برخوردار باشد و هم اینکه وصل شود به میدان بیاید روستاییان را توانمند کند متشکل کند اینها خودشان بیایند در برنامه نویسی برای پیشرفت خودشان بیایند مشارکت کنند ما تجارب موفق این را در همین مملکت داریم ولی تسری نمی‌دهیم این نظام بروکراسی مان اجازه این کار را نمی‌دهد ما یک سازمان متولی هماهنگ کننده و در عین حال چابک و در عین حال وصل به میدان نیاز داریم که رویکرد‌های تخصصی در آن پررنگ باشد و بتواند هماهنگی‌ها را در یک برنامه اشتغال پایدار برای دهستان‌های ما با رویکرد مشارکت متخصصین بنویسد و آن تزریق پولی که دارد اتفاق می‌افتد بر اساس آن نقشه پیشرفت اتفاق بیفتد نه اینکه هر کسی هر عزیزی از نظر خودش زحمتی بکشد البته ما منکر زحمات نیستیم یک مقدار سازماندهی‌تر باشد.
سوال: آقای میرزاوند، رئیس سازمان امور عشایری؛ بفرمائید نفوذ صنایع تبدیلی، تکنولوژی‌ها چقدر می‌تواند موثر باشد و الان چقدر در این بخش سرمایه گذاری می‌شود؟ چقدر تسهیلات در این بخش داده می‌شود؟
میرزاوند: من بحث دام را تکمیل کنم اگر اجازه بدهید، چون ما یک سازمان مستقل، چابک و بدون تصدیگری هستیم و بیشتر سیاست گذاری می‌کنیم و یک شبکه عظیم کشوری داریم که از تعاونی‌های عشایری هستند که سهامدارشان ۱۰۰ درصد عشایری و بخش خصوصی است اتحادیه استانی دارند اتحادیه کشوری دارند صندوق حمایت از بخش عشایری داریم یعنی عاملیت مالی مان صندوقمان است صندوق حمایت از بخش عشایری است، عاملیت اجرایی مان تعاونی هایمان است، عاملیت سیاست گذاری، راهبری و تنظیم برنامه و حاکمیتی هم سازمان امور عشایری یک سازمان چابک و پای کار است.
اولین کاری که ما انجام دادیم در سازمان امور عشایر دفتر ترویج و آموزش علوم جدید در حوزه دامپروی عشایر را راه انداختیم که کارگروه دام ما از متخصصین به نام کشوری تشکیل شده و در آنجا ما بنا داریم که تولیدکنندگان جامعه عشایری مان را مهارتشان را افزایش بدهیم.
بحث بعدی ما بیمه دام است استحضار دارید که اگر یک ماشین بیمه بدنه می‌شود اگر آتش بگیرد و یا اگر سیل ببرد خسارت می‌گیرد اگر یک گلگیرش هم خراب شود باز بیمه بهش خسارت می‌دهد، اما دام عشایر تا به امروز اینطوری بوده که حتماً باید لاشه دام تلف شده را تحویل شرکت بیمه می‌دادند خسارت می‌داد. یک کاری در خراسان جنوبی شروع کردیم که یک ضریبی داریم در می‌آوریم که اگر دام ما تلف نشود، اما در اثر خشکسالی و مشکلات افت داشته باشد خسارت بهش تعلق می‌گیرد مثل همان ماشینی که مثلاً آتش نگرفته و کاملاً از بین نرفته مثلاً گلگیرش خراب شده دنبال این هستیم که ببینیم میزان خشکسالی که از هواشناسی می‌گیریم و یک ارتباطات بسیار خوبی هم با مرکز پژوهش‌های هواشناسی داریم که آن میزان خشکسالی چقدر روی کاهش علوفه اثر می‌گذارد که یک همکاری سه جانبه بین سازمان منابع طبیعی سازمان عشایر و سازمان هواشناسی است که ما ضریب بارش استانی و شهرستانی داشته باشیم بیمه دامی که انجام می‌دهیم اگر خشکسالی بشود ۱۰ درصد ۲۰ درصد ۸۰ درصد اگر منجر به تلف دام نشود هم خسارت بتوانیم بگیریم یه کار بسیار جدید دانش بنیان است و در حال اجرا در خراسان جنوبی هستیم مقدمات اجرایش را فراهم کرده‌ایم.
