در ادامه یک گزارش کامل مقایسه‌ای بین جنگنده‌ی روسی سوخو Su-35 و جنگنده‌ی آمریکایی F-35 Lightning II آماده کرده‌ام، با بررسی نقاط ضعف و قوت‌شان، قابلیت‌ها، و اینکه در میدان نبرد هر کدام در چه شرایطی برتری دارند.
F-35: جنگنده چندمنظوره نسل پنجم ساخت آمریکا (شرکت لاکهید مارتین). طراحی شده برای مأموریت‌های متنوع: تسلط هوایی، حمله به زمین، عملیات اطلاعاتی، شناسایی، و جنگ الکترونیک. یکی از ویژگی‌های بارز آن، استتار (Stealth) و ادغام پیشرفته حسگرهاست.
Su-35: جنگنده نسل ۴+ ساخت روسیه (شرکت سوخو)، که بر قدرت مانور، سرعت، برد پرواز، و توان حمل سلاح خارجی تأکید دارد. سوخو ۳۵ معمولاً برای تسلط هوایی و نبردهای نزدیک (Dogfights) مناسب‌تر است.
| ویژگی | F-35 Lightning II | Su-35 Flanker-E / S |
|---|---|---|
| نسل | پنجم (با تأکید بر استتار، ادغام حسگرها) | نسل ۴+؛ دارای برخی قابلیت‌ها نزدیک به نسل پنجم مثل مانورپذیری بالا، لیکن بدون استتار کامل |
| سرعت بیشینه | تقریباً ماخ ۱٫۶ | حدود ماخ ۲٫۲۵ |
| برد/پرتاب مأموریت | برد عملیاتی متوسط؛ برتری در مأموریت‌های چندمنظوره و مدت زمان مأموریت با استتار فعال () | برد بلند در حالت با تانک اضافی؛ توان حمل سوخت زیاد و انتقال سلاح‌ها برای عملیات دور برد |
| مانورپذیری | خوب؛ ولی نه به اندازه سوخو در نبرد نزدیک به خصوص با مانورهای پس از آکسل (post-stall) | بسیار بالا؛ دارای موتورهای با پرتاب برداری (Thrust Vectoring) که امکان مانورهای پیچیده در سرعت پایین را فراهم می‌کند |
| استتار (Stealth) | یکی از ویژگی‌های اصلی؛ کاهش سطح مقطع راداری، طراحی برای اجتناب از کشف توسط رادار دشمن | دارای برخی پوشش‌ها و مواد کاهش‌دهنده امواج رادیویی اما به هیچ وجه قابل مقایسه با استتار کامل F-35 نیست |
| حسگرها، ادغام داده و جنگ الکترونیک | پیشرفته؛ رادارهای AESA، سیستم ادغام داده‌ها (Sensor Fusion)، امکانات شناسایی و نظارت وسیع، تسلط اطلاعاتی بالا در نبرد مدرن | رادار قدرتمند (مانند Irbis-E)، سیستم IRST (جستجوی حرارتی دیداری بدون انتشار امواج راداری)، جنگ الکترونیک قابل قبول؛ اما در ادغام داده و پنهانکاری نسبت به F-35 عقب‌تر است |
| هزینه | هزینه ساخت و نگهداری بالا؛ نیاز به زیرساخت‌های پیشرفته، لجستیک پیچیده، پشتیبانی مداوم تکنولوژیک وهمچنین هزینه‌های üپنهان مرتبط با استتار و سیستم‌های الکترونیک قوی | هزینه پایین‌تر نسبتاً؛ پیچیدگی کمتر در استتار و سنسورهای فوق‌پیشرفته ولی هزینه عملیات نیز بالا مخصوصاً در موتور و سوخت مصرفی زیاد |
نقاط قوت F-35:
استتار بالا که امکان نفوذ به مناطق دشمن بدون شناسایی سریع‌تر را فراهم می‌آورد.
ادغام داده‌ها و سیستم‌های نظارتی پیشرفته (AWACS، شبکه‌های ارتباطی، سنسورهای متعدد) که اطلاعات را به خلبان در زمان واقعی می‌دهد.
عملیات چندمنظوره وسیع: حمله زمینی، شناسایی، پشتیبانی نزدیک، نقش در نبردهای پاکیزه از دید دشمن.
نیروهای متحد و پشتیبانی لجستیکی قوی به همراه همکاری بین‌دولتی در آموزش، تعمیر و نگهداری.
نقاط قوت Su-35:
مانورپذیری استثنایی بخصوص در نبرد نزدیک و سرعت بالا.
برد عملیاتی و سوخت زیاد که آن را برای عملیات بلند برد مناسب‌تر می‌کند.
توان حمل سلاح زیاد (پایلون‌های خارجی) و تنوع موشک‌ها.
هزینه ساخت و یک واحد خرید پایین‌تر نسبت به F-35.
اینکه کدام جنگنده در یک درگیری فرضی برنده باشد، به شرایط نبرد بستگی دارد:
نبرد در فاصله دور / فراتر از دید بصری (Beyond Visual Range – BVR): F-35 به خاطر استتار و توانایی پرتاب موشک از فاصله دور همراه با شناسایی اولیه و عدم دیده شدن، مزیت دارد.
نبرد نزدیک (Dogfight): اینجا Su-35 شانس بیشتری دارد به دلیل مانورپذیری بالا، قدرت شتاب و توانایی اجرای پیچ و تاب‌های شدید، سرعت بدنه‌ای و طراحی برای چابکی بیشتر.
عملیات در محیط‌هایی با دفاع هوایی شدید: F-35 به خاطر پنهان کاری و ادغام سیستم‌های جنگ الکترونیک برتری دارد؛ ولی اگر توان رصد و شناسایی F-35 را دشمن داشته باشد، Su-35 با شتاب سریع و مانور بهتر می‌تواند خطرساز باشد.
هزینه عملیاتی، نگهداری و آموزش خلبان: F-35 نیاز به زیرساخت‌ها و لجستیک پیشرفته دارد؛ Su-35 گزینه‌ای ممکن است به صرفه‌تر باشد در کشورهایی که نمی‌توانند زیرساخت‌های فوق‌پیشرفته را برای نگهداری جنگنده‌های استتار فراهم کنند.
هر دو هواپیما دارای مزایا و معایب خاص خود هستند:
اگر یک نیروی هوایی بخواهد قدرت ضربتی اولویت‌دار با نفوذ استتار و انجام مأموریت‌های پیچیده فنی داشته باشد (جاسوسی، حمله دقیق، عملیات مشترک با نیروی هوایی متحد و سیستم‌های پیشرفته شبکه‌ای)، F-35 گزینه قوی‌تری است.
اگر مأموریت‌ها بیشتر شامل تسلط هوایی محلی، نبرد نزدیک، برتری هوایی در شرایطی که استتار کامل کمتر اهمیت دارد و یا کشور کاربر زیرساخت‌های کمتری دارد، Su-35 می‌تواند انتخاب منطقی‌تر و مقرون‌به‌صرفه‌تر باشد.
