روستای چشمه پونه با حدود ۳۰۰ خانوار، در حاشیه جنوبی مشهد و امتداد بلوار نماز ۳۳ واقع شده است؛ جایی که تضاد میان برج‌های نوساز شهر و خانه‌های گِلی روستا در چند صد متر فاصله، به‌روشنی دیده می‌شود.
این روستا که تا سال ۱۳۸۵ جزو محدوده شهرداری طرقبه بود، اکنون در همجواری با منطقه ۸ شهرداری مشهد قرار دارد، اما فاصله واقعی‌اش با شهر نه در کیلومتر، که در میزان امکانات و کیفیت زندگی است.
با ارتفاعی بالاتر از سطح شهر، چشم‌انداز گسترده مشهد از بیشتر نقاط روستا دیده می‌شود؛ با این‌حال مردم اینجا سال‌هاست با کمبود آب آشامیدنی، نبود شبکه گاز و بحران سوخت در زمستان دست به گریبان‌اند.
نبود دبستان و مرکز بهداشت، خانواده‌ها را مجبور کرده برای آموزش و درمان به مناطق شهری دورتر مراجعه کنند. چشمه پونه نمونه‌ای زنده از زیستن در سایه توسعه است؛ در کنار بلوارهای نورانی و برج‌های بلند، هنوز زندگی با سطل آب، بخاری نفتی و دیوارهای ترک‌خورده جریان دارد.