سوال: تا قبل از این اگر افتی در تولید دام اتفاق می‌افتاد بیمه آن را تقبل نمی‌کرد؟
میرزاوند: فقط لاشه باید تحویل می‌دادیم یعنی لاشه تحویل می‌دادیم خسارت می‌گرفتیم آن هم باید می‌آوردیم در شهر تحویل می‌دادیم الان یک برنامه داریم که کارگزار‌های عشایری را داریم شناسایی می‌کنیم که انشاالله همین کارگزار‌های عشایری در دل همان کارگزاری‌های عشایری این کار را انجام بدهند.
سوال: یک گره‌ای را به هر حال باز کرده‌اید با این مدل که به هر حال این هم یه چالش بزرگی بود؟
میرزاوند: بله یک بحث دیگر داریم بحث پرواربندی‌هایمان هست همانطور که آقای دکتر ورمزیاری فرمودند اعتباراتی دولت در بودجه پیش‌بینی می‌کند ما امسال آمدیم و بر حسب شاخص این را توزیع کرده‌ایم به اندازه شاخص دامی که در استان تعداد دامی که در هر استان و شهرستان داریم ضریب خشکسالی و ضریب محرومیت و ضریب جدیداً تکنولوژی یعنی چی یعنی جا‌هایی که دارای کارخانه‌های دام هستند هم داریم تشویق می‌کنیم که ما از علوفه خام برویم به سمت خوراک دام چرا به خاطر اینکه اگر ما علوفه خام داشته باشیم ۱۷ تا ۱۸ کیلو برای وزن گیری داممان داریم و اگر خوراک دام داشته باشیم ۶ تا ۷ کیلو می‌شود یعنی صد در صد بهره‌وری می‌رود بالا به عنوان مثال جو که وارد می‌کنیم دام عشایری ما مصرف می‌کند ۵۰ یا ۶۰ درصدش را سالم دفع می‌کند که اگر به کاریم این فضولاتش را سبز می‌شود ما با یک آسیاب کردن دو و نیم کردن این جو‌ها می‌توانیم بازیافت خود این جو را از ۴۰ درصد تا ۵۰ درصد به ۸۰ تا ۹۰ درصد برسانیم.
الان برای اولین بار هست که در تاریخ امور عشایر ذرت وارد زنجیره غذایی دام عشایری می‌شود به خاطر اینکه ما داریم می‌رویم به سمت خوراک دام و کارخانه‌های خوراک دام بسیار خوب و پیشرفته‌ای در استان‌هایمان توسط تعاونی‌های عشایریمان راه افتاده و ما کارگاه‌های آموزشی و تمام مدیرعاملانمان را جمع می‌کنیم و از اینها بازدید می‌کنند تجربیاتشان را به اشتراک می‌گذارند.
یک کار اساسی که داریم انجام می‌دهیم رایزنی با سازمان برنامه است که اطلس ژنتیک دام عشایر را شناسایی کنیم و برنامه صیانت از این نژاد‌های اصیل ایرانی را داشته باشیم.
بحث بعدی ما دوقلو زایی است عشایر آن زحمت را می‌کشد، اما چون دوقلو زایی پایین است در واقع آن بهره‌وری لازم را نمی‌برد. بحث بعدی ما بحث بازار است ما تا پایان سال انشاالله یکی دو تا میدان عرضه دام توسط تعاونی‌هایمان افتتاح می‌شود و در سراسر کشور و در تمام استانها برنامه داریم در بعضی از استانها در چند شهرستان میدان عرضه دام خواهیم داشت و دیگر واسطه نخواهیم داشت. عشایر می‌آید دامش را در آن میدانی که متعلق هم به شرکت تعاونی‌شان است عرضه می‌کند و بعدش با کشتارگاه‌ها در حال رایزنی هستیم توسط اتحادیه سراسری کشوری مان که کشتار مستقیم داشته باشیم.
سوال: چه مزیتی دارد برای مصرف کننده؟
میرزاوند:مزیتش این است که یک زنجیره ارزش خواهد داشت که مصرف کننده با یک قیمت کمتر تولید کننده با یک درآمد بیشتر و با یک تولید پایدارتری رو‌به‌رو خواهد بود.
