یکی از بدترین خاطرات بجا مانده از هفته ششم لیگ بیست و پنجم، حرف‌های شجاع خلیل‌زاده در مورد داوران بود. اتفاقی تلخ که تا ابد می ماند، درست مثل تصویر کاری که فیروز کریمی با بازیکن سیاه پوست حریف کرد.
دیگر همه فوتبال دوستان ایرانی عادت کرده‌اند که شاهد حملات بازیکنان و مربیان تیم‌ها به داوران باشند. تمام تمهیدات فدراسیون فوتبال و سازمان لیگ برای جلوگیری از این بدعت غلط نیز، فقط و فقط جریمه مالی بود که آن هم جواب نداد.
حالا دیگر همه می‌دانیم بازیکن و مربی، اشتباهات خود را پشت داور مخفی می‌کنند. اما حرف‌های کاپیتان تراکتور در پایان بازی این هفته مقابل فولاد، چیزی متفاوت از حملات همیشگی بازیکنان و مربیان به داوران بود.
شجاع خلیل‌زاده را با کاراکتر خاصی می‌شناسیم. بازیکنی که خیلی زود زبان دیگران شده و در دفاع از همبازی یا مربی، به هر میدان دعوا وارد می‌شود. کسی که دوستی و دشمنی اش، به شدت افراطی است. از این نظر، طبیعی بود که وقتی در پایان مسابقه با فولاد، حامد لک درگیری لفظی با اسکوچیچ پیدا کرد شجاع را وارد میدان عمل ببینیم.
اینجا را بخوانید: واکنش کمیته انضباطی به اتهامات بازیکن تراکتور علیه داوران/ شجاع خلیل‌زاده جریمه شد
وقتی اسکوچیچ در کنفرانس بعد بازی فولاد را متهم به وقت کشی کرد، باز هم احتمال حمله شجاع به قضاوت دیده می‌شد اما باید اعتراف کنیم که هیچکس توقع چنین ادبیاتی را از کاپیتان تراکتور نداشت. یک بازیکن با سابقه و ملی پوش با تجربه حضور در لیگ‌های عربی، می‌داند که هر کجای دنیا چنین حرف‌هایی می‌زد، چه عواقب سنگینی در انتظار او بود.
دکتر بیژن حیدری بدون تردید یکی از بهترین داوران ماست. یک جراح ارتوپد که خیلی کم در زمین قضاوت اشتباه کرده است. اما فرض کنیم که او در دیدار فولاد و تراکتور اشتباه کرده باشد، چطور شجاع به خود این حق را می‌دهد که به بینی سربالای او اشاره و ظاهر داوران را وسیله‌ای برای تمسخر آنها قرار دهد؟
شما به ظاهر داوران و دماغ سربالا یا عمل کرده چه کار داری؟ اصلا چه کسی گفته چون کاپیتان هستی، می‌توانی هرچه دلت خواست به داور بگویی؟ در هر زمینه وارد و نظر بدهی؟
اگر با این ادبیات شجاع برخورد نشود خیلی زود این پدیده نیز فراگیر و شاهد حرف‌های به مراتب عجیب‌تری نسبت به داوران هم خواهیم بود. فوتبالیست‌ها و مربیان ما ثابت کرده‌اند استعداد عجیبی در تقلید و به روز کردن روش‌ها دارند!
