چین با طراحی یک هواپیمای ترابری جدید چین، در حال تغییر قواعد بازی در حمل‌ونقل هوایی نظامی است. این غول پرنده می‌تواند قابلیت‌های راهبردی غرب را به چالش بکشد.
به گزارش گجت نیوز، صنایع هوافضای چین برای افزایش نفوذ جهانی ارتش آزادی‌بخش خلق، در حال توسعه نسل جدیدی از هواپیماهای ترابری راهبردی است. این پروژه به منظور حمل محموله‌های سنگین‌تر در مسافت‌های طولانی‌تر و امکان عملیات از باندهای پرواز نامناسب طراحی شده است.
مقالات فنی اخیر، طراحی مفهومی و الزامات عملکردی یک هواپیمای ترابری جدید چین با پیکربندی بال‌بدنه آمیخته (Blended-Wing-Body یا BWB) را شرح داده‌اند. این طراحی که بدنه و بال را در یک سطح بالابرنده واحد ادغام می‌کند، یک گام رادیکال و متفاوت از طرح‌های سنتی مانند هواپیمای وای-۲۰ (Y-20) چین محسوب می‌شود.
از ویژگی‌های ساختاری کلیدی این هواپیما می‌توان به دم V-شکل، بخش‌های بال بیرونی جاروب‌شده و موتورهای نصب‌شده روی بال برای بهینه‌سازی جریان هوا و کاهش نیروی پسا اشاره کرد. این طراحی نه‌تنها حجم داخلی بیشتری را برای حمل بار فراهم می‌کند، بلکه کارایی آیرودینامیکی را نیز به‌شکل چشمگیری بهبود می‌بخشد.
این هواپیمای ترابری جدید چین قادر است تا ۱۲۰ تن بار را حمل کند و حداکثر وزن برخاست آن به حدود ۴۷۰ تن می‌رسد که از ظرفیت ناوگان ترابری فعلی چین فراتر می‌رود. برد ۶۵۰۰ کیلومتری این هواپیما با ظرفیت کامل بار، امکان انجام ماموریت‌های مستقیم بین‌قاره‌ای را بدون نیاز به سوخت‌گیری مجدد فراهم می‌آورد. نیروی رانش موتور در پیکربندی پایه ۳۷۰ کیلونیوتن تخمین زده شده است، اگرچه مطالعات بهینه‌سازی نشان می‌دهند که موتورهایی با رانش ۳۵۰ تا ۳۶۹ کیلونیوتن می‌توانند مصرف سوخت بهتری داشته باشند.
با وجود ابعاد بزرگ‌تر، سرعت کروز پیش‌بینی‌شده به ۰.۸۵ ماخ می‌رسد که از هواپیماهای ترابری بزرگ فعلی مانند سی-۵اِی (C-5A) ایالات متحده یا آن-۱۲۴ (An-124) اوکراین سریع‌تر است. این هواپیما همچنین برای برخاست از باندهای پرواز نیمه‌آماده با طول ۲۶۰۰ متر و با ظرفیت کامل بار طراحی شده است که استقرار آن را در فرودگاه‌های دورافتاده ممکن می‌سازد. در وزن‌های بار کمتر، قادر به عملیات در ارتفاعات بالا (از جمله برخاست از ارتفاع ۴۰۰۰ متری از سطح دریا) خواهد بود؛ قابلیتی حیاتی برای ماموریت‌های نظامی در تبت یا آسیای مرکزی.
ابعاد محفظه داخلی بار این هواپیما، تمرکز آن را بر حمل خودروهای زرهی سنگین، پرتابگرهای موشک و یگان‌های پیاده مکانیزه نشان می‌دهد. الزامات شامل حداقل ارتفاع ۵ متر، طولی بیش از ۲۱ متر و مساحت کفی بیش از ۱۷۰ متر مربع است. این حجم به هواپیما اجازه می‌دهد تا ۱۱۷ خودرو یا بیش از ۳۰۰ سرباز را بسته به پیکربندی ماموریت، حمل کند. طراحی این هواپیما همچنین ماموریت‌های استراتژیک رهاسازی هوایی را پیش‌بینی می‌کند و برای این منظور، قابلیت مانور پایدار ۳جی در هنگام رهاسازی هوایی، و همچنین کنترل دقیق در عملیات استخراج در ارتفاع بالا در نظر گرفته شده است.
اگر این هواپیمای ترابری نسل جدید توسعه یابد، گام بزرگی در توانایی چین برای نمایش قدرت و پشتیبانی از عملیات‌های اعزامی خواهد بود. برد، ظرفیت بار و عملکرد در میدان‌های نامناسب، از استقرار سریع نیروهای زمینی سنگین در سراسر منطقه هند-آرام و فراتر از آن پشتیبانی کرده و قابلیت‌های لجستیکی راهبردی پکن را به مناطقی که پیش از این خارج از دسترس آن بودند، گسترش می‌دهد. در حالی که این برنامه هنوز در مرحله مفهومی قرار دارد، تحقیقات نشان می‌دهند که چین در حال بررسی مسیرهای جاه‌طلبانه برای مطابقت یا پیشی گرفتن از هواپیماهای ترابری سنگین غربی است.