انشاالله در چند نقطه کشور برای اولین بار سایت دانش بنیان پرورش شتر را خواهیم داشت که استحضار دارید که از علف شور که علف هرز است و یا خار شتر که مزاحم مزارع ما هست با کاه گندم یا جو قاطی کنیم بهترین خوراک برای شتر است و خیلی از جا‌هایی که شوره زار هستند و قابل کشت و زرع نیستند اینجا بهترین جا برای پرورش شتر است.
یک برنامه کارشناسی داریم که انشاالله نخجیرداری عشایر را هم راه بیندازیم که با سازمان محیط زیست و در حد کارشناسی داریم رایزنی می‌کنیم که انشاالله جامعه عشایر ما بتواند پرورش آهو یا کل یا گوسفند کوهی را هم داشته باشند.
سوال: چرا نکرده‌اید تا الان؟
میرزاوند: داریم انجام می‌دهیم. بنده ۶ ماهه آمدم به هر حال این همه برنامه دارم نکته بعدی که می‌خواستم خدمتتان عرض کنم از ظرفیت قانون برنامه هفتم استفاده کردیم و آن این است که با کلان شهر‌ها رایزنی کردیم اولین ملاقاتمان را با آقای دکتر زاکانی داشتیم که در واقع بازارچه‌های شهرداری که هست بر طبق قانون تعدادی در اختیار عشایر قرار بگیرد.
سوال: که آنجا چه چیزی عرضه کنید؟
میرزاوند: محصولات عشایری علاوه بر تولید گوشت، بحث صنایع دستی را داریم و اولین اقدامی که کردیم در یک کار نمادین اعلام کرده‌ایم که از این به بعد ما هیچ ربانی را قیچی نخواهیم کرد و بجای آن ما یک دار بافته شده دست بافت زنان عشایر را قیچی می‌کنیم. برای اینکه توجه شهروندان فرهنگسازی کنیم و این دستبافته‌هایی که در واقع تاریخ زیستی کشور ما هستند اهمیت به آنها بدهیم.
در بازار‌های بین‌المللی صنایع دستی که بیش از ۱۰۰۰ میلیارد دلار گردش مالی صنایع دستی دنیا است متاسفانه سهم کشور ما کمتر از نیم درصد است ما انشالله داریم این کار‌ها را می‌کنیم که تولیدات زنان عشایری از طریق شبکه پستی که افتتاح کرده‌ایم در دولت چهاردهم مستقیماً می‌رسد به بازار محلی منطقه‌ای و بین‌المللی.
اولین گالری و یا نگارخانه دستبافته‌های زنان عشایری انشاالله ۲۲ بهمن در تهران و همزمان در دو استان دیگر افتتاح می‌شود.
یک بحث دیگری هم داریم که ذهن داشته‌های زنان عشایری در حوزه صنایع دستی را ثبت و ضبط می‌کنیم و همکاری بسیار خوبی با وزارت میراث فرهنگی گردشگری و صنایع دستی داریم و در تقویم سند جامع صنایع دستی مشارکت خیلی محکم و قوی‌ای داشتیم و بحث بعدی ما هم این است که صنایع دستی زنان عشایر با تغییراتی مثلاً یک وسیله زینتی اگر با صنایع دستی سوزن دوزی شود و تزیین شود ارزش افزوده‌اش ۱۰ هزار دلاری است.
سوال: آقای سعادت بعضی امکاناتی که باید به جامعه روستایی و عشایری داده شود اجتناب ناپذیر است مثلاً اینترنت یکی از موضوعات مهم است که گفته می‌شود هنوز ۳۰ درصد جامعه روستایی و عشایری ما از این نعمت محروم هستند چه برنامه‌ای برای این بخش دارید؟
سعادت: ببینید ما در راستای همان هدفی که عرض کردم در واقع آن بحث زیست بوم و حکمرانی دستگاه‌ها را در قالب یک نگاشت نهادی اینجا ما یک نمایشگاهی را ایجاد کردیم که مشخص باشد که این اجزا چطور دارند کار می‌کنند جایگاهشان چیست و نقششان چیست و چقدر به هم مرتبط هستند و با مردم چقدر ارتباط دارند.
دو روز همایشی داشتیم که در این همایش میزگرد‌ها متعدد و تخصصی با حضور هیئت علمی دانشگاه و اساتید دانشگاهی و صاحب نظران این زمینه با حضور اقشار مختلف مرتبط با حوزه روستایی کارآفرین‌ها از ۳۱ استان و یک ستاد‌های استانی هم بوده که این زمینه را رقم زدند و یک فعالیت چند دستگاهی بوده در واقع یک همراهی و یک اقدام مشترک بین دستگاهی هم در سطح ملی و هم در سطح استانی این ستاد‌های استانی دو کار ویژه داشتند.
یک کار ویژه‌ای که انجام دادند ایده‌های برتر توسعه روستایی با نگاه به آینده را دریافت کردند ما حدود ۱۸۰ ایده از اقصی نقاط کشور در همین ایام کوتاه و این را می‌خواهیم توسعه بدهیم که نوعی مشارکت طلبی و تاثیر در تصمیم‌سازی دولت است الگو‌های مشارکتی موفقی هم که در استانها وجود داشته مثلاً نذر علوفه حتی برای گوزن و آهو از این شما بگیرید برای حفظ محیط زیست برای حل مسائل روستا بحث‌های اجتماعی تا اقتصادی و فرهنگی ۵۰ الگوی موفق صورت گرفته که استانها توانستند جمع آوری کنند و اینها برگزیده شده است.
می‌دانید که نهاد‌های مختلفی چه دولتی و چه حاکمیتی در بحث شبکه سازی و تسهیلگران و آموزش‌ها دارند کمک می‌کنند ما خواستیم که یک همگام سازی آموزشی هم ایجاد شود کارگاه‌هایی را ایجاد کردیم که برخی از ادبیات مشترک را اینجا ایجاد کنیم و بعد هم به شکل غیر حضوری بتوانیم ادامه بدهیم مسیر را. یعنی یک رویدادی که ما داشتیم هم همایش به همراه میزگرد‌ها و کارگروه‌ها بوده و هم نمایشگاه‌های استانی.
در واقع کارکرد تمدنی روستاها این است که ما بتوانیم همچنان در تحولات اجتماعی که در آینده رخ می‌دهد حتی زایش زبانی داشته باشیم و حفظ این روستاها خیلی اهمیت دارد. ما جشنواره‌ای را هم ترتیب دادیم که در جنب همین رویداد بود که هم غذای محلی المان‌های عشایری و روستایی و همینطور گروه‌های آیینی بازی‌های محلی آنجا اجرا می‌شد و این در سطح شهر در نقاطی که مشخص شده و در فرهنگسرا‌ها در همه نقاط با همکاری شهرداری‌ها تا ۲۳ مهرماه که روز جهانی زن روستایی است ادامه دارد.
این بحث اینترنت را که می‌فرمایید ما به شدت با وزارت ارتباطات پیگیر هستیم، چون یک بخشی مربوط به اپراتور‌ها است در واقع اینترنت همراه است و این هم زیرساخت‌هایی فراهم شده باید هم زیرساخت‌های تلفن همراه هم فراهم شود. یکی از نکات مهم همانطور که فرمودید اگر ما صرفاً تسهیلات بدهیم این تسهیلات اگر بخواهد ماندگار باشد و پایدار شود یک بخشی زیرساخت‌ها است که بتوانیم روی آن این را سوار کنیم، اما یک بخش دیگرش این پیشران‌ها هستند. شرکت‌های بزرگ اقتصادی که در اطراف یک شبکه‌ای از روستاها وجود دارند با تمام ظرفیت فعالیت نمی‌کنند اینها در واقع سفارش کار به خرده مشاغل روستایی می‌دهند اگر ما بتوانیم آنها را هم فعال کنیم که مرکز احیای واحد‌های اقتصادی در معاونت توسعه روستایی فعال است می‌تواند زنجیره‌ای از کسب و کار‌ها را سفارش بدهد و بازار درست کنند و خودش می‌تواند بازارسازی کند این را و سایر کسب و کار‌ها را هم با خودش همراه کند.
